Prey Review

Κάνοντας μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν, στις αρχές της έβδομης γενιάς κονσολών, συναντάμε ένα ιδιαίτερο παιχνίδι πυροβολισμών πρώτου προσώπου με την ονομασία Prey. Tα γεγονότα του εκτυλίσσονται σε ένα αφιλόξενο περιβάλλον επιστημονικής φαντασίας, όπου αναλαμβάνοντας τον ρόλο ενός απογόνου της ινδιάνικης φυλής Cherokee και παράλληλα απαχθέντος από εξωγήινους, Tommy, μεταφέρεστε στο φρικιαστικό σκάφος The Sphere μαζί με μερικές χιλιάδες ακόμη πολίτες, ώστε να αποτελέσετε τροφή για

τους πεινασμένους εισβολείς. Εκεί με την βοήθεια των εξωγήινων γκατζετ που ανακαλύπτετε και χάρη στο κληροδότημα των υπερδυνάμεων που σας παραχωρούνται από τους προγόνους σας, επιχειρείτε να σώσετε τα αγαπημένα σας πρόσωπα και να δραπετεύσετε από τα χέρια των θηρευτών σας. Με το τέλος της ιστορίας του Tommy να αφήνει πρόσφορο έδαφος για μια συνέχεια, η δημιουργία του Prey 2 ξεκίνησε σύντομα με τη Human Head Studios να βρίσκεται και πάλι στο τιμόνι της ανάπτυξης. Το παιχνίδι ανακοινώθηκε επίσημα από την Bethesda με ένα εντυπωσιακό trailer το 2011. Τα πράγματα όμως δεν εξελίχθηκαν ομαλά και η ανάπτυξη του υποσχόμενου Prey 2 σταμάτησε οριστικά. Η Bethesda από την πλευρά της δήλωσε πως το παιχνίδι ακυρώθηκε γιατί ήταν κατώτερο των προσδοκιών και δεν είχε ελπίδα να πετύχει, ενώ μέλη της Human Head Studios πως δέχτηκαν μια προσφορά εξαγοράς που ουσιαστικά δεν μπορούσαν να αρνηθούν, με τον εκδότη να σταματά την χρηματοδότηση του πρότζεκτ και να ορίζει χρονοδιαγράμματα που ήταν αδύνατον να τηρηθούν. Τελικά η ανάπτυξη του παιχνιδιού ανατέθηκε στην Arkane το 2014, η οποία το ξεκίνησε από μηδενική βάση. Και εγένετο Prey.

Ξεκινώντας την περιπέτεια στο Prey, ξυπνάτε σε ένα πολυτελές διαμέρισμα βρισκόμενοι στο εγγύς μέλλον, συγκεκριμένα 15 Μαρτίου 2032. Ο αδερφός σας Alex Yu σας καλεί τηλεφωνικά για να σας πληροφορήσει πως σήμερα είναι η πρώτη σας μέρα στην δουλειά. Ο χώρος ολόγυρα είναι γεμάτος με βιβλία και περιοδικά από επιστημονικούς τομείς της βιολογίας μέχρι και οδηγούς μαγειρικής. Στο γραφείο ο ηλεκτρονικός υπολογιστής αναμένει να τον ενεργοποιήσετε για να διαβάσετε τα mail σας. Πριν την επιβίβαση στον σκάφος που θα σας μεταφέρει στον διαστημικό σταθμό του Talos-1 προέχει να περάσετε από μια σειρά διαδικαστικών εξετάσεων υγείας στο κέντρο εκπαίδευσης. Αφού φορέσετε την στολή εργασίας, βγαίνετε από το διαμέρισμα και συναντάτε την μηχανικό Patricia που σας καλημερίζει στον διάδρομο όσο παράλληλα εκτελεί τις απαραίτητες εργασίες συντήρησης του κτιρίου. Σας παροτρύνει να μεταβείτε στον ανελκυστήρα που οδηγεί στην ταράτσα, όπου ένα ελικόπτερο της εταιρίας TranStar είναι εκεί για να σας μεταφέρει στο κέντρο εκπαίδευσης. Ολόγυρά σας παρατηρείτε πανύψηλους ουρανοξύστες να στολίζουν την πυκνοκατοικημένη πόλη, ενώ χαζεύοντας από το παράθυρο βλέπετε να ξεπροβάλουν πελώριες πινακίδες που αναπαριστούν τα credits του παιχνιδιού.

