Guardian: Ο λαϊκισμός και τα media ρισκάρουν τη θέση της Βρετανίας στην ΕΕ

Η Βρετανία κινδυνεύει να φύγει από την ΕΕ εξαιτίας κάποιων ευρωφοβικών πολιτικών και μεγιστάνων των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Όσοι υποστηρίζουν την Ευρώπη πρέπει να εκδιώξουν τους φόβους τους και να ξεκινήσουν μια αντικειμενική συζήτηση σχετικά με την υπόθεση της ένταξης της Βρετανίας στην ΕΕ, γράφει ένα editorial του Guardian.
Ένας συχνά κοινότυπος αντι-ευρωπαϊκός λαϊκισμός έχει δημιουργήσει ένα είδος ευρωσκεπτικιστικής ηγεμονίας στη βρετανική δημόσια συζήτηση. Θεωρητικά,
ένας από

τους ρόλους των πολιτικών είναι να διεξάγουν, να ενημερώνουν και να καθοδηγούν μια εθνική συζήτηση για τα θέματα της ημέρας. Ένα από αυτά τα θέματα, για τη Βρετανία, είναι χωρίς αμφιβολία το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η θέση της Βρετανίας στο πλαίσιο αυτό. Ωστόσο, οι βρετανοί πολιτικοί – και ίσως και τα media- σε μεγάλο ποσοστό αποτυγχάνουν σε αυτό το έργο. Για διάφορους λόγους, στους οποίους η ιστορία, η γεωγραφία, ο πολιτισμός και η γλώσσα είναι συνυφασμένα και οι οποίοι περιλαμβάνουν απομεινάρια μιας μετα-αποικιακής αυταπάτης για τη βρετανική υπεροχή και την ηπειρωτική κατωτερότητα, πολλοί Βρετανοί είναι διστακτικοί και με μισή καρδιά δεμένοι με την Ευρώπη. Κυρίως για το λόγο αυτό, πάρα πολλοί πολιτικοί από όλα τα κόμματα θεωρούν ότι είναι ευκολότερο να παπαγαλίζουν ή να κατευνάζουν τις απόψεις μερικών δεξιών εφημερίδων, πολλών εκ των οποίων οι ιδιοκτήτες δεν πληρώνουν φόρους σε αυτή τη χώρα και θεωρούν την «Ευρώπη» ως συνώνυμο με κανονισμούς που απειλούν τα συμφέροντά τους ως ιδιοκτήτες και πλούσιοι άνθρωποι. Ένα μέρος του λαού είναι ενστικτωδώς πιο προσεκτικοί και πιο ρεαλιστές, κυρίως επειδή δεν εμπιστεύονται τον Τύπο, αλλά καθοδηγούνται ανεπαρκώς από τους πολιτικούς.
Το αποτέλεσμα, εδώ και πολλά χρόνια, ήταν η ανάπτυξη ενός συχνά κοινότυπου αντιευρωπαϊκού λαϊκισμού στη δεξιά και σε τμήματα της αριστεράς. Αυτό έχει δημιουργήσει τώρα ένα είδος ευρωσκεπτικιστικής ηγεμονίας στη βρετανική δημόσια συζήτηση. Στο κόμμα των Συντηρητικών, ο σκεπτικισμός απέναντι στην Ευρώπη μετασχηματίζεται σε πλήρη και απερίσκεπτη περιφρόνηση, σε εκκλήσεις για παραίτηση από την ΕΕ και στην ενίσχυση της αύξησης του UKIP. Αυτό κάνει τους σκεπτόμενους πολιτικούς νευρικούς. Το αποτέλεσμα, δεδομένης της αξιοπιστίας των εξαιρετικά σοβαρών προβλημάτων της ευρωζώνης, είναι μια εντυπωσιακή συλλογική αποτυχία της κοινωνίας των πολιτών, ιδιαίτερα στην Αγγλία (όχι τόσο στη Σκωτία), ώστε να σκεφτεί τη σχέση της με την Ευρώπη με οτιδήποτε πλησιάζει στον ρεαλισμό ή την αντικειμενικότητα.
