Mario Tennis Aces Review

Ένα χαρακτηριστικό της Nintendo που σίγουρα ζηλεύουν οι άλλες εταιρείες είναι η επιτυχία της στο να χρησιμοποιεί τους χαρακτήρες της σε παιχνίδια ποικίλων ειδών, πχ adventure, fighting, strategy, racing, πραγματικά σχεδόν παντού! Μπορεί κάποιοι να “κατηγορούν” τη Nintendo για αυτή την πολιτική, αλλά αυτό που κάνει σωστά η εταιρεία

είναι να παραδίδει διασκεδαστικές εναλλακτικές προτάσεις σε “core” είδη. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι το Mario Tennis Aces, το νέο μέρος της σειράς Mario Party, το οποίο παίρνει ένα απλό κατά τα άλλα άθλημα όπως το τένις και το μετατρέπει σε μία ξεχωριστή εμπειρία, κάνοντας χρήση πολλών διαφορετικών μηχανισμών.

Μπορεί να μιλάμε για παιχνίδι τένις αλλά όταν υπάρχει το όνομα Mario σίγουρα περιμένουμε και μία ιστορία, έστω και αν υπάρχει μία “ελαφρότητα”. Το adventure mode του παιχνιδιού λοιπόν παρουσιάζει την περιπέτεια των Mario και Toad στην προσπάθειά τους να σώσουν όσους έχουν πέσει υπό την επήρεια των σκοτεινών δυνάμεων της ρακέτας Lucien, με τους ήρωες να καλούνται να μαζέψουν τα πέντε power stones που είναι οι πηγές των δυνάμεων της Lucien. Η περιπέτεια ξεδιπλώνεται σε 28 επίπεδα, χωρισμένα σε οκτώ διαφορετικά τοπία, με κάθε τοπίο να έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες, mini-bosses και κανονικά bosses. Σε κάθε επίπεδο υπάρχουν training grounds, τα οποία βοηθούν να εξασκηθείτε στα special shots (περισσότερα παρακάτω). Πραγματικά όμως από ένα σημείο και μετά το story mode μπορώ να πω ότι με κούρασε, όπως και τα αδικαιολόγητα δύσκολα boss fights. Ναι, καταλαβαίνω ότι πρέπει μια κάποια πρόκληση είναι απαραίτητη ώστε να υπάρχει ουσία στα level-up, αλλά δεν βρίσκω κανέναν λόγο γιατί πρέπει η δυσκολία να είναι τόσο δυσανάλογη με το χρόνο παιχνιδιού του εκάστοτε παίκτη. Δε μπορεί πχ στην πρώτη ώρα παιχνιδιού να μου δίνεις ως boss fight τη Mirror Queen και μετά από τρεις ώρες να έχω απλά ένα rally challenge!

Εδώ ας κάνουμε μία παύση της ανάλυσης των modes για να δούμε το παιχνίδι σε βάθος. Τί είναι το Mario Tennis Aces; Πρόκειται για ένα παιχνίδι που πάνω στον κορμό του τένις χτίζει ένα μικρό fighting game, στα πρότυπα του Mario Tennis: Ultra Smash, εξελίσσοντας και βελτιώνοντας την εν λόγω φόρμουλα. Υπάρχουν έξι κατηγορίες χαρακτήρων -all-around, technical, speedy, powerful, defensive και tricky- κάθε ένας με διαφορετικά στατιστικά. Tο πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχουν στατιστικά για να δείτε, απλά υπάρχουν στο παιχνίδι (δεν υπάρχει δηλαδή μπάρα που να λέει πόσο γρήγορος πχ είναι ο Yoshi ή πόσο δυνατός ο Spike, απλά λέει το παιχνίδι ότι ο ένας είναι γρήγορος και ο άλλος δυνατός). Στο adventure mode υπάρχει σχετικό chart με level και status του Mario και της ρακέτας του, αλλά δεν έχουν καμία επιρροή στα υπόλοιπα modes.

Η σωστή χρήση των zone shot και zone speed είναι το κλειδί της επιτυχίας.

