The Walking Dead: Episode 2 – Starved for Help Review

Έπειτα από μια μικρή καθυστέρηση, βγήκε επιτέλους το δεύτερο επεισόδιο του The Walking Dead, με τίτλο Starved for Help. Αν το πρώτο επεισόδιο είχε ως σκοπό να μας μυήσει στον κόσμο των νεκροζώντανων και να γνωρίσουμε τους χαρακτήρες που τον πλαισιώνουν, τότε το δεύτερο είναι απλά… ο χειρότερος εφιάλτης μας!

Τα γεγονότα του δεύτερου επεισοδίου τοποθετούνται χρονικά τρεις μήνες μετά το τέλος του πρώτου. Σε αυτή την περίοδο πολλά έχουν συμβεί στους ήρωες του παιχνιδιού, κυρίως αρνητικά.

Τα τρόφιμα λιγοστεύουν, οι εντάσεις μεταξύ τους αυξάνονται και η αβεβαιότητα για το αύριο διογκώνεται. Όπως είναι λογικό πολλοί λυγίζουν και κάποιοι άλλοι βγαίνουν εκτός εαυτού, καθώς οι παρεξηγήσεις έχουν γίνει πλέον μέρος της καθημερινότητας. Έχοντας τα παραπάνω ως βάση εξελίσσεται και η ιστορία του εν λόγω επεισοδίου. Μια κλασική βόλτα στο κοντινό δάσος για αναζήτηση τροφής φέρνει τους ήρωες μας αντιμέτωπους με νέους χαρακτήρες και όσοι επιζήσουν οδηγούνται πίσω στον καταυλισμό. Οι διαμάχες όμως συνεχίζονται, καθώς ακόμη και ένα επιπλέον άτομο σημαίνει αυτομάτως μια μερίδα φαγητό λιγότερη για τους υπόλοιπους. Κάτι πρέπει να γίνει και γρήγορα μάλιστα. Κάθε λεπτό και μια δύσκολη απόφαση, κάθε λεπτό και η ένταση κλιμακώνεται.

Ξαφνικά εκεί που όλα μοιάζουν χαμένα εμφανίζονται από το πουθενά δύο αδέρφια. Σε αντάλλαγμα ενός δοχείου βενζίνης προθυμοποιούνται να δώσουν φαγητό στην καταρρακωμένη ομάδα, αφού σύμφωνα με τα λεγόμενά τους συντηρούν μαζί με τη μητέρα τους μια φάρμα σχετικά κοντά στον καταυλισμό. Μια τέτοια πρόταση μοιάζει ως μάννα εξ ουρανού για όλους.
Η φάρμα βέβαια και η υπόσχεση για ένα ζεστό πιάτο φρεσκομαγειρεμένου φαγητού μπορεί να μοιάζει ουτοπική, αλλά κρύβει πολλά σκοτεινά και ένοχα μυστικά τα οποία ανακαλύπτουμε στην πορεία.

Κάποιος πρέπει να φέρει φαγητό.

Για άλλη μια φορά η Telltale κάνει θαύματα. Λόγω της ιστορίας το εν λόγω επεισόδιο δεν είναι τόσο κλειστοφοβικό και σκοτεινό όσο το πρώτο και έτσι έχουμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε έντονα χρώματα και μοναδικά τοπία καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Το μόνο αρνητικό είναι το γεγονός ότι ουσιαστικά το κύριο μέρος της δράσης εξελίσσεται μόνο σε ένα χώρο, μέσα στα όρια της φάρμας. Οι χαρακτήρες παραμένουν εξαιρετικά προσεγμένοι και ενδιαφέροντες ενώ έχε δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις αντιδράσεις τους με βάση τις αποφάσεις που παίρνουμε κάθε φορά. Όπως είχα αναφέρει και στο review του πρώτου επεισοδίου, το παιχνίδι θυμάται τις επιλογές μας οπότε όσο εξελίσσεται η δράση πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στις απαντήσεις που δίνουμε και στις επιλογές που κάνουμε. Μια λάθος ή παρορμητική επιλογή μπορεί να έχει απρόβλεπτες συνέπειες για τη συνέχεια.

Η μουσική υπόκρουση, χωρίς να αποτελεί κάτι το ιδιαίτερο, δένει απόλυτα με το σύνολο και ακούγεται ευχάριστα, αν και θα ήθελα σε κάποιες περιπτώσεις μεγαλύτερη ένταση και ρυθμό.
Τέλος, όπως ήταν αναμενόμενο δεν συναντάμε κάποιον ιδιαίτερο γρίφο, πέρα από το σαμποτάρισμα μιας γεννήτριας και το άνοιγ