Η προγραμματισμένη ομιλία του Ντέιβιντ Κάμερον στη Βρετανία και την ΕΕ θα έπρεπε να είναι ένα εγερτήριο κάλεσμα για τους πιο σκεπτόμενους και πιο φιλο-ευρωπαίους πολιτικούς. Ίσως, με το χρόνο, να γίνει. Αν ναι, αυτό θα είναι προς όφελός μας. Αλλά δεν υπάρχουν και πολλά σημάδια γι’ αυτό. Είναι αλήθεια, ότι ο Εντ Μίλιμπαντ έκανε μια αξιόλογη ομιλία στα τέλη του περασμένου έτους στο CBI. Είναι αλήθεια, επίσης, ότι ο Νικ Κλεγκ και σχεδόν όλοι οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες συνεχίζουν να προσπαθούν για την εμπλοκή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλά το Εργατικό κόμμα είναι δύσπιστο όσον αφορά το ευρωπαϊκό ζήτημα και οι Φιλελεύθεροι Δημοκρατικοί αγωνίζονται, για άλλους λόγους, να ακουστούν για το τίποτα. Αυτό αφήνει πάρα πολύ χώρο στα χέρια των όλο και πιο τολμηρών συντηρητικών ευρωσκεπτικιστών –κάτι που πρέπει να αλλάξει και μάλιστα σύντομα. Η φιλο- ευρωπαϊκή αμέλεια δεν πρέπει να επιτρέψει στον Κάμερον να μιλήσει για τη Βρετανία απρόκλητα.
Ελλείψει μιας πιο προσεκτικής πολιτικής συζήτησης σχετικά με το κόστος και τα οφέλη από την εμπλοκή του Ηνωμένου Βασιλείου με την Ευρώπη, ακούστηκαν επιτέλους και άλλα συμφέροντα. Πρόσφατα, υπήρξαν σημαντικές παρεμβάσεις από το εσωτερικό και το εξωτερικό. Ο Ιρλανδός Πρωθυπουργός είπε ότι θα είναι καταστροφική για τη Βρετανία η αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο φινλανδός υπουργός Εξωτερικών, όπως και ο Πολωνός και ο Ολλανδός ομόλογοί του πριν από αυτόν, θρήνησαν για την κατεύθυνση της Βρετανίας προς έναν “απολίτιστο” διάλογο σε επίπεδο ΕΕ. Την περασμένη Τετάρτη, ο Ομπάμα προειδοποίησε ότι η Βρετανία γίνεται εσωστρεφής και τόνισε ότι η Ουάσινγκτον ήθελε να δει το Ηνωμένο Βασίλειο να παραμένει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Την Πέμπτη, ένα ανώτερο στέλεχος του κεντροδεξιού CDU της Άνγκελα Μέρκελ δήλωσε ότι η Βρετανία δεν θα πρέπει να επιχειρήσει να εκβιάσει την υπόλοιπη Ευρώπη, εμποδίζοντας τις αλλαγές των συνθηκών που προκύπτουν από την κρίση της ευρωζώνης. Και (αυτοί ίσως με τη μεγαλύτερη επιρροή) μια ομάδα κορυφαίων βρετανών επιχειρηματιών ηγετών όπως ο Ρίτσαρντ Μπράνσον της Virgin, ο Μάρτιν Σόρελ της WPP, ο πρόεδρος της CBI και ο πρόεδρος του χρηματιστηρίου του Λονδίνου, είπαν στον Κάμερον να μην θέσει τη βρετανική συμμετοχή σε κίνδυνο.
Όλα αυτά είναι ευπρόσδεκτα και χρήσιμα. Αλλά οι ξένοι παρατηρητές και οι ηγέτες του επιχειρηματικού κόσμου επιχειρηματολογούν για κάτι που θα έπρεπε να κάνουν οι Βρετανοί πολιτικοί και σχολιαστές, συμπεριλαμβανομένων και των σοβαρών πολιτικών και σχολιαστών των Συντηρητικών. Αυτή η χώρα κινδυνεύει να επιτρέψει στον εαυτό της να ποδοπατηθεί από το κόμμα των Συντηρητικών και του ευρωφοβικού Τύπου, εγκαταλείποντας τη θέση της στην Ευρώπη. Όσοι υποστηρίζουν την Ευρώπη θα πρέπει να ανησυχούν. Οι φωνές που έχουν σιωπήσει για πολύ καιρό πρέπει να ακουστούν.

http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2013/jan/10/britain-eu-europe-lost-voices