Call of Duty: Black Ops 4 Beta Preview

Το φθινόπωρο πλησιάζει, φέρνοντας τα μεγάλα φετινά online shooters. Ένα από αυτά βέβαια είναι το Call of Duty: Black Ops 4, το οποίο πρόσφατα είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω με την private beta που έτρεξε στο PS4. Με το παιχνίδι να μην διαθέτει παραδοσιακό campaign, το βάρος εύλογα πέφτει στους άλλους

Η beta του Black Ops 4 είχε τα εξής modes: Chaos Team Deathmatch, Control, Search and Destroy, Domination, Hardpoint. Πρόλαβα να παίξω τα τέσσερα από τα πέντε modes και πραγματικά αιφνιδιάστηκα ευχάριστα από την αρτιότητα του όλου εγχειρήματος. Σταθερές ταχύτητες, καμία αποσύνδεση, καθόλου lag. Επίσης, η Treyarch φρόντιζε να βελτιώνει συνεχώς τη beta με update (βελτίωση στα optimization, frame rate κτλ), ανεβάζοντας μάλιστα και το level cap (από 25 σε 40).

Στο καθαρά παικτικό μέρος του ζητήματος, το Black Ops 4 λειτουργεί περισσότερο σαν ένα Black Ops 3 χωρίς jet packs και wall-runs. Η δομή του παιχνιδιού στηρίζεται εκ νέου στο run-and-gun, στις εξ επαφής αναμετρήσεις ανάμεσα στους παίκτες και στην γενικότερη γρήγορη δράση. Οι χάρτες της beta (Gridlock, Frequency, Seaside, Contraband, Payload) χαρακτηρίζονται από την γνώριμη αρχιτεκτονική των CoD, με τις τρεις κύριες οδούς και τα πολλαπλά περάσματα να ενισχύουν την πλαγιοκόπηση, ώστε οι μεν να μπορούν να βγαίνουν στην πλάτη των δε και το αντίστροφο. Ο σχεδιασμός των χαρτών ποικίλει και έχει μπόλικες περιβαλλοντικές λεπτομέρειες.

Χαμός!

Η κινησιολογία του χαρακτήρα περιορίζεται στα απολύτως απαραίτητα: τρέξιμο, σκύψιμο και ένα “καγκουρίστικο” slide. Τα πατροπαράδοτα jumpshots, dropshots, trickshots, quickscopes συνεχίζουν να εφαρμόζονται με την ίδια συχνότητα. To create-a-class σύστημα των Black Ops (pick 10) κάνει πάλι την εμφάνιση του, επιτρέποντας με αυτόν τον τρόπο μέχρι 10 παραμετροποιήσεις / προσθαφαιρέσεις (perks, wildcards, gear, attachments) προκειμένου να στήσετε τον εξοπλισμό / οπλισμό του στρατιώτη σας. Τα scorestreaks ή αλλιώς killstreaks που προσωπικά χρησιμοποίησα ήταν τα UAV, Hellstorm Missile και Attack Helicopter, αλλά μέσω μερικών care packages μου έλαχαν κάτι Sentry Guns, RC-XD, Lighting Strike κτλ. Το leveling system παραμένει όπως το ξέρετε: ανεβαίνετε level με την in-game δράση σας και παράλληλα αποκτάτε νέα perks, όπλα κοκ.

Αυτό που με χαροποίησε ιδιαίτερα είναι η εκπληκτική αίσθηση των όπλων. Ογκώδης χειρισμός και έλεγχος κατά την στόχευση, ρεαλιστικοί shooting κραδασμοί και λεπτομερής σχεδιασμός των όπλων. Καταπληκτική δουλειά στο shooting μέρος του παιχνιδιού! Φυσικά, το οπλοστάσιο απαρτίζεται από μια ιδιαιτέρως πλούσια γκάμα από assault riffles, submachine guns, shotguns, sniper riffles κτλ. Αυτό που διαπίστωσα παίζοντας είναι ότι το παιχνίδι επικεντρώνεται σε assault riffles και submachine guns, μέχρι τώρα τουλάχιστον. Όσες φορές αποπειράθηκα να χρησιμοποιήσω καραμπίνα ή sniper έφαγα απίστευτο ξύλο. Όλα αυτά βέβαια αλλάζουν από την μια μέρα στην άλλη. Από τον Οκτώβριο και έπειτα θα μπορέσουμε να έχουμε πιο ολοκληρωμένη εικόνα.

Το Black Ops 4 δείχνει ξεκάθαρα να ακολουθεί κατά γράμμα τις τάσεις της εποχής (βλέπε Overwatch), με κυριότερο παράδειγμα την επαναφορά των Specialists οι οποίοι χωρίζονται σε 10 ξεχωριστά μοντέλα στρατιωτών με διαφορετικά χαρακτηριστικά και ιδιότητες. Σε επίπεδο προσώπων συναντάτε ορισμένους παλιούς γνώριμους όπως ο τρελομοϊκανός Ruin με το gravity slam, η Ασιάτισσα Seraph με το one-shot kill πιστόλι της κτλ. Υπάρχουν επίσης νέα φιντάνια, όπως ο θηριώδης Ajax που μπορεί να ανοίγει μια κινητή βαλλιστική ασπίδα για να καλύπτεται από τα εχθρικά πυρά και ο πολυσύνθετος Crash που μπορεί να θεραπεύει όλη την ομάδα του με την ενεργοποίηση του super ability του (R1+R2) κτλ.

