Journey to the Savage Planet review

Κοιτάξτε να δείτε, δεν είναι εύκολο να είσαι εξερευνητής. Δεν είναι καν εύκολο να προσποιηθείς πως είσαι ένας! Από το Ελαφονήσι στο Κεδρόδασος κληθήκαμε να πάμε κάποτε και αυτό κατέληξε σε καυγάδες, δράμα και πρώτου βαθμού εγκαύματα. Γι’αυτό ίσως και τα παιχνίδια εξερεύνησης μόνο τώρα άρχισαν να πολλαπλασιάζονται, μετά από τόσες δεκαετίες gaming, και μόνο κάποια από αυτά αξίζουν προσοχής και μνείας. Το sci-fi adventure πρώτου προσώπου Journey

Είστε ένας ανώνυμος μηχανικός της Kindred Aerospace, κάποιας εταιρείας εξερεύνησης του διαστήματος που πολύ γρήγορα παραδέχεται πως δεν είναι η κορυφαία. Απόδειξη το γεγονός πως το σκάφος σας σας “ναυαγεί” στον άγνωστο πλανήτη AR-Y. Το σκάφος δεν καταστρέφεται ολοσχερώς, αλλά το πρόβλημα είναι πως η εταιρεία δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα να ξοδέψει και άλλα χρήματα για να σας σώσει. Είστε συνεπώς μόνος (εκτός κι αν παίζετε online co-op μαζί με άλλον ένα παίκτη), με την ΑΙ του σκάφους να προσπαθεί να σας πείσει πως δεν είναι όλα απαίσια, υπάρχει λύση. Αυτή είναι η εξερεύνηση του ξένου πλανήτη για στοιχεία και υλικά που θα βοηθήσουν στην επισκευή του σκάφους και, παρεμπιπτόντως, θα ανιχνεύσουν και αν ο πλανήτης είναι κατάλληλος για ανθρώπινη ζωή. Σας ακούγεται ύποπτο;

Και μένα. Ακόμα πιο πολύ όταν η AI είναι η πεμπτουσία του εταιρικού υπερ-ενθουσιασμού, του πολιτικά ορθού και, τελικά, του κέρδους. Όλα αυτά κρύβονται πίσω από ένα πέπλο χιούμορ που θυμίζει αυτό του Portal, αλλά δεν είναι ακριβώς ίδιο. Αντ’ αυτού, τόσο οι προωθητικές διαφημίσεις της εταιρείας που προβάλλονται μέσα στο δυσλειτουργικό σας σκάφος (που έχει το όνομα Javelin, προσπαθώ να καταλάβω κάποια αναφορά αλλά δεν τα έχω καταφέρει μέχρι τώρα), όσο και η AI συνοδός είναι εμποτισμένες με μία πομπώδη, καλά σκηνοθετημένη, ειρωνική εσάνς start-up, με όλες τις λέξεις κλειδιά εμφανείς σε κάθε σημείο και όλη την όχι και τόσο κρυφή τελικά απόκρυψη στοιχείων να γίνεται πιο έντονη σε κάθε βήμα. Το χιούμορ που υπάρχει διάχυτο ισορροπεί περίεργα ανάμεσα στο ενοχλητικό και το καταπληκτικό, οπότε αφήνω σε εσάς την κατακλείδα της πρότασης. Eγώ πάντως το βρήκα υπέροχο αντίδοτο στην εξόφθαλμο σχολιασμό της μοντέρνας υπερ-εκμετάλλευσης των εργαζομένων από τα σύγχρονα μοντέλα εργοδοσίας.

Ο εξερευνητής ανακαλύπτει αφού ψάξει.

