What Remains of Edith Finch Review

Μετά το ντεμπούτο της με το The Unfinished Swan, η Giant Sparrow μας δίνει το What Remains of Edith Finch, μια συλλογή διηγημάτων μιας οικογένειας που, φαινομενικά, την έχουν καταραστεί. Ίσως έχουμε να κάνουμε με το The Vanishing of Ethan Carter της φετινής χρονιάς, με στοιχεία από Gone Home και απουσία γρίφων, κάτι που κατατάσσει το παιχνίδι περισσότερο στην κατηγορία walking simulator παρά adventure.

Η

ιστορία ξεκινά με τη 17χρονη Edith να επιστρέφει στο πατρικό της, αναζητώντας απαντήσεις σχετικά με το γιατί είναι το μοναδικό εναπομείναν εν ζωή μέλος της οικογένειάς της. Το απομονωμένο σπίτι στο δάσος κρύβει πολλά μυστικά, που η μητέρα της απέκρυπτε όλα αυτά τα χρόνια λόγω του νεαρού της ηλικίας της, όμως η Edith έχει στόχο να μάθει όλες τις απαντήσεις. Πηγαίνοντας από δωμάτιο σε δωμάτιο, μαθαίνει για τη ζωή και κυρίως το θάνατο των συγγενών της, οι περισσότεροι εκ των οποίων πέθαναν σε μικρή ηλικία. Μέσα από ένα ταξίδι μεταμορφώσεων, φαντασίας και απώλειας, συμπληρώνετε το γενεαλογικό δέντρο της οικογένειας Finch και προσπαθείτε να καταλάβετε αν η οικογένεια έχει πέσει θύμα κατάρας, όπως πιστεύεται, ή απλής ατυχίας. Το θέμα του θανάτου κυριαρχεί στο παιχνίδι, είτε μέσα από τη βίαιη μορφή ατυχημάτων σε μωρά, παιδιά και νέους, είτε με τη μορφή αυτοκτονίας. Καθώς το απρόσμενο φινάλε δεν δίνει ξεκάθαρες απαντήσεις, έχουμε να κάνουμε με περίπτωση όπου το ταξίδι έχει μεγαλύτερη σημασία από τον προορισμό. Στο τέλος πρέπει να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα, όμως το σίγουρο μήνυμα που περνάει η Edith είναι ότι από τη στιγμή που δεν μπορούμε να τα βάλουμε με τον χρόνο, πρέπει να κοιτάμε μπροστά και να μην φοβόμαστε το παρελθόν μας.

Όταν το μυαλό ταξιδεύει...

Το gameplay είναι σημαντικά περιορισμένο, ακόμη και για walking simulator. Άλλα interactive stories, όπως, για παράδειγμα το πρόσφατο Blackwood Crossing, περιλαμβάνουν κάποιον υποτυπώδη γρίφο ή κάποια σημεία που απαιτούν λογική σκέψη. Το μόνο που έχετε να κάνετε στο What Remains of Edith Finch είναι να κοιτάζετε τριγύρω, περιμένοντας από την Edith να κάνει κάποιο σχόλιο σχετικά με το παρελθόν της και να ανοίγετε πόρτες και κουτιά. Από την άλλη πλευρά, η απλή αυτή διήγηση γίνεται με ποικίλους τρόπους και εντυπωσιακά γραφικά που θα ζήλευαν πολλά άλλα παιχνίδια του είδους. Μεταμορφώνεστε από άνθρωπος σε αρπακτική κουκουβάγια, ζωντανεύετε ένα περιοδικό κόμιξ, βγάζετε φωτογραφίες στη φύση, πετάτε χαρταετό και άλλα πολλά, που κάνουν τη ροή της αφήγησης να κυλάει με πολύ ευχάριστο τρόπο, παρόλη την εστίαση σε τραγικά γεγονότα. Τα hotspots στο περιβάλλον εμφανίζονται καθαρά, με μια μεγάλη λευκή κουκίδα να σας προτρέπει να πλησιάσετε. Το autosave λειτουργεί σε ικανοποιητικό βαθμό, ενώ αν ξεχάσετε τί πρέπει να κάνετε στη συνέχεια, η Edith κάνει κάποιο σύντομο σχόλιο για να σας βοηθήσει. Μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση είναι ότι οι υπότιτλοι εμφανίζονται σε διάφορα σημεία μέσα στο περιβάλλον και όχι αποκλειστικά στο κάτω μέρος της οθόνης. Τέλος, μετά την ολοκλήρωση του παιχνιδιού εμφανίζεται η επιλογή replay a story που σας επιτρέπει να ξαναπαίξετε συγκεκριμένα κεφάλαια από την αρχή.