Ευτυχώς το δυνατό σημείο του παιχνιδιού είναι το gameplay, στο οποίο η Nintendo έχει κάνει για άλλη μία φορά καταπληκτική δουλειά. Πέραν των βασικών shots με τα κουμπιά (χαμηλό με το Y, ψηλό με το X, απλό με το Α και ελαφρύ χτύπημα με το Β), το βάρος δίνεται στη χρήση των ειδικών χτυπημάτων zone shots και special shots, καθώς και στο zone speed. Στα αριστερά της οθόνης υπάρχει μία μπάρα που γεμίζει με κάθε επιτυχημένο χτύπημα. Μόλις έχει γεμίσει αρκετά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μέρος αυτής είτε για να παγώσετε το χρόνο μέσω του zone speed (ώστε να πετύχετε μπαλιές που αλλιώς δε θα φτάνατε), είτε για τη χρήση zone shot, δηλαδή ένα δυνατό χτύπημα σε συγκεκριμένο σημείο που δύσκολα μπορεί να αποκρούσει ο αντίπαλος, είτε αν είναι γεμάτη να χτυπήσετε τον αντίπαλο με special shot που είναι το ειδικό χτύπημα του κάθε χαρακτήρα, σχεδόν αδύνατο να αποκρουστεί.

Θα μιλούσαμε για σχετική ευκολία αν δεν υπήρχαν δύο μεγάλοι περιορισμοί: body shots και όριο στις ρακέτες. Αν σας πετύχει η μπάλα του αντιπάλου πάνω στο σώμα (body shot) αυτόματα παίρνει εκείνος τον πόντο, ενώ με το όριο των τριών ρακετών ανά αγώνα, αν δοκιμάσετε να αποκρούσετε κάποιο zone ή special shot με χρήση του zone speed (κάτι πολύ λογικό) και βαρέσετε τη μπάλα, είτε λίγο πιο αργά είτε λίγο πιο γρήγορα, τότε η ρακέτα σας σπάει. Πραγματικά δεν μπορών να βρω κάτι αρνητικό στο gameplay καθώς όλα δουλεύουν άρτια και όσο challenging πρέπει να είναι, οπότε συνεχίζουμε από εκεί που σταματήσαμε προηγουμένως με τα υπόλοιπα modes του παιχνιδιού.

Πέραν του βασικού adventure mode λοιπόν υπάρχουν και τα tournament, free play και swing mode. Στο tournament μπορείτε να παίξετε είτε online είτε εναντίων AI αντιπάλων, με το βάρος να ρίχνεται κυρίως στο online. Στα του offline, υπάρχουν λίγα πράγματα που χρειάζεται να πούμε: τρεις αγώνες (οκτώ συμμετέχοντες στο σύνολο), τρία διαφορετικά τρόπαια και... αυτά! Δεν υπάρχει ουσιαστικός λόγος να παίξετε ξανά κάποιο τουρνουά αν το έχετε ολοκληρώσει και εδώ είναι το μεγάλο φάουλ του παιχνιδιού κατ' εμέ, που θα αναλύσω παρακάτω. Επίσης, σημαντικό αρνητικό είναι η έλλειψη local co-op, κάτι που ελπίζουμε να προστεθεί με μελλοντικό update. Στο online τουρνουά, όπου δίνεται και η μεγαλύτερη έμφαση, υπάρχουν δύο κατηγορίες: standard class, όπου πρέπει να παίξετε με στρατηγική και να χρησιμοποιήσετε σωστά και τα zone shots / speed / energy, καθώς και τις ιδιαιτερότητες του κάθε χαρακτήρα και simple class, όπου τα πράγματα περιορίζονται στις απλές βολές. Το κάθε τουρνουά χωρίζεται σε οκτώ αγώνες, με τους πόντους που παίρνετε να προστίθενται στο ranking σας, ανεξαρτήτως του αν κερδίσετε ή όχι.

Θα τα βρείτε σκούρα ενάντια στα διάφορα bosses.

Επιπλέον, κάθε μήνα προστίθεται δωρεάν κάποιος νέος χαρακτήρας, τον οποίο ξεκλειδώνετε νωρίτερα απλά και μόνο με τη συμμετοχή σας, ακόμα και αν χάσετε. Επίσης, στα εν λόγω τρία modes που αναφέρονται παραπάνω, υπάρχει η επιλογή για ένσταση των διαιτητικών αποφάσεων (συγκεκριμένα των out σε οριακές φάσεις) έως τρεις φορές σε κάθε ματς, ένα αρκετά έξυπνο στοιχείο που βέβαια μπορεί να σας κοστίσει και ολόκληρο το ματς ή να σας επιβραβεύσει με έναν πόντο που μπορεί να χάνατε.

