Super Lucky's Tale

Super Mario Killer?

Το να κυκλοφορεί ένα 3D platform παιχνίδι τόσο κοντά στο μεγαθήριο που ακούει στο όνομα Super Mario Odyssey θα μπορούσε πολύ απλά να χαρακτηριστεί και ως θράσος. Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία ότι τα συγκεκριμένα δύο παιχνίδια κυκλοφόρησαν σε εντελώς διαφορετικά συστήματα. Το θέμα είναι ότι το Super Lucky’s Tale είναι απόλυτα

φυσικό να επισκιαστεί εντελώς από τον υδραυλικό της Nintendo, κυρίως γιατί η ποιοτική σύγκριση είναι άμεση, κάτι που τελικά φαντάζει ανούσιο μετά από την ολιγόλεπτη ενασχόληση με το παιχνίδι της Playful.

Το Super Lucky’s Tale απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί κακό, αλλά οι ελλιπείς πόροι του είναι εμφανείς τόσο στην έλλειψη χορταστικού περιεχομένου όσο και στην περιοριστική γκάμα κινήσεων και ιδεών που συνοδεύουν τον κόσμο του, όσο κι αν αυτός ο κόσμος "τρέχει" απροβλημάτιστα. Δεν είναι κακό, όμως, γιατί το Super Lucky’s Tale αναβλύζει μία παιδική αφέλεια και χαριτωμενιά στο σχεδιασμό του, που του προσδίδει μία κάποια χάρη.

Δεν θα αναφέρουμε σενάριο και λοιπά. Αρκεί να ξέρει κανείς ότι παίρνει τον έλεγχο μίας απόλυτα συμπαθητικής νεαρής αλεπούς στο κυνήγι των collectibles. Λίγο θα ενδιαφέρει τον οποιονδήποτε η προσπάθειά της να σώσει την αδελφή της από τις εχθρικές γάτες. Το skip θα πάει σύννεφο προς όφελος της άμεσης επιστροφής στη συλλογή των τετράφυλλων τριφυλλιών (πάντα πρέπει να υπάρχει ένα “collectathon” στο είδος) ώστε να ξεκλειδώνει περαιτέρω επίπεδα στους συνολικά τέσσερις κόσμους που διατίθενται.

Η δομή του κόσμου δύσκολα θα γινόταν να είναι πιο απλή. Ο βασικός χάρτης κάθε επιμέρους κόσμου μόνο καθ’ υπερβολή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί έστω ημ;i-open world καθώς κάθε νέο επίπεδο γίνεται προσβάσιμο με -σχεδόν- γραμμικό τρόπο και μετά την ολοκλήρωση του προηγούμενου. Επιπλέον, τα μυστικά στον κεντρικό χάρτη είτε απουσιάζουν είτε είναι παντελώς ανούσια, καθώς τα διάσπαρτα νομίσματα και διαμάντια ουσιαστικά δεν έχουν κανέναν λόγο ύπαρξης σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού. Με λίγα λόγια, το κυρίως βάρος του Super Lucky’s Tale πέφτει στα διακριτά επίπεδά του, ο σχεδιασμός των οποίων ακολουθεί τα εντελώς βασικά. Τουλάχιστον ο χειρισμός της μικρής αλεπούς βρίσκεται σε πολύ καλά επίπεδα -ήδη από τα πρώτα δευτερόλεπτα ενασχόλησης με το παιχνίδι- ώστε να μην οδηγούμαστε ποτέ σε λάθη εξαιτίας του.

Βέβαια είναι εμφανές ότι δεν έγινε κάποια προσπάθεια εμπλουτισμού του ρεπερτορίου κινήσεων που συναντούμε στα τρισδιάστατα platform, με τον Lucky να μπορεί απλά να κάνει διπλά άλματα και τη συνήθη περιστροφική επιθετική κίνηση για το χτύπημα των εχθρών (που, ως άλλος, Mario μπορούμε να εξοντώσουμε μόνο πηδώντας πάνω τους). Η μόνη, ας την πούμε, καινοτομία, εμφανίζεται στη δυνατότητά του να κινείται ο ήρωάς μας κάτω από το χώμα, κάτι που εμπλουτίζει με τον πλέον αμυδρό τρόπο το gameplay.