Σύντομα βρίσκεστε στο testing room, όπου ουσιαστικά έρχεστε σε επαφή με τα βασικά tutorials του παιχνιδιού. Ο γιατρός Bellamy σας ζητά να μετακινήσετε ορισμένα αντικείμενα, να βρείτε έναν τρόπο να κρυφτείτε στο δωμάτιο και να αναρριχηθείτε πάνω από ένα εμπόδιο. Στην τελευταία σας δοκιμασία καλείστε να δώσετε απαντήσεις σε μια σειρά ψυχομετρικών ερωτήσεων. Και ενώ όλα βαίνουν καλώς, εντελώς απροσδόκητα, ένα μαύρο αραχνοειδές πλάσμα πετάγεται μέσα από την κούπα του καφέ του γιατρού Bellamy. Επικρατεί πανικός. Πριν προλάβετε να αντιδράσετε το δωμάτιο γεμίζει με αναισθητικό αέριο και πέφτετε λιπόθυμοι στο πάτωμα. Ανοίγοντας τα μάτια σας βρίσκεστε εκ νέου στο διαμέρισμά σας. Όλα τα αντικείμενα είναι στην θέση τους σαν να μην τα αγγίξατε ποτέ. Αναλογίζεστε πως ό,τι είδατε δεν ήταν κάτι περισσότερο από έναν άσχημο εφιάλτη. Φορώντας τη στολή σας ανοίγετε την πόρτα του διαμερίσματος έχοντας μια υποψία πως κάτι πολύ άσχημο πρέπει να συνέβη. Η Patricia κείτεται νεκρή στο έδαφος. Πλησιάζοντας κοντά της βλέπετε το πρόσωπο της παραμορφωμένο. Το γαλλικό κλειδί εργασιών -αγγλιστί wrench- βρίσκεται δίπλα στο άψυχο σώμα της. Μόλις το πιάσετε στα χέρια σας λαμβάνετε κλήση από μια μυστηριώδη φωνή με την κωδική ονομασία January που σας ενημερώνει πως όσα έγιναν δεν ήταν αποκύημα της φαντασίας σας, αλλά η τρομακτική πραγματικότητα. Σας παροτρύνει να φύγετε από τον χώρο γιατί η ζωή σας βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο. Οι πόρτες ολόγυρα είναι κλειδωμένες. Δεν υπάρχει διέξοδος. Στρέφεστε και πάλι πίσω στο διαμέρισμα χτυπώντας με δύναμη την γυάλινη τζαμαρία του μπαλκονιού για να έρθετε αντιμέτωποι με μια αναπάντεχη έκπληξη...

Βόλτα σε μηδενική βαρύτητα.

Από τα πρώτα λεπτά της ενασχόλησης σας με το Prey αντιλαμβάνεστε πως έχετε να κάνετε με ένα παιχνίδι που αν και έχει πλούσιο σενάριο, δεν πρόκειται ποτέ να σας εκλιπαρήσει να του δώσετε προσοχή. Τα κομμάτια της ιστορίας είναι εκεί μόνο για αν θέλετε πραγματικά να τα ανακαλύψετε. Ο έλεγχος της κάμερας, αλλά και του χαρακτήρα σας ανήκει σε εσάς σχεδόν καθόλη την διάρκεια του παιχνιδιού, χωρίς να παρεμβάλλονται μη διαδραστικά cinematics κατά την διάρκεια του gameplay. Ακολουθώντας πιστά την συνταγή των πνευματικών του προκατόχων, System Shock, Bioshock και Half-Life, το Prey αφηγείται την ιστορία του μέσα από την αλληλεπίδραση και παρατήρηση του περιβάλλοντος. Εξερευνώντας το Talos-1 βλέπετε ολόγυρα σας προτζέκτορες να εξιστορούν το χρονολόγιο του διαστημικού σταθμού, ενώ συλλέγοντας audio logs από τους νεκρούς επιβάτες αναβιώνετε τα συμβάντα λίγο πριν τον θάνατό τους, πάνω στην απεγνωσμένη τους προσπάθεια να εκκενώσουν τον χώρο μετά το ξέσπασμα των καταστροφικών γεγονότων.

