Pathfinder: Kingmaker Review

Το Dungeons and Dragons αποτελεί εδώ και πολλές δεκαετίες τον ορισμό του γνήσιου RPG και της εμπειρίας των επιτραπέζιων παιχνιδιών φαντασίας. Πολλά παιχνίδια έχουν προσπαθήσει να μεταφέρουν την εμπειρία αρχικά στο PC, όπου και το είδος των επικών RPG εγκαθιδρύθηκε, και αργότερα στις κονσόλες. Τα περισσότερα από αυτά παρέκλιναν αρκετά από την γνήσια εμπειρία, όχι τόσο λόγω έλλειψης

του dungeon master ή της παρέας, αλλά γιατί πρόσθεσαν υπερβολικά στοιχεία δράσης στο παικτικό μέρος. Το αποτέλεσμα ήταν, όταν περάσαμε από τα αρχέγονα αριστουργήματα, γόνους της Advanced Dungeons and Dragons κανονολογίας όπως Baldur’s Gate, Icewind Dale, Planescape Torment και το πρώτο Neverwinter Nights (τρίτη έκδοση κανόνων), σε νεότερες αποδόσεις του επιτραπέζιου, η εμπειρία σταδιακά να οδηγείται σε μετριότητα, χαρακτηριστική της έλλειψης του γνήσιου πλούτου των κανόνων.

Ακριβώς στην παλιά εμπειρία θέλει να μας γυρίσει το Pathfinder: Kingmaker της Owlcat Games. Το παιχνίδι είναι εμπνευσμένο από το θρυλικό πρώτο Baldur’s Gate κι έτσι σκοπός του είναι η πιστή απόδοση των κανόνων του Pathfinder. Το Pathfinder αποτελεί μια ανακαίνιση των κανόνων του DnD 3.5, έτσι ώστε να εξομαλυνθούν περίπλοκοι κανόνες αλλά και για να αφαιρεθούν μερικώς και σε σημεία ολικώς οι εξτρεμιστικές φαντασιώσεις του Monte Cook για το balancing των εκατομμυρίων επιλογών. Για να μην τα περιπλέκω πολύ, το Pathfinder είναι μια πιο μαζεμένη και ισορροπημένη εκδοχή της 3.5, αρκετά εμπορική στον χώρο των επιτραπέζιων RPG.

Όπως καταλαβαίνετε, έχουμε να κάνουμε με ένα καθαρόαιμο group-based RPG με turn-based μάχη που βασίζεται στα pause, spells per day και initiative checks με συγκεκριμένη ταχύτητα ανά μονάδα και φυσικά απίστευτα λεπτομερές σύστημα δημιουργίας χαρακτήρων, σύνταξη με το καλό ή το κακό ανάλογα με τις επιλογές διαλόγων και λεπτομερείς προσωπικότητες ΑΙ χαρακτήρων. Η διαδικασία δημιουργίας χαρακτήρων απεικονίζεται πάνω σε βιβλίο, δίνοντας κι εκεί ακόμα την αίσθηση του tabletop και είναι απ’ άκρη σ’ άκρη πιστή στους κανόνες. Να ξεκαθαρίσω από την αρχή ένα πράγμα: το παιχνίδι δεν είναι καθόλου φιλικό σ αυτούς που δεν ξέρουν τους κανόνες ήδη! Δεν σας εξηγεί πολλά -υπάρχουν κάποια χρήσιμα tips, όπως για παράδειγμα ότι η θετική ενέργεια κάνει ζημιά στους undead- και μην περιμένετε να μάθετε τους κανόνες μέσα από το παιχνίδι. Χρειάζεται να ανατρέξετε σε εξωτερικές πηγές (Google, YouTube) για να μάθετε περισσότερα. Δοκιμάζετε και αποτυγχάνετε, ξανά και ξανά. Αν ανακαλύψετε πως ο ήρωάς σας δεν είναι βέλτιστος για μεγαλύτερες δυσκολίες, τότε πάτε πάλι από την αρχή στην δημιουργία. Απλά πράγματα.

Η ομάδα έτοιμη για δράση.