Πριν σοβαρέψει επικίνδυνα το κείμενο να αναφέρω πως αν οι σπόνδυλοι της ιστορίας έχουν χιούμορ, τότε ο πλανήτης AR-Y 26 έχει πλάκα. Χρωματιστός και καλοσχεδιασμένος, είναι μια βάση για μία πολύ διασκεδαστική πανίδα. Η οποία πανίδα κατά καιρούς είναι και επιθετική. Μικρά, χαριτωμένα πουλιά γυροβολάνε, απροσδιόριστης περιγραφής πλάσματα τρομοκρατούνται όταν σας βλέπουν και τρέχουν ουρλιάζοντας (καμία υπερβολή) προς την αντίθετη πλευρά, ιπτάμενες μέδουσες φαντάζουν αμέριμνες και άκακες μέχρι να σας εντοπίσουν οπότε και σας πετάνε μελάνι και, γενικά, ένα σωρό πλάσματα δεξιά και αριστερά συμπληρώνουν το κτηνολόγιο, όλα άγνωστα και ευφάνταστα, όλα με τον ρόλο τους στο οικοσύστημα. Δεν θα ήταν παιχνίδι εξερεύνησης αν δεν υπήρχαν πρώτες ύλες για συλλογή και εδώ έχουμε μεταξύ άλλων πυρίτιο, αλουμίνιο κτλ. Προσφέρετε τροφή στα άκακα πουλιά, τα σκοτώνετε έπειτα και σας δίνουν πυρίτιο - ο συλλογισμός πως οργανισμοί προσφέρουν πυρίτιο με ξεπερνά, αλλά αυτό γίνεται.

Ανέφερα πριν πολλές έννοιες που δεν έχω αναλύσει. Πώς προσφέρετε τροφή στα πουλιά; Μα φυσικά πετώντας προς αυτά το αντίστοιχο δόλωμα. Πώς τα σκοτώνετε; Μα φυσικά με το μοναδικό όπλο που υπάρχει. Ναι, πρακτικά το Journey to the Savage Planet είναι ένα FPS δίχως όμως να εμβαθύνει ιδιαίτερα στους σχετικούς μηχανισμούς. Το δεξί χέρι του χαρακτήρα απασχολείται σε μόνιμη βάση από ένα φουτουριστικό περίστροφο και το αριστερό χέρι από διάφορα αντικείμενα που σαν γενικό στόχο έχουν να βοηθήσουν την εξερεύνηση. Το όπλο αυτό είναι μάλλον απλοϊκό για τα δεδομένα του σύγχρονου gaming, με τυπικές αναβαθμίσεις και μάλλον κούφια αίσθηση. Ταιριάζει όμως στο προφίλ του μηχανικού που απλά έτυχε να χρειαστεί κάποια αυτοάμυνα και όπως και να το κάνουμε, το περίστροφο είναι πιο χρήσιμο συνήθως από έναν λοστό.

Strike a pose με τα "πουλιά".

Το πρόβλημα του “άγευστου” αν θέλετε όπλου μπορεί να δικαιολογείται τρόπον τινά, δε βγάζω όμως κανένα εύκολο συμπέρασμα για τις μάχες που μου φαίνεται πως είναι η αχίλλειος πτέρνα του παιχνιδιού. Τα τυπικά του όπλου δεν υπερκαλύπτονται ποτέ από τους στόχους που κυνηγάει αφού τα επικίνδυνα πλάσματα του πλανήτη δεν είναι ποτέ πραγματικά επικίνδυνα. Για την ακρίβεια, το πρόβλημα των μαχών εδώ πέρα είναι πως δεν ξεφεύγουν ποτέ από τον συμπληρωματικό προς το platforming ρόλο. Οι περισσότερες μάχες, με κοινά ή πιο δυνατά πλάσματα, έχουν σαν βάση πρώτα την αποφυγή του μένους τους και έπειτα την εξολόθρευση τους με το όπλο, η οποία συνήθως γίνεται με τη βαρετή λογική της στόχευσης στο αδύνατο σημείο του εχθρού που, ακόμα πιο βαρετά, λαμποκοπάει. Φυσικά, δεν υπάρχει κάποιο εγγενές σφάλμα στο να είναι οι μάχες απλά συμπλήρωμα της εξερεύνησης. Το πραγματικό πρόβλημα έγκειται στο ότι είναι πάντα απαραίτητες και στην τελική καταλήγουν χαμαλίκι.

Έχω την εντύπωση πως το παιχνίδι, αντί να υποχρεώνει τον παίκτη να σκοτώνει τα εχθρικά πλάσματα κάθε φορά, θα λειτουργούσε πολύ καλύτερα σαν σύνολο αν εμβάθυνε στην αποφυγή τους ή την εξολόθρευσή τους με πλάγιους τρόπους. Τα αντικείμενα που ανέφερα πιο πριν και τα οποία ο ήρωας χειρίζεται με το αριστερό του χέρι θα ήταν μία λύση εφόσον λειτουργούν ήδη άψογα στην εξερεύνηση του πλανήτη. Όπως πετάτε σπόρους για να αναπτυχθούν χρήσιμα φυτά σε απόκρημνες επιφάνειες απ’ όπου πιάνεται ο μηχανικός ή όπως πετάτε μίνι βόμβες σε ετοιμόρροπα σημεία που ανοίγουν νέα μονοπάτια, έτσι θα μπορούσατε να πετάτε και ηρεμιστικούς σπόρους ή υπνωτικούς σε ό,τι λυσσασμένο σας κυνηγάει. Δεν είμαι εδώ φυσικά για να κάνω νέες προτάσεις σε κανέναν developer, απλά με όλα αυτά θέλω να πω πως όσο ενδιαφέρον παρουσιάζει η εξερεύνηση του άγνωστοι πλανήτη, τόσο άστοχες καταλήγουν να είναι οι μάχες.

