The House of the Dead: Overkill – Extended Cut Review

Έχουμε δει κατά καιρούς πολλά video games να προσπαθούν να μιμηθούν ταινίες χρησιμοποιώντας σενάριο και σκηνοθεσία υψηλών προδιαγραφών. Υπάρχει όμως και ένα παιχνίδι που γράφει τις υψηλές προδιαγραφές και τα κλισέ σενάρια στα… χειριστήρια του. Το όνομα αυτού House of the Dead Overkill και δεν το σκιάζει κανένας Σπίλμπεργκ ούτε Κάμερον!

Μέτα από τον συνωστισμό των παιχνιδιών on-rails στο Wii, σειρά παίρνει το PS3, όπου απλά περνώντας τους μια στρώση γυαλιστικού και υποστήριξης Move τα σερβίρουμε ξαναζεσταμένα αλλά ακόμα νόστιμα… σωστά;

To Overkill είναι ένα on-rails shooter όπου δυο αστυνομικοί και δυο στριπτιτζούδες κυνηγούν να σταματήσουν ένα διεστραμμένο επιστήμονα που έχει μεταλλάξει τους πάντες σε ζόμπι. Στον δρόμο τους προς τον επιστήμονα βρίσκουν τα τερατουργήματα του, που πρέπει και να σκοτώσουν. Το παιχνίδι παρουσιάζεται ως b-movie με φίλτρο παλιάς ταινίας και με ατάκες μες το “fuck” και το “bitch”. Το σενάριο είναι εντελώς αγιαλαγιούχου, οι διάλογοι είναι στομφώδεις και οι χαρακτήρες είναι τρεις λαλούν και δυο χορεύουν.

Ως on-rails shooter το παιχνίδι μας επιτρέπει να χειριστούμε μόνο το στόχαστρο και να πυροβολάμε τα ζόμπι χωρίς να μπορούμε να παρεκκλίνουμε του προκαθορισμένου δρόμου μας. Καλούμαστε λοιπόν να σκοτώσουμε ορδές από ζόμπι απλά σημαδεύοντας την οθόνη με το απλό χειριστήριο χρησιμοποιώντας τον αναλογικό μοχλό ή με το Move. Το παιχνίδι φωνάζει από μακριά ότι φτιάχτηκε για το Move, που μας επιτρέπει να σκοπεύσουμε απευθείας την οθόνη κάνοντας πιο εύκολη την δουλειά μας. Πυροβολάμε με την σκανδάλη του χειριστηρίου και με ένα απλό κούνημα κάνουμε reload. Ο χειρισμός τρώει κάποια κολληματάκια μετά από απανωτούς πυροβολισμούς – μάλλον το Move παθαίνει εμπλοκή, αλλά ευτυχώς όχι σε τραγικό βαθμό.

Πιάσε δυο μοσχαρίσιες και μισό κιλό κιμά.

Το παιχνίδι χωρίζεται σε πίστες, οι οποίες τελειώνουν με κάποιο boss εκτρώμα που πρέπει να εξολοθρεύσουμε για να ξεκλειδώσουμε την επόμενη πίστα. Κάθε boss έχει και το αδύνατο σημείο του (κι αυτό είναι μείον του), το οποίο πρέπει να πετύχουμε για να του κάνουμε ζημιά. Παράδειγμα οι Coco και Sindy, δύο πρώην στιπτιτζούδες, που πρέπει να πετύχουμε τη μία για να τραυματίσουμε την άλλη, ή η μεταλλαγμένη γελάδα Katie με αδύναμο σημείο τα… μαστάρια της! Διάσπαρτα στις πίστες βρίσκονται διάφορα collectibles, για ξεκλείδωμα στη gallery, όπως μουσικά κομμάτια, 3D μοντέλα, σελίδες κόμικ αλλά και βοηθήματα όπως χρήματα που μας επιτρέπουν την αναβάθμιση ή αγορά νέων όπλων, χειροβομβίδες, ανανέωση υγείας αλλά και αντικείμενα που παγώνουν το χρόνο.

Μετά το πέρας του story mode ξεκλειδώνεται το director’s cut, όπου μπορούμε να παίξουμε τις ίδιες πίστες με challenges (ανάλογα με το πόσα combos, revivals, headshots κλπ κάνουμε) αλλά και με κάποιες έξτρα σκηνές σε κάθε πίστα. Εκτός από τις βασικές πίστες στο παιχνίδι περιλαμβάνονται και τρία mini-games. To πρώτο είναι survival όπου προσπαθούμε να κρατηθούμε ζωντανοί για όσο περισσότερο μπορούμε, με τα ζόμπι