The Artful Escape | Review

Καθώς ξεκινάμε τη διαδικασία συγγραφής του παρόντος κειμένου για το The Artful Escape, θα θέλαμε να ζητήσουμε κάτι πολύ απλό από τους αναγνώστες. Θα θέλαμε να τους ζητήσουν να φανταστούν κάποια απομονωμένη γωνιά του μακρινού γαλαξία, που είναι φαινομενικά άδεια, κενή, άψυχη και σκοτεινή. Κάπου εκεί, στην κορφή μιας κατηφορικής πλαγιάς, κοντοστέκεται ένας νεαρός με μια κιθάρα στα χέρια του. Από μακριά δεν φάνταζε ως κάτι αξιοπρόσεκτο. Πλησιάζοντας λίγο πιο κοντά αρχίζει και μας δημιουργείται η υπόνοια ότι πρόκειται για έναν εκκολαπτόμενο

Μαλλιά επιμελώς ατημέλητα, outfit που προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα στη θέασή του, και μια ηλεκτρική κιθάρα με περίεργο σχεδιασμό και…σχεδόν εξωγήινα vibes. Δεν μπορούμε όμως, εκ πρώτης όψεως, να διακρίνουμε την ύπαρξη του απαραίτητου πάθους για τη μουσική. Περιμένουμε να δούμε αν αυτό θα αλλάξει, καθώς ο νεαρός κιθαρίστας αγγίζει τις χορδές της κιθάρας. Μια σύντομη μελωδία αντηχεί στο κενό, αρκετή όμως για να μας δώσε μια μικρή πρόγευση σε αυτό που θα ακολουθήσει.

Τη σύντομη μελωδία θα ακολουθήσει ένα πλήρως εκτελεσμένο ροκ κομμάτι, απόλυτα κατάλληλο και ταιριαστό για το όργανο που το αναπαράγει, καθώς ο νεαρός έχει αρχίσει και γλιστρά με χάρη στην πλαγιά. Και ξαφνικά, όλα αλλάζουν. Η νύχτα γίνεται μέρα, τα πλάσματα που κοιμούνται ξυπνούν, τα λουλούδια ανοίγουν τα πέταλά τους και ο κόσμος γύρω μας ξεκινά να λικνίζεται στους ήχους της κιθάρας. Μια υπέροχη, οπτικοακουστική εμπειρία ξεκινάει. Και αυτό, κυρίες και κύριοι, είναι το The Artful Escape.

Έχοντας ήδη φτάσει στο τέλος αυτής της περιπέτειας, προσπαθούμε να κατατάξουμε το The Artful Escape σε ένα συγκεκριμένο είδος. Είναι platformer; Είναι walking simulator; Ένα adventure, ίσως; Ή, μήπως μια οπτική πανδαισία; Ένα μουσικό ταξίδι; Ο κάθε παίκτης ξεχωριστά καλείται να αποφασίσει τι ακριβώς είναι το The Artful Escape, καθώς ακολουθεί τον Francis Vendetti, τον πρωταγωνιστή της ιστορίας, στη δική του μουσική οδύσσεια.

Σε ένα ταξίδι όπου καλείται να αποφασίσει ποιο μουσικό είδος έχει γεννηθεί να υπηρετήσει σωστά. Οφείλει, ως άξιος συνεχιστής της μουσικής που καθιέρωσε ως σταρ τον θείο του, να ακολουθήσει με ακρίβεια τα χνάρια του, ή μήπως πρέπει να ακούσει το ένστικτό του και να παίξει τη μουσική που τον κάνει να αισθάνεται πιο άνετα και που τον βοηθά να αποδώσει τα μέγιστα; Το να γίνει διαγαλαξιακός σούπερ σταρ είναι αυτό που πραγματικά έχει σημασία, ή μήπως είναι αρκετό το να κάνει ευτυχισμένους τους κατοίκους της Calypso, μιας μικρής πόλης κάπου στο Κολοράντο; Τα ερωτήματα αυτά θα απαντηθούν μέσα στις 4 με 5 ώρες που θα χρειαστεί ένας παίκτης να δει τους τίτλους τέλους του παιχνιδιού.

Κάπου εδώ ξεκινούν και οι όποιοι προβληματισμοί μας σχετικά με το παιχνίδι. Πρόκειται για έναν τίτλο πολύ μικρής διάρκειας, που τελειώνει χωρίς να προλάβουμε να το χορτάσουμε όσο θα θέλαμε. Επιπλέον, είναι ένα παιχνίδι με σχεδόν μηδενικό gameplay. Το παιχνίδι μάς συστήνεται ως platformer, αλλά καταλήγει να θεωρείται έτσι μόνο κατ’ ευφημισμόν. Δεν υπάρχουν τέρατα, δεν υπάρχουν παγίδες στο δρόμο μας, μόνο κάποια μικρά κενά που απλά απαιτούν το πάτημα ενός κουμπιού (ή και δύο) για να εκτελεστεί το κατάλληλο άλμα.

Ορισμένα σημεία εντός του παιχνιδιού, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων “boss fights”, είναι, επί της ουσίας, μια σειρά από QTEs, τα οποία απλώς απαιτούν από τον παίκτη το πάτημα των κατάλληλων πλήκτρων, ακόμα και κάποιων συνδυασμών τους, τη σωστή στιγμή. Ακόμα και έτσι, όμως, ο παίκτης δεν έχει να ανησυχεί για κάτι. Δεν υπάρχει ποινή, ή τιμωρία από το παιχνίδι αν δεν πατήσει τα σωστά πλήκτρα. Απλώς προσπαθεί ξανά, μέχρι να τα καταφέρει. Τα εξωγήινα πλάσματα, πραγματικά, έχουν αστείρευτη υπομονή με τον νεαρό Francis.

