Snipperclips

Το εγχειρίδιο του –σχεδόν- σωστού launch τίτλου.

Δεν είναι λίγες οι φορές που η μοίρα ενός τίτλου θα είναι για πάντα συνδεδεμένη με το timing της κυκλοφορίας του, καθώς και άλλες εμπορικές παραμέτρους που δεν θα έπρεπε να επηρεάζουν τη γενική εικόνα του. Μία από τις πιο συνηθισμένες περιπτώσεις που συμβαίνει αυτό, αποτελούν οι launch τίτλοι που συνοδεύουν μια νέα κονσόλα, και το Snipperclips δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Υπάρχουν ήδη αρκετά παιχνίδια που μνημονεύουμε συχνά για αυτό τους το ρόλο -θετικά ή αρνητικά-

καθώς και πολλά που έχουν γίνει ταυτόσημα αυτής της ιδιότητας. Όλοι μας θυμόμαστε λίγο-πολύ τι ήταν αυτό που πρωτοπαίξαμε αγοράζοντας μια καινούργια κονσόλα, είτε αυτή η αίσθηση συνοδεύτηκε από χαρά, είτε από απογοήτευση.

Σημασία έχει πως έχουμε ταυτίσει τον τίτλο με τη νέα αυτή εμπειρία. Ένας gaming ιστορικός του μέλλοντος, θα πρέπει σίγουρα να φροντίσει να μάθει ότι το Wii Sports κυκλοφόρησε πακέτο με την τότε κονσόλα της Nintendo, αλλιώς, βλέποντας τις πωλήσεις του, μάλλον δεν θα σχηματίσει και την καλύτερη εντύπωση για την εποχή μας. Με τον ίδιο ιδιάζοντα τρόπο, και για αδιευκρίνιστους λόγους, όσοι είχαν Gameboy στην Ελλάδα τη δεκαετία του 90, σίγουρα έχουν παίξει το Darkwing Duck στα γερμανικά σε κάποια φάση της ζωής τους, και πάει λέγοντας.

Κάπως έτσι λοιπόν, φτάνουμε και στο Snipperclips που βρίσκεται κάπου στη μέση. Καθώς αποτελεί τίτλο που κυκλοφόρησε την πρώτη μέρα διάθεσης του Nintendo Switch, χωρίς, όμως, να συνοδεύει αγοραστικά τη νέα κονσόλα, ενώ μάλλον θα έπρεπε. Και λέμε θα έπρεπε, καθώς έχει όλα τα εχέγγυα που χρειάζεται ένα τέτοιο παιχνίδι. Είναι μικρό, ώστε να μη “λυπηθεί” η εταιρεία να το προσφέρει δωρεάν, είναι άμεσο και διασκεδαστικό, και πάνω απ’ όλα, αναδεικνύει τις χάρες της νέας κονσόλας. Κάτι που είναι άλλωστε και το τελικό ζητούμενο. Πέραν λοιπόν του ότι η Nintendo επέλεξε να το πουλήσει ξεχωριστά, δεν το προώθησε και καθόλου, και το ρόλο του παιχνιδιού “κράχτη” για τις ξεχωριστές ιδιότητες της νέας κονσόλας ανέλαβε το 1-2 Switch με τα γνωστά αποτελέσματα.Σε περίπτωση που δεν έχει μάθει κάποιος για την ποιότητα του 1-2 Switch, spoiler: η βαθμολογία του μάλλον κρύβεται στα νούμερα του τίτλου του.

Ας δούμε όμως και τι είναι σαν παιχνίδι το Snipperclips, για να μην μένουμε και εμείς μόνο στον εμπορικό του ρόλο. Στις εξήντα πίστες που αποτελούν όλο το παιχνίδι, καλούμαστε να λύσουμε puzzles διαφόρων κατηγοριών, έχοντας υπό τον έλεγχό μας δύο χάρτινα πλασματάκια. Εμείς εναλλάσσουμε τον έλεγχο ανάμεσα στους δύο χαρακτήρες και μπορούμε να κόψουμε όποιο μέρος από την επιφάνειά τους θέλουμε ώστε να επιτύχουμε τον σκοπό μας. Σαν αρχική σκέψη ακούγεται πολύ απλό, αλλά οι άνθρωποι της SFB games (με προηγούμενες δουλειές σχεδόν αποκλειστικά σε mobile games), φρόντισαν να το εμπλουτίσουν αρκετά, ώστε να υπάρχει ποικιλία και να μην γίνετε εύκολα –όπως φαντάζει αρχικά- επαναλαμβανόμενο.