Στο free play μπορείτε να παίζετε ενάντια σε οποιονδήποτε αντίπαλο είτε μόνος είτε με παρέα, καθώς το παιχνίδι υποστηρίζει μέχρι τέσσερις παίκτες στην ίδια κονσόλα και δύο παίκτες στην ίδια κονσόλα ως duo για online. Τέλος, στο swing mode σίγουρα χρειάζεται να βάλετε τα straps, καθώς μέσω των motion sensors μπορείτε να παίζετε πάλι είτε μόνοι σας είτε με παρέα στην ίδια κονσόλα με τη χρήση ενός και μόνο joy-con σα να έχετε ρακέτα. Εδώ να πω πως οι αισθητήρες είναι αρκετά ευαίσθητοι, οπότε αρκεί μία μικρή κίνηση προς την κατεύθυνση της βολής που θέλετε για να πάει η μπάλα εκεί (δεν είναι δηλαδή στα πρότυπα του Wii). Επιπλέον, οι χαρακτήρες κινούνται αυτόματα προς την μπάλα, αν και μπορείτε να επέμβετε στις κινήσεις τους μέσω του αντίστοιχου analog.

Από τα μεγαλύτερα αρνητικά του παιχνιδιού είναι το ελάχιστο replay value. Το adventure mode (αν δεν το αφήσετε στη μέση) διαρκεί κάτι λιγότερο από οκτώ-εννιά ώρες (αν και μπορείτε να παίξετε ξανά με άλλον χαρακτήρα) και το offline tournament σας επιβραβεύει μόνο με τα αντίστοιχα τρία cups και τίποτα παραπάνω, οπότε το παιχνίδι φαίνεται πως στηρίζεται κυρίως στο online. Το οποίο online λειτουργεί καλά, καθώς προσωπικά δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα, αλλά ακόμα κι έτσι, πέραν του ranking και της πρόσβασης στους νέους χαρακτήρες νωρίτερα, δεν υπάρχει κάτι ουσιαστικό. Επιπλέον, το ανύπαρκτο customization των χαρακτήρων είναι κάτι που ίσως σας απωθήσει από το να αφιερώσετε περισσότερες ώρες στο παιχνίδι. Βέβαια, η φύση του Switch και οι τόσοι διαφορετικοί τρόποι που υπάρχουν για να παίξετε μπορούν να σας προσφέρουν αρκετές στιγμές διασκέδασης με την παρέα, αλλά τίποτα παραπάνω.

Τα μοντέλα χαρακτήρων και οι πίστες εντυπωσιάζουν.

Στον τεχνικό τομέα, όπως σχεδόν κάθε τίτλος της Nintendo, το Mario Tennis Aces... “λάμπει”! Από τα καλοφτιαχμένα μενού και τα πανέμορφα μοντέλα χαρακτήρων, έως τα μαγευτικά τοπία γεμάτα ζωντάνια και χρώμα, το παιχνίδι δείχνει πως ακόμα και με την μικρή ισχύ του Switch μπορεί να γίνει καταπληκτική δουλειά. Τρέχει αψεγάδιαστα τόσο σε portable mode όσο και στο dock, με το μόνο μου παράπονο να είναι οι χαμηλής ποιότητας σκιές, υποφερτές μεν στο portable mode, αλλά τα pixel... βγάζουν μάτι στο dock! Σε υψηλό επίπεδο κυμαίνεται και ο ήχος, με σωστά εφέ που δεν κουράζουν, δυνατό soundtrack και λίγα “λόγια” μόνο εκεί που χρειάζονται (μην περιμένετε να ακούσετε τους χαρακτήρες να ανοίγουν συζήτηση, παρά νεύματα, που συνοδεύονται με αντίστοιχο κείμενο).

Το Mario Tennis Aces δεν είναι “system seller” του Switch, αλλά περισσότερο ένα ευχάριστο διάλειμμα από τα άλλα παιχνίδια της κονσόλας. Αν έχετε Switch και θέλετε να δοκιμάσετε κάτι διαφορετικό και να απολαύσετε χαβαλέ με την παρέα, go for it!

Διασκεδαστικό gameplayΚαλό ρόστερ χαρακτήρωνΚορυφαία γραφικά και ήχοςΩραίοι τρόποι χειρισμούΕλάχιστο replay valueΦτωχό single-playerΜπερδεμένης δυσκολίας adventure modeΜηδενικό customizationΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:SwitchΑΝΑΠΤΥΞΗ:CamelotΕΚΔΟΣΗ:NintendoΔΙΑΘΕΣΗ:CD MediaΕΙΔΟΣ:ΤένιςΠΑΙΚΤΕΣ:Single-player, multiplayerΕΠΙΣΗΜΟ SITE:https://www.nintendo.co.uk/Games/Nintendo-Switch/Mario-Tennis-Aces-1325791.htmlHM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:22/6/2018

Game20.gr, το Άσυλο των gamers