Τα φινάλε της ιστορίας είναι εξίσου ανατρεπτικά με την παρουσίασή της. Το σενάριο καταφέρνει να παίξει άριστα με το μυαλό σας σπέρνοντάς σας το σαράκι της αμφιβολίας για τα κίνητρα των χαρακτήρων με τις απαντήσεις να έρχονται μόλις στα τελευταία λεπτά τoυ παιχνιδιού. Υπάρχουν τρία βασικά τέλη με τις ηθικές επιλογές που κάνετε κατά την διάρκειά του παιχνιδιού να αντικατοπτρίζονται στο τελευταίο μέρος που εμφανίζεται μετά το πέρας των τίτλων τέλους. Στο Prey μπορείτε ανά πάσα στιγμή είτε να σκοτώσετε σε πραγματικό χρόνο είτε να αφήσετε εσκεμμένα να πεθάνουν όλοι οι κεντρικοί χαρακτήρες που συναντάτε, με το παιχνίδι να συνεχίζεται κανονικά ανεξάρτητα από την μοίρα τους. Έτσι λοιπόν το Prey καταφέρνει να διαχειριστεί άριστα την ιστορία παράλληλα με το gameplay του, χωρίς το ένα σκέλος να υπονομεύει το άλλο. Κάτι που συναντάμε σπάνια πλέον, αφού στα περισσότερα παιχνίδια δεν μπορείτε να σκοτώνετε χαρακτήρες που έχουν ρόλο κλειδί στην εξέλιξη της ιστορίας.

Τα phantoms είναι αποφασισμένα να βάλουν τέλος στα σχεδιά σας.

Η κατηγοριοποίηση ενός παιχνιδιού σαν το Prey είναι μια δύσκολη υπόθεση. Ενώ λοιπόν το παιχνίδι φοράει το κουστούμι του FPS στην πραγματικότητα έχουμε να κάνουμε με ένα άκρως απαιτητικό Survival/RPG. Το Prey κατατάσσεται στην κατηγορία των immersive sim, ένα είδος που περιλαμβάνει παιχνίδια της φιλοσοφίας των Thief: The Dark Project, System Shock και Deus Ex, στα οποία ο παίκτης βιώνει την εμπειρία με προοπτική πρώτου προσώπου σε ένα περιβάλλον υψηλής αλληλεπίδρασης που παρέχει πολλαπλές λύσεις για την αντιμετώπιση του κάθε προβλήματος. Και ευτυχώς γι αυτό η ομάδα ανάπτυξης απαρτίζεται από ορισμένους σημαντικούς developers της σειράς System Shock, καθώς μετά την διάλυση της θρυλικής Looking Glass Studios κάποια μέλη της απορροφήθηκαν από την συνδημιουργό του System Shock 2, Irrational Games που μας έδωσε στη συνέχεια τη σειρά Bioshock, άλλα από την Ion Storm για να αναπτύξουν το πρώτο Deus Ex και ορισμένα από την Arkane Studios.

Εξερευνώντας τον διαστημικό σταθμό Talos-1 σύντομα ανακαλύπτετε πληροφορίες για τα φρικιαστικά πειράματα, τα οποία διεξάγονταν εντός του. Ο τεχνολογικός κολοσσός TranStar προσέγγιζε εγκληματίες στην Γη που είχαν καταδικαστεί με την εσχάτη των ποινών και τους έδινε την ευκαιρία να ανταλλάξουν την τιμωρία τους με την προϋπόθεση να δεχτούν να δουλέψουν σαν ανθρώπινα υποκείμενα πειραμάτων. Έτσι η εταιρία μετά από χρόνια ερευνών κατάφερε να δημιουργήσει το επαναστατικό σκεύασμα των neuromods. Εγκαθιστώντας ένα neuromod στον χαρακτήρα σας εκείνο χαρτογραφεί τους νευρώνες του εγκεφάλου και τους συνδέει εκ νέου παρέχοντάς του νέες δυνατότητες μέσω του πλούσιου skill tree του παιχνιδιού.

Η κατηγορία scientist σας επιτρέπει να χρησιμοποιείτε τις γνώσεις της επιστήμης, των φαρμάκων και τον εξειδικευμένο εργαστηριακό εξοπλισμό προς όφελός σας. Έτσι διαμέσου αυτής ενισχύετε την αποτελεσματικότητα των medkits και παρακάμπτετε τα μέτρα ασφαλείας των υπολογιστικών και ρομποτικών συστημάτων. Μέσα από την κατηγορία engineer ειδικεύεστε στην τροποποίηση του εξοπλισμού σας, επιδιορθώνοντας και επιλύοντας προβλήματα με το wrench, το οποίο είναι ένα εργαλείο που έχει διττό ρόλο στο παιχνίδι καθώς χρησιμοποιείται παράλληλα ως φονικό όπλο εναντίον των εχθρών. Τα παρακλάδια της εν λόγω κατηγορίας σας καθιστούν ικανούς να σηκώνετε βαριά αντικείμενα, να επισκευάζετε κατεστραμμένες συσκευές, να αυξάνετε τη συγκομιδή των υλικών από τις μηχανές ανακύκλωσης και μειώνουν το κόστος της stamina bar για τις επιθέσεις του wrench. Η κατηγορία security ενισχύει τις σωματικές σας ικανότητες, την επιδεξιότητα στα πυροβόλα όπλα και αυξάνει τον χρόνο που χρειάζεται για να ενεργοποιηθεί το detection meter των εχθρών όταν περπατάτε σκυμμένοι, βελτιώνοντας παράλληλα την ζημία των stealth επιθέσεων.