Όπως είναι αναμενόμενο από ένα τέτοιο RPG, το class system είναι εξαιρετικό. Βαθύ, με αμέτρητες -για τα δεδομένα video game- επιλογές σε build στατιστικών, φυλών, κλάσεων, ξορκιών, passive ικανοτήτων, αλλά ταυτόχρονα και τόσο απλό για κάποιον που είναι εξοικειωμένος με τις έννοιες και τα αρχετυπικά concepts επικής φαντασίας. Oι βασικές κλάσεις είναι οι Alchemist, Barbarian, Bard, Cleric, Druid, Fighter, Inquisitor, Magus, Monk, Paladin, Ranger, Rogue, Sorcerer, Wizard. Oι prestige classes, οι οποίες ξεκλειδώνονται μέσω του περίφημου multiclass system, είναι οι Arcane Trickster (Rogue με πρόσβαση σε arcane μαγεία για να προστεθεί το backstab damage multiplier σε ray ξόρκια), Dragon Disciple (inherent spellcaster που παίρνει πρόσβαση σε μόνιμη δρακο-μορφοποίηση), Eldtrich Knight (o λατρεμένος από πολλούς πολεμιστής-μάγος), Mystic Theurge (η ενοποίηση divine και arcane μαγείας), Stalwart Defender (σας αρέσουν τα dwarves ironbreakers στο Warhammer fantasy; ), Duelist (ξιφομάχος που βασίζεται στον καταιγισμό των critical strikes στους αντιπάλους - κακός εναντίον constructs και undead).

Φυσικά οι κύριες κλάσεις έρχονται με διαφορετικές επιλογές που κάνουν για παράδειγμα μάγο από μάγο να διαφέρει (σχολή μαγείας). Υπάρχουν επίσης οι επιλογές των feats (features) τα οποία είναι ένα είδος ταλέντων, οι επιλογές των ξορκιών και του εξοπλισμού. Διαφορετικός εξοπλισμός μπορεί να δίνει πρόσβαση σε ξόρκια και ικανότητες, πχ αν βρείτε ένα +1 vorpal longsword, τότε πέρα από τον προσθέτη “+1” στην ζαριά της επίθεσης που πρέπει να ξεπεράσει το armor class του αντιπάλου (AC), κάθε φορά που το ζάρι δείχνει 20 και η επόμενη ζαριά επιβεβαιώσει το critical, ο αντίπαλος αποκεφαλίζεται ακαριαία, εφόσον έχει συγκεκριμένη ανατομία, πχ δεν είναι ooze, και εφόσον είναι δυνατόν να δεχθεί ζημιά σε ζωτικά σημεία (αυτό είναι το critical στην ουσία), διότι μπορεί να μην έχει (undead). Όπως βλέπετε, το Pathfinder και το Dungeons and Dragons σας βάζουν να χρησιμοποιήσετε τη λογική σας και, βεβαίως, να κάνετε την μελέτη σας. Πάντως μην δοκιμάσετε απίστευτα multiclasses, για παράδειγμα ένα level rogue, πέντε fighter, δέκα μάγου, τρία archmage, γιατί αυτά δουλεύουν μόνο στον Elminster.

Όψη της στρατηγικής διαχείρισης.

Κατά την διάρκεια του παιχνιδιού και μέσα από πληθώρα επιλογών σε διαλόγους και κινήσεις, βρίσκετε συντρόφους διαφορετικών υπόβαθρων και φυλών, οι οποίοι έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να είναι πιστοί στην ιστορία τους. Με λίγα λόγια, μην περιμένετε βέλτιστες επιλογές ξορκιών, εξοπλισμού, κλάσης. Αναγκάζεστε να παίξετε γύρω από αυτούς και με αυτούς σε όλες τις δυσκολίες -σημειώνω πως οι δυσκολίες πάνω από την κανονική, όπως το hard όπου έπαιξα, είναι αρκετά μαζοχιστικές εμπειρίες- και μάλιστα χρεώνεστε αρκετά επειδή δεν έχουν “καλά” builds. Σε όλους να κάνετε χειροκίνητο level up και να κάνετε quick save πριν καθένα απ' αυτά.

