Αφήστε την Ελλάδα, να παραμείνει Ελλάδα

Η ευρωπαϊκή εμπειρία θυμίζει την ανάλογη των κρατών που συνέδεσαν το νόμισμά τους με το δολάριο. Υπάρχουν πλεονεκτήματα σε κάτι τέτοιο, αλλά η σχέση δεν μπορεί να διατηρηθεί αν ένα κράτος (Αργεντινή) τα θαλασσώσει, ή αν τα πάει καλύτερα από την χώρα με το νόμισμα της οποίας συνδέεται (Ταϊβάν, Σιγκαπούρη). Και στις δυο περιπτώσεις, οι αγορές θα ασκήσουν πίεση για να αποσυνδεθούν τα νομίσματα, και να υποτιμηθεί (ή το αντίθετο) το νόμισμα, μέχρι να επέλθει μια νέα ισορροπία.

Η Ελλάδα

αποτελεί την Αργεντινή της Ευρώπης, και απολάμβανε τα προνόμια του ενιαίου  νομίσματος, μέχρι που έφτασε στο σημείο να μην μπορεί να εξυπηρετήσει πια τα χρέη της. Η Αργεντινή χρεοκόπησε πριν από δέκα χρόνια, αλλά οι πολίτες της πρόλαβαν να φυγαδεύσουν τα λεφτά τους, ή να τα μετατρέψουν σε δολάρια, όπως κάνουν σήμερα και οι Έλληνες.

Τίποτα δεν εμπόδισε την Αργεντινή να χρεοκοπήσει. Η αγορά συναλλάγματος επέβαλλε όλα αυτά που κάποιοι σήμερα επιβάλλουν στην Ελλάδα. Όλα προσαρμόστηκαν προς τα κάτω. Οι μισθοί, οι συντάξεις, οι κοινωνικές δαπάνες, κλπ. Ο λαός φτώχυνε, το μέλλον κατέστη αβέβαιο, αλλά σε αντίθεση με την Ελλάδα, κανένας αξιωματούχος δεν χρειάστηκε να ψηφίσει για αυτό.

Κάθε εβδομάδα, οι Γερμανοί και οι Γάλλοι σφίγγουν πιο πολύ την Ελλάδα. Κόψτε τις δημόσιες δαπάνες, κόψτε τους μισθούς, πουλήστε τα τρένα και τα αεροδρόμια, κλπ. Οι τελευταίες απαιτήσεις θέλουν μείωση των μισθών του ιδιωτικού τομέα κατά 25%. Οι Γερμανοί έφτασαν στο σημείο να ζητήσουν μέχρι και την τοποθέτηση  κάποιου έξωθεν επιτηρητή , που θα ρυθμίζει τα δημοσιονομικά ζητήματα των Ελλήνων.

Και ενώ ο κόσμος εστιάζει στην ελληνική ανικανότητα, πιστεύοντας πως η Γερμανία έκανε χάρη στην Αθήνα, όταν της επέτρεψε να ενταχθεί στο ευρώ, στην πραγματικότητα ο μεγαλύτερος κερδισμένος από την ευρωζώνη είναι η ίδια η Γερμανία.

Η ΟΝΕ σημαίνει μια εγκλωβισμένη αγορά, 330 εκατομμυρίων ανθρώπων, για τις γερμανικές εξαγωγές. Μετά την Κίνα, η Γερμανία είναι η δεύτερη μεγαλύτερη εξαγωγέας του πλανήτη (ακολουθεί η Αμερική), και τα περισσότερα προϊόντα της τα εξάγει σε χώρες της  ΕΕ.

Σε αυτήν την ιστορία δεν υπάρχουν αθώοι. Όλα αυτά τα επίφοβα ιταλικά, ισπανικά, και ελληνικά ομόλογα, έγιναν για να διατηρηθεί η καταναλωτική φούσκα, από την οποία κερδισμένοι βγήκαν πρωτίστως οι Γερμανοί. Έτσι, αν οι Έλληνες είπαν ψέματα για να μπουν στο ευρώ, οι Γερμανοί είχαν κάθε λόγο να κάνουν τα στραβά μάτια.

Όσοι κερδίζουν από το ευρώ, έχουν κάθε λόγο να επιβιώσει της κρίσης. ‘Όπως λένε οι της ΕΚΤ, η αποτυχία δεν αποτελεί επιλογή. Πόσο δε μάλλον για την Γερμανία, που θα δει το νόμισμα της να εκτοξεύεται στα ουράνια, αν η κάθε χώρα πάρει τον δικό της δρόμο, τιμωρώντας την εξαρτώμενη από τις εξαγωγές γερμανική οικονομία.

Η αποτυχία δεν συμφέρει ούτε στη Γαλλία, η οποία χρησιμοποιεί το ευρώ για να συγκρατεί τον γερμανικό κολοσσό με τον οποίο στο παρελθόν πολεμούσε, και για να διατηρεί ένα αντίβαρο στην παγκόσμια κυριαρχία των ΗΠΑ.

Τέλος, μια αποτυχία του ευρώ δεν βολεύει ούτε την