Θα δώσετε μια δεύτερη ευκαιρία σε έναν στυγερό εγκληματία;

Το παιχνίδι όμως ξεκινά πραγματικά όταν πιάσετε στα χέρια σας το psychoscope που λειτουργεί με έναν παρόμοιο τρόπο με αυτόν του scan visor στα Metroid Prime. Σαρώνοντας ένα είδος εξωγήινων typhon αποκτάτε πολύτιμες πληροφορίες για αυτό και όταν πια έχετε συλλέξει αρκετά στοιχεία γίνονται διαθέσιμες νέες neuromod δυνατότητες, με την προϋπόθεση ότι είστε διατεθειμένοι να εκχυλίσετε κυριολεκτικά στον βολβό του ματιού σας το DNA αυτών των πλασμάτων για να τις αποκτήσετε. Τα mimics, για παράδειγμα, έχουν την ικανότητα να παρουσιάζονται στο χώρο σαν συνηθισμένα αντικείμενα του περιβάλλοντος, όπως ένα τσαλακωμένο χαρτί ή ακόμη και σαν ένα medkit. Καθώς πλησιάζετε κοντά τους παίρνουν την πραγματική τους μορφή και σας επιτίθενται. Σκανάροντάς τα πλέον μπορείτε και εσείς μέσα από την κατηγορία morph του skill tree να καμουφλάρετε τον εαυτό σας σε μια κούπα καταναλώνοντας psi points ή να αφήνετε έναν κλώνο του εαυτού σας πίσω σας κοροϊδεύοντας έτσι τους ανυποψίαστους εχθρούς. Η κατηγορία energy σας επιτρέπει να εξαπολύετε με την δύναμη του νου σας ένα ψυχοκινητικό ή ηλεκτροστατικό πεδίο εναντίον των εχθρών στο χώρο, είτε να τοποθετείτε μια παγίδα καυτού πλάσματος στο έδαφος. Τέλος η κατηγορία telepathy σας επιτρέπει να δημιουργείτε μια ασπίδα ικανή να απορροφήσει την ζημιά της επόμενης επίθεσης απωθώντας τον αποστολέα της, να εκτελείτε μια άμεση επίθεση τηλεκίνησης εναντίον των βιολογικών εχθρών και να αλληλεπιδράτε με αντικείμενα από απόσταση. Όσες περισσότερες δυνατότητες typhon εγκαθιστάτε, τόσα περισσότερα turrets του σταθμού σταματούν να αναγνωρίζουν πως είστε άνθρωπος και αρχίζουν να σας επιτίθενται.

Ομοιότητα με τη σειρά Metroid Prime υπάρχει και στην αριστουργηματική αρχιτεκτονική δομή του Talos-1. Ο διαστημικός σταθμός αποτελείται από 14 διασυνδεδεμένα επίπεδα, τα οποία μπορείτε να εξερευνάτε ελεύθερα όταν πλέον έχετε αποκτήσει τις απαραίτητες keycards των πορτών ή τις αναβαθμίσεις που σας δίνουν πρόσβαση σε αυτά. Έτσι λοιπόν αν κατά την διάρκεια της εξερεύνησής σας σε ένα επίπεδο δείτε ένα βαρύ αντικείμενο να φράζει την δίοδο προς έναν συγκεκριμένο χώρο, δεν υπάρχει λόγος να στεναχωριέστε. Επιστρέφοντας πίσω με αναβαθμισμένη την δυνατότητα του leverage κάποιες ώρες αργότερα ο συγκεκριμένος χώρος ενδέχεται να είναι πια προσβάσιμος. Βέβαια πρέπει να γνωρίζετε πως όσο προχωράτε στην κεντρική αποστολή του παιχνιδιού, τόσο πιο εξελιγμένοι εχθροί αρχίζουν να κάνουν την εμφάνιση τους ακόμη και στα πρώτα επίπεδα της αφετηρίας.