Ένα ξεχωριστό στοιχείο του Kingmaker είναι ο έλεγχος και η ανάπτυξη της βαρονίας σας μέσω χάρτη και στρατηγικών επιλογών που θυμίζει Europa Universalis και Civilization. Όταν ολοκληρώσετε το πρώτο κεφάλαιο και ανακτήσετε τον έλεγχο των Stolen Lands, τότε ξεκινά το παιχνίδι διαχείρισης. Χτίζετε στην γη που έχετε κατακτήσει και μπορείτε να στέλνετε συντρόφους σε ιδιωτικές αποστολές. Δεν είναι πρωτοφανές αυτό το επίπεδο gameplay σε RPG, αλλά εδώ το στοιχείο της ανάκτησης εδαφών, εκκαθάρισής τους και ολοκλήρωσης αποστολών μέσα σε ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, κάνει το παιχνίδι πολύ εθιστικό. Κάποιες αποστολές έχουν συγκεκριμένο χρονικό όριο μέσα στο οποίο πρέπει να ολοκληρωθούν και η αποτυχία ολοκλήρωσης έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ιστορία και τον κόσμο.

Το σενάριο είναι ρηχό και συνήθως οι διάλογοι πεζοί, με τις αναμενόμενες αναφορές σε τραγικά συμβάντα που έχουν σημαδέψει τους χαρακτήρες, “σώσε μας απ' αυτούς”, “δώσε μας χρήματα ή πέθανες” κτλ. Υπάρχουν συχνά επιλογές για να αποφύγετε την μάχη και να κερδίσετε χρόνο ή κρυμμένα καλούδια όπως είναι αναμενόμενο, ωστόσο οι περισσότεροι διάλογοι είναι μια ροή από στοιχεία lore. Επίσης, υπάρχουν και συχνά επιλογές με βάση το alignment, πχ neutral good, που δεν βγάζουν νόημα για κάποιον που έχει πιάσει σε ποια συμπεριφορά αντιστοιχεί ακριβώς αυτό. Για τους περισσότερους παίκτες οι εκτενείς διάλογοι είναι κουραστικοί.

Στην μάχη είναι σημαντικό να υπάρχουν πολλά σώματα μπροστά από το group σας, όπως εδώ το summon monster δεξιά της Ύδρας.

Εκεί που οι αναφορές έπρεπε να είναι πιο λεπτομερείς σίγουρα είναι στις περιγραφές των τεράτων. Δεν είναι ανάγκη το compendium να είναι σαν το monster manual του DM με πίνακες στατιστικών και εξηγήσεις αλγόριθμων της χειροκίνητης επεξεργασίας τεράτων, απλώς έπρεπε να υπάρχουν τουλάχιστον διατεταγμένες αναφορές λίγων λέξεων στις δυνάμεις και τις αδυναμίες των αντιπάλων και όχι ατέλειωτα κείμενα για το lore. Ένα παράδειγμα του πώς έπρεπε να είναι τα κείμενα: “Τα trolls είναι γνωστά για την εξαιρετική τους μυϊκή δύναμη και αντοχή. Ακόμα και οι μεγαλύτερες πληγές φαίνεται να μην τα κάπτουν, αφού επουλώνονται γρήγορα. Ανόητα και χωρίς κοινωνικά στάτους και ιεραρχία, προσπαθούν να μαγειρέψουν όποιο ζωντανό βρουν μπροστά τους. Απεχθάνονται τη φωτιά και τον ήλιο”. Από αυτά τα λόγια μπορούμε να καταλάβουμε πως τα trolls έχουν υψηλό strength και regen, το οποίο ίσως να μπορεί να ξεπεραστεί με φωτιά, μπορείς να τα τυφλώσεις εύκολα με ξόρκι φωτός, καθώς και να τα χειραγωγήσεις εύκολα με enchantments, πχ hold monster, αφού είναι χαζά. Κάποια πράγματα πρέπει να γράφονται απλά και δεν σημαίνει πως χρειάζονται λιγότερο μυαλό για να κατανοηθούν. Τέλος, στα κείμενα υπάρχουν πολλά λάθη ως προς τη σύνταξη και την ορθογραφία.

