Tetris Effect

Το Tetris βολτάρει σε club των 90s.

Θέλεις να πας ταξίδι. Ανοίγεις τη βαλίτσα, βλέπεις τι πράγματα πρέπει να χωρέσεις μέσα και τα τακτοποιείς με τέτοιο τέλειο τρόπο ώστε να μην υπάρχει κενό ούτε για καρφίτσα. Εάν στη πορεία αντιληφθείς ότι όντως υπάρχει κάπου κενό, τότε κάτι δεν έκανες καλά. Τα βγάζεις όλα έξω και ξανά από την αρχή. Βρίσκεσαι στο χωριό και θέλεις να ντανιάσεις ξύλα για το χειμώνα. Αλλού τα χοντρά, αλλού τα ψιλά, και το ένα επάνω και ανάμεσα από το άλλο, σε τέλεια

Σε μια παρόμοια ιστορία, όπου ένας παίκτης του Tetris ταίριαζε τα κτήρια περιστρέφοντάς τα σε ένα νοητό μοτίβο καθώς παρατηρούσε την αρχιτεκτονική ενός συμπλέγματος πολυκατοικιών, ένας ψυχίατρος του Χάρβαρντ διεξείγαγε το εξής πείραμα: Έδωσε σε φοιτητές να παίζουν Tetris κάθε βράδυ πριν πέσουν για ύπνο, με σκοπό να εξάγει κάποια συμπεράσματα για ένα φαινόμενο που έδειχνε διαφορετικό από έναν απλό εθισμό στο gaming. Ύστερα από μερικές ημέρες, το 60% των φοιτητών δήλωσαν ότι όχι μόνο έβλεπαν Tetris στον ύπνο τους, αλλά προσπαθούσαν να οργανώσουν τις εικόνες στο μυαλό τους «παίζοντας» όσο καλύτερα γίνεται. Συμπέρασμα; Για να επιτευχθεί βελτιστοποίηση σε μια δραστηριότητα, ο εγκέφαλος δημιουργεί νέες νευρικές οδούς, που λειτουργούν ως «shortcuts» που του επιτρέπουν να αναγνωρίζει μοτίβα με μικρότερη προσπάθεια.

Το φαινόμενο αυτό έμεινε γνωστό με την ονομασία “The Tetris Effect”. Εξού και η έμπνευση του Tetsuya Mizuguchi, των ReΖ και Child of Eden, που ως αποτέλεσμα είχε μια εξόχως "υπερβατική" εκδοχή του πασίγνωστου αυτού παιχνιδιού. Μέσα από 30 επίπεδα στο βασικό mode του τίτλου -που πολύ πετυχημένα ονομάστηκε The Journey- το κλασσικό gameplay του Tetris παρουσιάζεται με εμπλουτισμένη αισθητική σε ήχο και εικόνα, δημιουργώντας ένα ψυχεδελικό ταξίδι που αλλάζει και μεταλλάσσεται από επίπεδο σε επίπεδο ανάλογα με τον τρόπο που παίζουμε.

Το εισαγωγικό επίπεδο βρίσκεται σε ένα σκηνικό κάτω από τη θάλασσα, όπου η χρήση του μπλε, σε συνδυασμό με τα διάφορα πλάσματα που εμφανίζονται και τη μουσική υπόκρουση που παίζει, δημιουργούν ένα όμορφο, υπερβατικό συναίσθημα απόλυτης συγκέντρωσης και ηρεμίας. Κάποιο άλλο επίπεδο μπορεί να ξεκινά πιο επιθετικά, με έντονη χρήση του κόκκινου χρώματος και ταχύτητα στο 7 για να ανέβει ξαφνικά όσο προχωράμε στο στόχο των 30 γραμμών σε ταχύτητα 13. Τα τουβλάκια πέφτουν εν ριπή οφθαλμού, με τα χρώματα να σκάνε δεξιά και αριστερά σε ασύλληπτους ρυθμούς και τον ήχο να κρατά σε απόλυτη εγρήγορση τα αντανακλαστικά.

Και στο αμέσως επόμενο, το άγρια κλειστοφοβικό επίπεδο να δίνει τη σειρά του σε μια απέραντη γαλήνια έρημο, όπου κάθε επιτυχημένο σπάσιμο γραμμής σηκώνει ένα ελαφρύ αεράκι παρασέρνοντας την άμμο. Κάθε κίνηση, στριφογύρισμα ή σπάσιμο γραμμών δίνει ζωή στη θεματική κάθε επιπέδου. Χρώμα, εφέ και ήχοι απογειώνουν την εμπειρία στο VR, απόλυτα εναρμονισμένα με τα τεκταινόμενα του gameplay. Συνήθως μια λεπτή, μεθυστική μουσική υπόκρουση συνοδεύει την αρχή ενός επιπέδου, με τα τουβλάκια να πέφτουν σαγηνευτικά στη μικρότερη δυνατή ταχύτητα. Κυλώντας προς το στόχο των 30 γραμμών, το τοπίο πίσω αλλάζει, τα εφέ εμπλουτίζονται και η μουσική υπόκρουση αρχίζει να ανεβάζει στροφές. Έτσι και η ταχύτητα του gameplay αυξάνεται όσο η οπτικοακουστική ένταση βρίσκεται σε κορύφωση. Για να πέσει ξανά σε νηνεμία.

Ολοκληρώνοντας το Journey υπάρχει πληθώρα άλλων τρόπων παιχνιδιού για να κρατούν απασχολημένο τον παίκτη. Γνωστά modes όπως τα Marathon και Ultra, τυχαία παιχνίδια μέσα από το Mystery ή προκλήσεις ενάντια στο χρόνο, το περιεχόμενο συνοδεύεται από ένα leveling σύστημα όπου ξεκλειδώνονται νέα avatars για χρήση στο παγκόσμιο leaderboard. Δεν υπάρχει κάτι διαφορετικό εδώ, πέρα από τις προκλήσεις που θέλει να θέσει ο παίκτης στον ίδιο του τον εαυτό, ξεπερνώντας high scores και παίζοντας για να γίνεται απλά καλύτερος. Ακόμα και για κάποιο χαλαρό πέρασμα, προσφέρονται modes με συμμαζεμένα τα πιο ήρεμα επίπεδα χωρίς τους ιδιαίτερους πονοκεφάλους που θέτει η πρόκληση.

Εκείνο που λείπει στο Tetris Effect είναι ο ανταγωνισμός. Είτε σε τοπικό διπλό είτε διαδικτυακά, δεν υπάρχει επιλογή να παίξεις ως αντίπαλος. Ακόμα και σε τοπικό διπλό, θα μπορούσε κάποιος να παίζει σε VR και ο αντίπαλος στην οθόνη της τηλεόρασης. Όταν ακόμα από εποχής γκρι Gameboy συνδέαμε καλώδια για να παίζουμε αντίπαλοι, η έκδοση αυτή του Tetris φαντάζει λειψή όταν αφομοιωθεί η εμπειρία που προσφέρει.

Είναι ολοφάνερη η διάθεση του δημιουργού να παίξει με το συναίσθημα, χρησιμοποιώντας ως μέσο ένα puzzle game που όχι μόνο φέρει την ανάλογη αναγνωρισιμότητα, αλλά του δίνει και την gameplay δίοδο να το πράξει. Η χρήση του VR είναι απλά το κερασάκι στη τούρτα. To Τetris Effect είναι μια έκπληξη από εκείνες που δεν περιμένεις.