Στο κεντρικό lobby του διαστημικού σταθμού από νωρίς παρατηρείτε έναν εκτός λειτουργίας ανελκυστήρα. Έχοντας φτάσει έπειτα από 7-10 ώρες περιφερειακά μέσω του τμήματος G.U.T.S στο βορειότερο επίπεδο arboretum του Talos-1, συνειδητοποιείτε πως η πηγή παρεμβολής ήταν τελικά ένα άγνωστο είδος typhon με την ικανότητα να διαταράσσει τις ηλεκτρικές συσκευές. Εξολοθρεύοντάς το αποκαθιστάτε την λειτουργία του ανελκυστήρα και έτσι αποκτάτε πρόσβαση στην εσωτερική συντόμευση του διαστημικού σταθμού που ενώνει το βορειότερο μέρος του arboretum με το κεντρικό lobby και το life support νοτιότερα. Αυτός είναι ο ένας τρόπος που χρησιμοποιεί το παιχνίδι για να μειώσει το backtracking. Τα επίπεδα του Talos-1 όμως συνδέονται επιπρόσθετα και με εξωτερικές συντομεύσεις. Στον σταθμό υπάρχουν πέντε airlocks που σας οδηγούν έξω από αυτόν στο διαστημικό, μηδενικής βαρύτητας, κενό. Πριν καταφέρετε να χρησιμοποιήσετε βέβαια ένα airlock από την εξωτερική του πλευρά, πρέπει πρώτα να το έχετε αποδεσμεύσει από την εσωτερική. Όσα περισσότερα airlocks ανακαλύπτετε, τόσο πιο γρήγορη γίνεται η πλοήγηση σας εντός και εκτός του Talos-1.

Ένας κλειστοφοβικός διάδρομος γεμάτος εκπλήξεις.

Το Prey είναι ένα παιχνίδι που καταφέρνει αρκετά ικανοποιητικά να σας προσφέρει πραγματικά την ελευθερία να παίζετε με τον τρόπο που εσείς θέλετε. Αν και το πρώτο μισό του παιχνιδιού δεν σας ευνοεί αν αποφασίσετε να επιλύσετε με κατά μέτωπο επίθεση τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε (ένα γεγονός που ίσως δικαιολογημένα σας απωθήσει), τελικά το μονοπάτι της δράσης βελτιώνεται δραματικά όταν πλέον αποκτήσετε έναν σεβαστό αριθμό από weapon upgrade kits. Παρόλα αυτά, δεν υπάρχει λόγος να φοβάστε πως έχετε κάνει “λανθασμένη” ανάπτυξη χαρακτήρα που πιθανώς κάνει το παιχνίδι σας unplayable από ένα σημείο και έπειτα. Kάτι που -κακά τα ψέματα- έχουμε δει να συμβαίνει στο παρελθόν σε αντίστοιχης φιλοσοφίας παιχνίδια, όπως το Deus Ex: Human Revolution εξαιτίας του κακού σχεδιασμού των μαχών με αφεντικά που σχεδόν κατέστρεφε την εμπειρία του παίκτη που αποφάσιζε να αναπτύξει τον χαρακτήρα του σχεδόν εξολοκλήρου με βάση τις stealth δυνατότητες.

Το Prey είναι ένα δύσκολο παιχνίδι από την αρχή έως και το τέλος του, μα σχεδόν πάντα προσφέρει πληθώρα λύσεων για την αντιμετώπιση της κάθε κατάστασης. Απλά αρκετές φορές ζητάει από εσάς να δείτε τα πράγματα από μια διαφορετική, μη προφανή οπτική. Στην δική μου περίπτωση, παίζοντας με αναβαθμισμένο στο μέγιστο το mimic matter από ένα σημείο και έπειτα μπορούσα να εισχωρήσω εντυπωσιακά σε ένα κλειδωμένο δωμάτιο χωρίς να κατέχω την απαραίτητη keycard, πετώντας πάνω από την οροφή του με την μορφή operator και εκμεταλλευόμενος στην συνέχεια μια μικρή χαραμάδα από την οποία μπορούσα να χωρέσω έχοντας πάρει την μορφή κούπας. Το όπλο gloo cannon που εκτοξεύει πολυουρεθάνη είναι ένα τέλειο εργαλείο για να ακινητοποιεί τους στόχους, χωρίς όμως να τους σκοτώνει. Η πολυουρεθάνη παράλληλα μπορεί να χρησιμοποιείται για να ανοίγει την δίοδο προς μια κατεύθυνση σβήνοντας φλόγες, σταματώντας τις θανατηφόρες ηλεκτρικές εκκενώσεις στο περιβάλλον ή τους έλικες ενός ανεμιστήρα. Όταν η εν λόγω ουσία σκληρύνει δύναται να σχηματίσει μια πλατφόρμα αναρρίχησης ικανή να σας οδηγήσει στα ψηλότερα σημεία ενός επιπέδου. Έτσι λοιπόν καταφέρνετε να προσπεράσετε τους εχθρούς ισορροπώντας πάνω σε γυψοσανίδες και γυάλινες οροφές ή βρίσκοντας πορτάκια που σας στριμώχνουν σε χώρους συντήρησης που παρεμβάλλονται ανάμεσα στα επίπεδα.