Τα γραφικά είναι στην πλειοψηφία τους καλοσχεδιασμένα, ευχάριστα στο μάτι και με καθαρά χρώματα και το animation κυλάει ομαλά, με εξαίρεση ένα δύο σημεία όπου το animation κάποιων ζώων που χειρίζεστε “σπάει”. Τα περισσότερα τοπία είναι όμορφα και λεπτομερή, με το σπίτι της οικογένειας να προσφέρει ενδιαφέροντα μέρη για περιπλάνηση, ακόμη κι αν δεν μπορείτε να τα εξετάσετε ή να λάβετε κάποια περιγραφή γι αυτά. Το μοναδικό πρόβλημα της κάμερας προκύπτει νωρίς στο παιχνίδι, όπου χειρίζεστε ένα φίδι, καθώς δεν μπορείτε να δείτε καθαρά τις γωνίες και το πού πρέπει να πάτε. Ευτυχώς, αυτό είναι μόνο ένα μικρό και σύντομο πρόβλημα που δεν επαναλαμβάνεται στη συνέχεια. Η μελωδική, ατμοσφαιρική και συγκινητική μουσική υπόκρουση σας συνοδεύει σε όλη την διάρκεια του παιχνιδιού και ταιριάζει απόλυτα με το περιβάλλον. Οι ηθοποιοί έχουν κάνει καλή δουλειά στο voice acting, με πρώτη και καλύτερη την πρωταγωνίστρια που ακούγεται περισσότερο από όλους.

Σφραγισμένο παιδικό δωμάτιο.

Προσεγμένο, με πρωτότυπο συνδυασμό πολλών διηγημάτων σε ένα, το What Remains of Edith Finch είναι ένα walking simulator διάρκειας περίπου τριών ωρών, ανάλογα με το πόσο περπατάτε τριγύρω. Με λιγοστά hotspots προς εξερεύνηση, απουσία γρίφων και σενάριο που δεν απαντάει σε όλες τις ερωτήσεις που θέτει, παρά επιμένει να θυμίζει το αναπόφευκτο γεγονός του θανάτου, αφήνει γλυκόπικρη γεύση. Η κεντρική ιστορία θα μπορούσε να είναι ακόμη πιο δυνατή, ίσως με περισσότερη διαδραστικότητα και πιο εκτεταμένα κεφάλαια, αφού διηγήσεις ορισμένων χαρακτήρων κρατούν μόλις λίγα λεπτά.

Είναι εμφανές ότι η Giant Sparrow είχε μια πάρα πολύ καλή ιδέα στα χέρια της, όμως για κάποιο λόγο δεν κατάφερε να κάνει αυτό το “κάτι παραπάνω” που χρειαζόταν ώστε το What Remains of Edith Finch να μαγέψει απόλυτα. Πρόκειται για έναν τίτλο που ασχολείται με τους οικογενειακούς δεσμούς και τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι συνδέονται όχι μόνο μεταξύ τους αλλά και με τα μέρη που επισκέπτονται. Λόγω των θεμάτων αυτών, που ομολογουμένως παρουσιάζει με μαγικό τρόπο, αναμιγνύοντας τη φαντασία με την πραγματικότητα, ο κάθε παίκτης συσχετίζεται με το σενάριο σε διαφορετικό βαθμό και για διαφορετικούς λόγους. Απλά, θα μπορούσε να παρουσίαζε περισσότερο την ζωή των μελών της οικογένειας, παρά τον τρόπο με τον οποίο βρήκαν τραγικό θάνατο. Όπως λέει και η ίδια η Edith, αν ζούσαμε για πάντα τότε θα μπορούσαμε να τα καταλάβουμε όλα, όμως έτσι όπως έχουν τα πράγματα πρέπει να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε μέσα στον σύντομο διαθέσιμο χρόνο που έχουμε.

Καλοσχεδιασμένα, ατμοσφαιρικά γραφικάΠρωτότυπη διήγηση με ποικίλα μέσαΣυγκινητικές ιστορίεςΜελωδική μουσικήΠεριορισμένη διαδραστικότηταΑκριβό για ότι προσφέρειΜακάβριοΑπουσία γρίφωνΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4 (review), Xbox One, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:Giant SparrowΕΚΔΟΣΗ:Annapurna InteractiveΕΙΔΟΣ:AdventureΠΑΙΚΤΕΣ:Single-playerΕΠΙΣΗΜΟ SITE:http://edithfinch.com/HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:25/4/2017PEGI:16

Game20.gr, το Άσυλο των gamers