Τα σκυλιά του πολέμου.

Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα gadgets, δίνοντας έναν πιο tactical τόνο στις προσεγγίσεις στο πεδίο της μάχης. Λόγου χάρη, το stim shot είναι μια ένεση αδρεναλίνης που επουλώνει τα τραύματά σας. Εύχρηστο μαραφέτι αποδεικνύεται το grapple gun με το οποίο σημαδεύετε επιφάνειες και διασχίζετε οριζοντίως τον εκάστοτε χάρτη σαν άλλος Μπάτμαν. Κάτι που αξίζει να σημειωθεί επίσης είναι ότι τα gadgets έχουν cooldown της τάξης των τριών δευτερολέπτων, οπότε περιορίζεται (κάπως) η υπερβολική χρήση τους. Γενικότερα, η χρήση των Specialists και των gadgets δημιουργεί μια ποικιλομορφία στο gameplay.

Για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια, το μεγάλο πταίσμα που παρατήρησα σε παιχνίδι CoD έγκειται στις μικρές εκτάσεις των χαρτών. Οι πέντε χάρτες της beta ενθαρρύνουν το cage matching. Τα spawn εναλλάσσονται υπερβολικά γρήγορα, οδηγώντας σας έτσι σε άδικους και “ουρανοκατέβατους” θανάτους. Μπορεί να κάνετε δύο-τρία σερί kills και ξαφνικά να εμφανιστούν από πίσω σας τρείς αντίπαλοι και να σας ρίξουν για πλάκα. Τώρα, αν είστε “γατόνι” με τρελά αντανακλαστικά, συνδεσάρα με μηδενικό ping, υπερχειριστήριο και τρομερά ακουστικά, αλλάζει το πράγμα. Έτσι όπως το είδα πάντως, τα καμπέρια και οι στατικοί παίκτες θα δεινοπαθήσουν και μάλιστα άσχημα. Ο σχεδιασμός των χαρτών αυτοαναιρεί και αδικεί παράλληλα το παιχνίδι, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν δίνει την ευκαιρία στους παίκτες να χαρούν το διαφορετικό playstyle του κάθε Specialist. Παρότι ξενερώνω με παίκτες που μένουν ακίνητοι σημαδεύοντας μια πόρτα ή με παίκτες που κρύβονται σε γωνίες, γιατί να μην μπορούν ακόμα και αυτοί να απολαύσουν το παιχνίδι που γουστάρουν; Mου έχει λείψει το level design των Modern Warfare, ακόμα και του Ghosts, στα οποία οι χάρτες ήταν απλωτοί και ευρύχωροι.

Ο πανέμορφος χάρτης Contraband.

Για τον τεχνικό τομέα δεν χρειάζονται να γραφτούν πολλά. Μια από τα ίδια. Μολονότι συνολικά δείχνει καλογυαλισμένο, το παιχνίδι διατηρεί τα γνωστά μοντέλα γραφικών και υφές. Τα οπτικά εφέ όπως κάποιες εκρήξεις ή τα sci-fi στοιχεία που υπάρχουν, προσπαθούν αλλά δεν αρκούν. Όσον αφορά τις τοποθεσίες, η beta είχε αρκετή ποικιλία, όπως ηλιόλουστα νησάκια με καταγάλανα νερά (Contraband), κατεστραμμένες ασιατικές πόλεις (Gridlock), παρατηρητήρια σε βουνά (Payload), παραθαλάσσια ισπανικά χωριά (Seaside) και χιονισμένες στρατιωτικές βάσεις (Frequency). Πάντως, μην περιμένετε καταστρέψιμα περιβάλλοντα. Οβίδα να καρφωθεί σε τοίχο, ο τοίχος μένει ανέπαφος. Η σειρά συνεχίζει να μην ρισκάρει τεχνολογικά (και γιατί να το κάνει άλλωστε;). Ηχητικά, πέρα από την βαβούρα των πυροβολισμών και τις ατάκες των Specialists που ακούτε μέσω της ενδοεπικοινωνίας, συμπαθητικό φαίνεται το soundtrack που θυμίζει έντονα αυτό του Black Ops 2 του μεγάλου Trent Reznor.

Το Black Ops 4 συνεχίζει ακάθεκτο τη run-and-gun φιλοσοφία του Call of Duty. Η καταιγιστική δράση, ο γρήγορος ρυθμός που περισσότερο προκαλεί λαχάνιασμα παρά κούραση των δακτύλων, το ασταμάτητο πιστολίδι και οι Specialists συνθέτουν μία συμπαγή διαδικτυακή εμπειρία. Κακώς κείμενα υπάρχουν, με κυριότερα τους μικρούς χάρτες και τον ξεπερασμένο τεχνικό τομέα. Πάραυτα, ως φαν της σειράς θα το ευχαριστηθείτε και με το παραπάνω – εκτός κι αν είστε campers. Περισσότερα όταν κυκλοφορήσει το παιχνίδι τον Οκτώβριο.

Game20.gr, το Άσυλο των gamers