Το παιχνίδι διαθέτει ένα σεβαστό αριθμό από διαφορετικά είδη εχθρών, που προσπαθούν να βάλουν ένα τέλος στα σχέδιά σας. Τα phantoms είναι ανθρωποειδή είδη typhon που διαχωρίζονται ανάλογα με τις ιδιότητές τους στα etheric phantoms, τα οποία δημιουργούν ένα αντίγραφο του εαυτού τους που τηλεκινείται στο χώρο και επιτίθεται ανεξάρτητα από αυτά, τα thermal phantoms, τα οποία εκτοξεύουν εναντίον σας πίδακες φωτιάς και τα voltaic phantoms, τα οποία απελευθερώνουν γύρω τους ένα βολταϊκό τόξο ικανό να προκαλεί ζημιά κατά την επαφή. Κρίνοντας από την δική μου εμπειρία, πιστεύω πως τα etheric phantoms είναι τα πιο ύπουλα όλων. Υπήρξαν στιγμές όπου κατά την διάρκεια μιας καταδίωξης τρέχοντας ανακουφισμένος μέσα στον ανελκυστήρα του lobby για να το σκάσω από ένα εξ αυτών, μερικά δευτερόλεπτα αργότερα είδα τα φώτα να σβήνουν, τον ανελκυστήρα να σταματάει στην μέση και στην συνέχεια δέχτηκα ένα ωραιότατο jump scare συνειδητοποιώντας έντρομος ότι το αντίγραφο του etheric phantom τηλεμεταφέρθηκε μέσα σε αυτόν! Ένα ακόμη ενδιαφέρον είδος typhon που αξίζει να αναφερθεί είναι το nightmare, που κάνει για πρώτη φορά την εμφάνισή του όταν πλέον έχετε ένα σεβαστό αριθμό από neuromods και νώθει πως το οικολογικό του σύστημα απειλείται από την παρουσία σας. Το nightmare είναι ένας από τους δυνατότερους εχθρούς και όταν εμφανιστεί έχετε στην διάθεσή σας τρία λεπτά για να το αποφύγετε ή να το εξολοθρεύσετε. Αποφεύγοντάς το, αυτό παρουσιάζεται στον δρόμο σας εκ νέου ύστερα από 20 λεπτά, ενώ αν το σκοτώσετε αναγεννιέται ύστερα από 30 λεπτά.

Τα telepaths ελέγχουν με το νου τα ανυπεράσπιστα θύματά τους.

Όσο προχωράτε εμφανίζεται ένα πλήθος δευτερευουσών αποστολών, η ενασχόληση με τις οποίες μπορεί να εκτοξεύσει την διάρκεια του παιχνιδιού. Μέσω αυτών των αποστολών ρίχνετε φως σε διάφορα μυστήρια που αφορούν τις κρυφές δραστηριότητες της εταιρίας TranStar, όπως για παράδειγμα την ανάμειξή της σε ένα ερευνητικό σχέδιο με την κωδική ονομασία The Blackbox Project. Ακόμη, ενδέχεται να δεχτείτε την κλήση των εργαζομένων της εταιρίας Frank και Emmanuell που στην προσπάθειά τους να δραπετεύσουν από το σταθμό παγιδεύτηκαν σε μια κάψουλα διαφυγής που απέτυχε να εκτοξευθεί. Οι υπολογιστές ασφαλείας σας επιτρέπουν να βλέπετε ανά πάσα στιγμή την ακριβή θέση ενός αγνοούμενου μέλους του πληρώματος, με βάση τις πληροφορίες που λαμβάνουν από τα βραχιόλια εντοπισμού, ώστε να μπορείτε να το βρείτε νεκρό ή ζωντανό. Υψίστης σημασίας για τα τέλη του παιχνιδιού είναι ορισμένες δευτερεύουσες αποστολές πεπερασμένου χρόνου. Όταν, για παράδειγμα, ο γιατρός Dayo παγιδεύεται μέσα σε ένα εμπορευματοκιβώτιο έξω από το cargo bay, σας δίνονται μόλις επτά λεπτά για να τον οδηγήσετε σώο και ασφαλή πίσω στον σταθμό πριν τελειώσει το οξυγόνο του. Αν δεν τα καταφέρετε, μπαίνοντας στο cargo bay βρίσκετε τυχαία ένα audio log που ηχογράφησε λίγο πριν ξεψυχήσει από ασφυξία, το οποίο περιέχει ορισμένες συνταρακτικές αποκαλύψεις.