Αναφέρθηκα προηγουμένως στην δυσκολία του παιχνιδιού και στα encounters. Το παιχνίδι σας αφήνει να κάνετε αρκετές επιλογές πάνω στην εμπειρία που θέλετε να έχετε ως προς την υπέρβαση των δυσκολιών του, πχ επίπεδο δυσκολίας μαχών, να αποφύγετε το χειροκίνητο level up, πόσο συχνά συμβαίνει auto-pause και πόσο συχνά γίνεται auto-save. Από την άλλη, όμως, όταν η δυσκολία ξεπερνά το normal μου μένει η αίσθηση πως έχουν γίνει ορισμένα λάθη στα μαθηματικά και συγκεκριμένα στο challenge rating (CR) που βάζουν αντιμέτωπο το group. Στο DnD κάθε encounter παίρνει έναν συγκεκριμένο αριθμό με βάση το μέσο level ενός optimized group που χρειάζεται για να μπορέσει να το νικήσει. Κάνοντας σε συγκεκριμένα στατιστικά επεμβάσεις ο DM μπορεί να ανεβάσει ή να χαμηλώσει το CR με βάση τους κανόνες και την εμπειρία του. Εδώ νομίζω πως υπερβάλλει λίγο το παιχνίδι. Πολλές μάχες φαίνονται εξωπραγματικές και πέφτει one-shot ή το damage reduction των τεράτων όταν δεν χρησιμοποιείται όπλο από συγκεκριμένο υλικό είναι υπερβολικό. Ιδιαίτερα ενθαρρυντικό στοιχείο είναι, όμως, πως οι developers παρακολουθούν τις μάχες με στατιστικά και την πορεία των παικτών και κάνουν αρκετές διορθώσεις.

Για crowdfunded παιχνίδι τα γραφικά είναι όμορφα.

Το παιχνίδι χρησιμοποιεί τη Unity engine η οποία είναι αρκετά φθηνή, δεν παρέχει την λεπτομέρεια της Unreal και αυτό φαίνεται στις φωτοσκιάσεις και στην ποιότητα των animations. Η αλήθεια είναι, όμως, πως τα γραφικά είναι ικανοποιητικά, με όμορφα χρώματα, σκοτεινές συνήθως αποχρώσεις αλλά με αρκετή οξύτητα που κάνει τις λεπτομέρειες να ξεπηδούν και μια στρώση film grain νομίζω για να θυμίζει κάτι από τα παλιά. Κάποια οπτικά bugs δεν μου χάλασαν καθόλου την εμπειρία. Πολλοί αναφέρουν προβλήματα σε μικρομεσαία συστήματα που δεν έχουν Intel/Nvidia πυρήνα, αλλά δεν έχω παρατηρήσει κάποιο σοβαρό θέμα ακόμα. Στον τομέα του ήχου, ακούτε πολλούς διαλόγους, διαφορετικούς ΑΙ χαρακτήρες με τις χροιές τους και τους τόνους τους να αναφωνούν προτάσεις και τους μάγους να εκτελούν τα ξόρκια.

Το Pathfinder: Kingmaker είναι σκληρό, πιστό στους κανόνες και με τον DM να νοιάζεται για το lore του και να μην δείχνει οίκτο στις μάχες. Αν παίζετε Dungeons and Dragons ή Pathfinder, είτε θέλετε να θυμηθείτε τα αρχέγονα RPG, αγοράστε το άμεσα. Αν δεν έχετε παίξει κάτι από τα αυτά, ασχοληθείτε εφόσον είστε έτοιμος να διαβάσετε όγκο πληροφοριών παρόμοιο με αυτόν που χρειάζεται για να βγάλετε την... Νομική.

Πιστό στην κανονολογία του PathfinderΕκπληκτικό character creationΠολλές ώρες gameplay / άπειρες θεωρητικά επαναλήψειςO στρατηγικός έλεγχος της βαρονίαςΙκανοποιητικά γραφικά και ήχοςΔύσκολο μέχρι αηδίας σε μεγαλύτερα επίπεδα δυσκολίαςΜέτριο σενάριο και κείμεναΛάθη σε μαθηματικούς υπολογισμούς δυσκολίαςΌσοι δεν ξέρουν από DnD 3.5 ή Pathfinder πρέπει να διαβάσουν εκτός παιχνιδιούΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:Owlcat GamesΕΚΔΟΣΗ:Deep SilverΔΙΑΘΕΣΗ:EnarxisΕΙΔΟΣ:RPGΠΑΙΚΤΕΣ:Single-playerΕΠΙΣΗΜΟ SITE:https://owlcatgames.com/HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:25/9/2018

Game20.gr, το Άσυλο των gamers