Φυσικά, δεν είναι μόνο το φουτουριστικό περίστροφο που επιδέχεται αναβαθμίσεις, αλλά και η ίδια η στολή του χαρακτήρα που, με την πρόοδο στο παιχνίδι γίνεται αντίστοιχα και πιο ευέλικτη. Οι πρώτες ύλες κατά βάση εδώ ξοδεύονται, αν και το παιχνίδι έχει το κακό συνήθειο να καθοδηγεί αρκετά τον παίκτη στο ποια θα είναι η επόμενη αναβάθμιση, ενώ υποκρίνεται πως υπάρχουν πολλές επιλογές. Αυτό πάει λίγο πολύ αγκαζέ με το πώς είναι δομημένος ο πλανήτης προς εξερεύνηση. Για να είμαστε ξεκάθαροι: δεν πρόκειται για εντελώς ανοιχτό κόσμο. Στον αντίποδα, αποτελείται από μια αλληλουχία από διασυνδεδεμένες πίστες που με τον τρόπο που είναι σχεδιασμένες δίνουν την εντύπωση πως είναι ανοιχτής φύσης. Κάθε πίστα έχει βεβαίως τα μυστικά της και τα μονοπάτια που αρχικά είναι κλειδωμένα, στην πορεία όμως με τις αντίστοιχες αναβαθμίσεις της στολής γίνονται προσπελάσιμα - λίγο πολύ δόσεις metroidvania, όχι όμως αρκετές για να προκαλέσουν πονοκέφαλο με το backtracking.

Οι μάχες είναι το αδύνατο σημείο του παιχνιδιού.

Ο AR-Y 26 είναι ένας σαγηνευτικός πλανήτης, με έντονα χρώματα, πολλαπλές εναλλαγές στα περιβάλλοντα και καλοσχεδιασμένες πίστες. Σε κάθε περίπτωση, αποτελεί, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ένα καλό παράδειγμα προς μίμηση για μελλοντικά παιχνίδια με άγνωστους πλανήτες. Τα πλάσματα επίσης είναι ωραία σχεδιασμένα και διασκεδαστικά. Ούτε στο αμιγώς τεχνικό κομμάτι υπάρχει κάποιο παράπονο, δεδομένου πάντα πως πρόκειται για ένα παιχνίδι από ανεξάρτητο στούντιο. Συνάντησα κάποια μικρά bugs εδώ και εκεί αλλά όχι κάτι σοβαρό. Ο ήχος επίσης κυμαίνεται σε καλό επίπεδο. Οι διάφορες κραυγές και στριγγλιές των πλασμάτων είναι το πιο άξιο αναφοράς και η μουσική, αν και κάπως επαναλαμβανόμενη, συνεισφέρει στη “feel good” αισθητική του παιχνιδιού.

Το Journey to the Savage Planet καταφέρνει να πετύχει τους περισσότερους στόχους του. Είναι πράγματι ένα παιχνίδι που προκαλεί το ενδιαφέρον της εξερεύνησης με τον τρόπο του, προσφέρει μια ωραία “αλάνα” γι αυτό και στην πορεία παραμένει διασκεδαστικό. Μπορεί να μην είναι το ίδιο αστείο για όλους και οι μάχες που συμβαίνουν σε αυτό θα ήταν καλύτερο να μη συνέβαιναν, όμως το πρόσημο είναι ξεκάθαρα θετικό. Αν ψάχνετε για μία χαριτωμένη περιπέτεια εξερεύνησης, σίγουρα θα περάσετε καλά με το Journey to the Savage Planet.

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4, Xbox One, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:Typhoon StudiosΕΚΔΟΣΗ:505 GamesΔΙΑΘΕΣΗ:IGE

Game20.gr, το Άσυλο των gamers