Όσον αφορά το εικαστικό, παρατηρείτε πως στο Talos-1 είναι αποτυπωμένες διάφορες σχεδιαστικές επιλογές που προδίδουν την σταδιακή ανάπτυξη του σταθμού μέσα από το πέρασμα των δεκαετιών. Έτσι λοιπόν, το κεντρικό lobby μοιάζει σαν να έχει μείνει στην δεκαετία του 60 στολισμένο με κλασικά έπιπλα κατασκευασμένα από μαόνι, με το καστανοκόκκινο χρώμα τους να ντύνει ατμοσφαιρικά τον χώρο, σε αντίθεση το επίπεδο psychotronics που αποτελείται από παγερούς μεταλλικούς διαδρόμους και εγκαταστάσεις που είναι εφοδιασμένες με υπερσύγχρονο εξοπλισμό για την υποστήριξη των εργαστηριακών πειραμάτων. Το τμήμα arboretum είναι διακοσμημένο από έναν γυάλινο θόλο που προσφέρει μια καταπληκτική θέα της Γης και της Σελήνης, ενώ διαθέτει έναν τεράστιο κήπο οργιώδους βλάστησης, που πέρα από την όμορφη εικόνα του έχει και χρηστική αξία αφού τροφοδοτεί τον σταθμό με φρέσκο οξυγόνο και βρώσιμα λαχανικά.

Ο τεχνικός τομέας του Prey είναι ένα σκέλος που με προβλημάτισε πριν ασχοληθώ με το παιχνίδι, γιατί το Dishonored 2 στο PC ταλανίζονταν από πλήθος προβλημάτων, όπως stuttering και πτώσεις του frame rate ακόμη και σε αξιόμαχα συστήματα. Προβλήματα από τα οποία το Prey είναι πλήρως απαλλαγμένο, αφού μια GPU επιπέδου GTX 1060 δίνει καθόλη την διάρκεια του παιχνιδιού μια απόλυτα σταθερή εμπειρία σε 60fps και 1080p με όλες τις ρυθμίσεις στο μέγιστο. Τα περιβάλλοντα είναι ντυμένα με πανέμορφους ογκομετρικούς φωτισμούς, το draw distance βρίσκεται σε πολύ ικανοποιητικό επίπεδο (χωρίς να βλέπετε αντικείμενα να φορτώνουν στο βάθος όσο περιηγείστε στα επίπεδα), οι σκιές έχουν εξαιρετικά ευκρινή ανάλυση και συχνά βλέπετε στις επιφάνειες να κάνουν την εμφάνισή τους όμορφες screeen space αντανακλάσεις. Η ποιότητα των υφών και των τρισδιάστατων μοντέλων κάποιες φορές ίσως δεν είναι η ιδανική, όχι όμως σε βαθμό να χωλαίνει την εικόνα ενός πολύ αξιοπρεπούς οπτικά τίτλου. Ο χειρισμός στο PC είναι άριστος είτε επιλέξετε να παίξετε με πληκτρολόγιο/ποντίκι είτε με χειριστήρια Xbox. Αν και δεν έχω την πλήρη εικόνα του Prey στις κονσόλες, παίζοντας παράλληλα το demo του στο PS4 παρατήρησα μια έντονη καθυστέρηση στην απόκριση του Dualshock, κάτι που σύμφωνα με μαρτυρίες χρηστών, φαίνεται να υφίσταται ως ένα βαθμό και στην τελική έκδοση. Οπότε αν δεν διαθέτετε ένα αξιόμαχο PC, ίσως θα ήταν καλύτερα να προτιμήσετε την έκδοση του Xbox One λαμβάνοντας υπόψιν πως οι μάχες έχουν γρήγορο ρυθμό και ένα πιθανό input lag είναι ικανό να αφαιρέσει αρκετούς πόντους από την εμπειρία.