Έτσι, το The Artful Escape στερείται πολύ γρήγορα οποιασδήποτε μορφής δυσκολίας, οποιασδήποτε gameplay διαφοροποίησης. Το μόνο που αρκεί να κάνει ο παίκτης είναι να περιδιαβαίνει τα υπέροχα σχεδιασμένα περιβάλλοντα, να διασκεδάσει με μερικές -ομολογουμένως- έξυπνες ατάκες σε διαλόγους με χαρακτήρες που «ζωντανεύουν» από μεγάλα ονόματα, και να παίξει μουσική. Πολύ μουσική.

Το ανάλογο πλήκτρο που είναι υπεύθυνο για το jamming ήταν μονίμως πατημένο καθώς προχωρούσαμε, απολαμβάνοντας τον ανατριχιαστικά πεντακάθαρο και αρτιότατο ήχο του τίτλου και παρακολουθώντας τις επιδράσεις της μουσικής μας πάνω στους κόσμους. Αυτό το γεγονός και μόνο, μπορεί να είναι αρκετό για να αποθαρρύνει κάποιους παίκτες να ασχοληθούν μαζί του. Οι περισσότερο…μυημένοι στο είδος, όμως, θα βρουν πολλούς λόγους για να απολαύσουν τον τίτλο στο σύνολό του, όσο σύντομο και αν είναι αυτό.

Όσο στερείται σε gameplay, τόσο γεμάτο είναι όσον αφορά στην απόλυτη οπτικοακουστική εμπειρία. Εξαιρετικό level design, χρώματα που μας ταξιδεύουν σε μια άλλη δεκαετία, και ο ήχος είναι τα συστατικά που τον κάνουν μοναδικό. Το The Artful Escape είναι ο τίτλος εκείνος για τον παίκτη που είχε μια δύσκολη μέρα, ή μια δύσκολη εβδομάδα. Αρκούν μερικές ώρες χαλάρωσης, ένας απαλός καναπές, χαμηλός φωτισμός και τα ηχεία στην κατάλληλη ένταση για να τον ξεκουράσουν, για να τον ταξιδέψουν. Όσες φορές και αν αυτό χρειαστεί.

Το όποιο replayability του τίτλου δεν προσφέρει την αξία του στο να ζήσουμε την ιστορία και την κατάληξή της, αλλά στο να κάνουμε ένα διαγαλαξιακό τουρ, απολαμβάνοντας τη μοναδική οπτική και -κυρίως- ηχητική εμπειρία του The Artful Escape. Το ίδιο το μενού, άλλωστε, μας επιτρέπει ανά πάσα στιγμή να επιλέξουμε το κεφάλαιο που επιθυμούμε και να ροκάρουμε απολαυστικά για μερικά λεπτά.

Τα πολλά λόγια, ωστόσο, είναι φτώχεια. Όσο γλαφυρά και αν προσπαθούμε να μεταφέρουμε την εμπειρία μας, είναι πολύ δύσκολο αυτή να αποτυπωθεί μόνο με στείρες λέξεις. Ένα σύντομο κατέβασμα, ένα σωστό σετάρισμα και τέσσερις με πέντε ώρες από το χρόνο μας αρκούν να βιώσει κανείς το αισθαντικό ταξίδι του νεαρού Vendetti. Για την ώρα, το The Artful Escape είναι διαθέσιμο για Xbox, ηλεκτρονικούς υπολογιστές και iOS συσκευές, ενώ ευχόμαστε να γίνει σύντομα διαθέσιμο σε περισσότερες πλατφόρμες, για να το απολαύσουν περισσότεροι παίκτες. Θεωρούμε ακράδαντα πως πρόκειται για έναν τίτλο που κάποιος πληρώνει έχοντας κάτι συγκεκριμένο στο νου, λαμβάνει κάτι εντελώς διαφορετικό, αλλά που καταλήγει να είναι απρόσμενα υπέροχο και που παραμένει για καιρό στο μυαλό και την ψυχή.

Και αν το κόστος του τίτλου θεωρείται υπέρογκο λόγω των «ελλείψεών» του, αξίζει μια δοκιμή της συνδρομητικής υπηρεσίας Game Pass από την εταιρεία στο Redmond για να γευτεί κανείς αυτήν την απρόσμενη πρόταση των Annapurna Interactive και Beethoven and Dinosaur. Στο τέλος της ημέρας, είναι μια από εκείνες τις gaming εμπειρίες που πραγματικά ψυχαγωγούν, χαλαρώνουν και ταξιδεύουν, καλύπτοντας γλυκά και όμορφα τις όποιες ανάγκες για διασκέδαση μπορεί κανείς να έχει τη δεδομένη στιγμή. Μια εμπειρία που, πραγματικά, δεν χάνεται.

To The Artful Escape κυκλοφορεί από τις 9/9/21 για PC, Xbox Series και Xbox One. To review βασίστηκε στην έκδοσή του για PC με review code που λάβαμε από την AnnaPurna Interactive.

The post The Artful Escape | Review appeared first on GameOver.