Τα ίδια τα επίπεδα έχουν έναν σχετικά ανοιχτό σχεδιασμό, που επιτρέπουν μία υποψία εξερεύνησης. Κάθε επίπεδο μπορεί να μας δώσει συνολικά τέσσερα τριφύλλια, ένα για την ολοκλήρωσή του, ένα βρίσκοντας τα γράμματα που σχηματίζουν τη λέξη Lucky, ένα όταν συλλέξουμε τουλάχιστον 300 νομίσματα και ένα κρυφό, που συνήθως εντοπίζεται σε μία μυστική μίνι-πίστα. Το μικρό μέγεθος των επιπέδων αλλά και ο απλοϊκός οπτικός τομέας, οδηγούν στην ιδιαίτερα εύκολη εύρεση όλων των μυστικών. Εμείς φτάσαμε στο 100% ολοκλήρωσης μετά από 4-5 ώρες, δίχως να το προσπαθήσουμε και ιδιαίτερα. Οι περιβαλλοντικοί γρίφοι δε, είναι στη συντριπτική πλειοψηφία τους οφθαλμοφανείς.

Δεν χρειάζεται όμως να είμαστε αυστηροί με το Super Lucky’s Tale καθώς, όπως είπαμε εξαρχής, έχει μία χάρη μέσα από την απλότητά του, ενώ επίσης καλό θα ήταν να το δούμε υπό το πρίσμα του ηλικιακού κοινού που απευθύνεται. Είναι αλήθεια ότι δεν δοκιμάζει τίποτα καινούριο και ακολουθεί τα εντελώς βασικά, αλλά ακολουθώντας αυτήν την οδό -και δεδομένου του αφοπλιστικά αθώου ύφους του, γεμάτο και από ζωηρά χρώματα και απαλές υφές- είναι εμφανές ότι αποτελεί ένα ιδανικό παιχνίδι για μικρότερες ηλικίες.

Είμαστε σίγουροι ότι παιδιά ηλικίας τριγύρω από τα 5 θα το ευχαριστηθούν αλλά και θα ακονίσουν το μυαλό τους με τους απλοϊκούς περιβαλλοντικούς γρίφους, που όμως θέλουν μία άλφα παρατηρητικότητα και σκέψη (μιλώντας πάντα για τις μικρότερες ηλικίες) που όμως δεν κουράζουν ποτέ, καθώς η λύση είναι πάντα κοντά. Παράλληλα, τα platform κομμάτια έχουν μία ελαφριά κλιμάκωση χωρίς βέβαια να ξεπερνούν ποτέ τα εύκολα μονοπάτια, αποφεύγοντας τις πολύπλοκες και απαιτητικές κινήσεις.

Υπάρχει και μία ελαφριά μίξη στη φιλοσοφία των επιπέδων, εισάγοντας πίστες όπου κινούμαστε στις δύο διαστάσεις ή όπου ο Lucky τρέχει αυτόματα, απαιτώντας από εμάς απλά να πατάμε το άλμα ή τη βύθιση κάτω από το έδαφος. Φυσικά, είναι στοιχεία που έχουμε δει σε πολύ πιο επιτυχημένα δείγματα του είδους, όμως το Super Lucky’s Tale στοχεύει εμφανέστατα σε ένα μικρότερο ηλικιακό κοινό και όχι σε έμπειρους παίκτες.

Το Super Lucky’s Tale είναι, εν τέλει, ένα συμπαθητικό τρισδιάστατο platform, ιδανικό για μικρότερες ηλικίες. Οι φίλοι του είδους, με πολλούς τίτλους στην πλάτη τους, θα βρουν μηδενική πρόκληση και η 100% ολοκλήρωσή του θα έρθει σύντομα και ενώ κινούνται στον αυτόματο πιλότο.

pcxbox one