Tο δενδροκομείο τροφοδοτεί τον Talos-1 με φρέσκο οξυγόνο.

Την μουσική του παιχνιδιού έχει επιμεληθεί ο πολυβραβευμένος για την δουλειά του στο Doom, Mick Gordon. Αυτή τη φορά βέβαια η προσέγγιση του συνθέτη έχει μια διαφορετική κατεύθυνση αφήνοντας πίσω τους heavy metal ρυθμούς για χάρη των ηλεκτρονικών μελωδιών, που δημιουργούν μια απόκοσμη ατμόσφαιρα ενισχύοντας το αίσθημα του τρόμου και της ταραχής κατά την διάρκεια των αναμετρήσεών σας με τα ύπουλα κρυμμένα στον χώρο mimics. Ο αντίλαλος των θορύβων μέσα στους μεταλλικούς διαδρόμους καταφέρνει να σας κρατάει σε μόνιμη επιφυλακή. Ακολουθώντας τη σχολή του Half-Life, το παιχνίδι κρατάει τον/την χαρακτήρα σας σιωπηλό καθόλη την διάρκεια, προσπαθώντας να σας κάνει να νιώσετε πως είστε εσείς αυτός που βιώνει τα γεγονότα και όχι το ψηφιακό σας άβαταρ. Ωστόσο, η φωνή του/της Morgan Yu ακούγεται μέσα από παλιότερα καταγεγραμμένα αρχεία και μέσω της διαδικασίας προσομοίωσης από ρομποτικούς operators. Οι voice actors κάνουν αρκετά καλή δουλειά καταφέρνοντας να ζωγραφίσουν στη χροιά της φωνής των χαρακτήρων την ανησυχία και τον φόβο για το άγνωστο. Ορισμένα ψεγάδια υπάρχουν βέβαια σε ό,τι έχει να κάνει με την μίξη του ήχου, καθώς οι operators ορισμένες φορές κάνουν τόσο θόρυβο σε σημείο να μην μπορείτε να ακούσετε τα audio logs, ένα πρόβλημα που ευελπιστώ να διορθωθεί μελλοντικά.

Το Prey είναι ένα πανέξυπνο παιχνίδι που σας βάζει στην διαδικασία να σκεφτείτε λίγο πέρα από το προφανές, κάτι που καταφέρνει εξίσου άριστα τόσο μέσω του gameplay, όσο και μέσω της ιστορίας του. Αποτελεί ένα γράμμα αγάπης προς τους λάτρεις των immersive sim θρύλων που άλλαξαν τα δεδομένα στο gaming. Σε μια εποχή όπου οι εταιρίες που δημιούργησαν σειρές όπως το System Shock και το Bioshock αποτελούν παρελθόν, ενώ το Deus Ex βρίσκεται “στον πάγο” εξαιτίας μη επαρκών πωλήσεων, το Prey της Arkane είναι ένας από τους στερνούς, άξιους εκπροσώπους μιας λαμπρής εποχής που φαίνεται να οδεύει σιγά σιγά προς το τέλος της.

Ανατρεπτικό σενάριοΑφήγηση μέσα από την αλληλεπίδραση με το περιβάλλονΗθικές επιλογές που οδηγούν σε πολλαπλά τέληΠλούσιο skill tree που επιστρατεύει την εφευρετικότητά σαςΗ αριστουργηματική αρχιτεκτονική δομή του Talos-1Υψηλό, αλλά δίκαιο, επίπεδο πρόκλησηςΑξιόλογες δευτερεύουσες αποστολέςΤο μονοπάτι της δράσης αργεί χαρακτηριστικά να γίνει απολαυστικόΜικροπροβλήματα στην μίξη του ήχουΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 9.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4, Xbox One, PC (review)ΑΝΑΠΤΥΞΗ:ArkaneΕΚΔΟΣΗ:BethesdaΔΙΑΘΕΣΗ:IGEΕΙΔΟΣ:ActionΠΑΙΚΤΕΣ:Single-playerΕΠΙΣΗΜΟ SITE:https://prey.bethesda.net/HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:5/5/2017PEGI:18

Game20.gr, το Άσυλο των gamers