Οι αρχικές πίστες, για παράδειγμα, εξυπηρετώντας ρόλο tutorial, θα μας δίνουν σχήματα που θα πρέπει να συμπληρώσουμε με τους χαρακτήρες μας, αφού έχουμε προηγουμένως κόψει τα σημεία τους που περισσεύουν. Στην συνέχεια θα πρέπει να μεταφέρουμε μια μπάλα μπάσκετ στο καλάθι που βρίσκεται στην άλλη μεριά της πίστας, να γυρίσουμε γρανάζια, να καταφέρουμε να σταματήσουμε διαρροές και αρκετά ακόμα. Για παιχνίδι του μεγέθους του αλλά και της τιμής του, καθώς κοστίζει 20€ στο e-shop της Nintendo, η ποικιλία των γρίφων κρίνεται αρκετή, ενώ υπάρχει και η αντίστοιχη εξέλιξη με δυσκολότερες πίστες στον ίδιο τύπο puzzle.

Το βασικό κομμάτι της απόλαυσης κάθε πίστας όμως, δεν αποτελεί τόσο η επίλυση του, αλλά η αναζήτηση αυτής. Το gameplay είναι χωρισμένο σε δύο τμήματα τα οποία αποδίδουν πολύ καλά το καθένα το ρόλο του. Αρχικά λοιπόν, χρειάζεται να ανακαλύψουμε το τι πρέπει να κάνουμε για να λύσουμε τον γρίφο, και εν συνεχεία, να βρούμε το πώς θα το κάνουμε αυτό. Σε αρκετές πίστες μάλιστα, ο τρόπος που θα την προσπελάσει ένας παίκτης, πιθανότατα να διαφέρει από κάποιον άλλο, καθώς υπάρχει αυτή η σχετική ελευθερία, ενώ το παιχνίδι δεν είναι και τόσο αυστηρό με τον παίκτη. Εκεί όμως που το Snipperclips πραγματικά απογειώνεται, είναι στο συνεργατικό παιχνίδι. Όλες οι πίστες μπορούν να παιχτούν από δύο άτομα, έχοντας ο καθένας από ένα χαρακτήρα (και joy-con) υπό τον έλεγχό του, ενώ αρκετές μπορούν να παιχτούν με τρεις, αλλά και τέσσερεις παίκτες.

Σε αυτές τις πίστες υπάρχουν τέσσερεις χάρτινοι χαρακτήρες και ο κάθε παίκτης χειρίζεται από έναν. Στα συνεργατικά μέρη λοιπόν, είναι τόσο έντονη η διαδραστικότητα, με αποτέλεσμα να προκαλούνται πολλά και ποικίλα συναισθήματα. Από την συνδυαστική σκέψη αρχικά, προκειμένου να βρουν τι πρέπει να κάνουν, μέχρι τον εκνευρισμό που προκαλεί η απαίτηση της συνεργασίας σε βαθμό χιλιοστού, και τέλος, η χαρά της επίτευξης του κοινού στόχου για τον οποίο συνεργάστηκαν και δυσκολεύτηκαν. Δυστυχώς, το co-op τμήμα προσφέρεται μόνο για τοπικό παιχνίδι και δεν μπορεί κάποιος να παίξει διαδικτυακά. Η αλήθεια είναι ότι δεν θα απέδιδε σε καμία περίπτωση τη διασκέδαση που προσφέρει το τοπικό co-op σε ένα τέτοιο παιχνίδι, αλλά δεν παύει να αποτελεί έλλειψη.

Ιδίως αν θέλει κάποιος να παίξει τετραπλό, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να υπάρχει και δεύτερη κονσόλα διαθέσιμη για τέσσερα joy-cons. To ίδιο ισχύει και για τις τρεις ανταγωνιστικές πίστες όπου μπορούν οι παίκτες να αναμετρηθούν σε αγώνες μπάσκετ, air hockey καθώς και στο ποιος θα κόψει πρώτος σε κομματάκια τον αντίπαλό του. Δεν αποτελούν κάτι αξιοσημείωτο, αλλά είναι ένα συμπαθές έξτρα τμήμα. Και η αλήθεια είναι ότι θα χρειαζόταν κι άλλα τέτοια τμήματα, ή έστω, παραπάνω περιεχόμενο. Γιατί όσο απολαυστικό κι αν είναι το Snipperclips, δεν παύει να είναι ένα “μικρό” παιχνίδι που δεν θα διαρκέσει πάνω από τρεις περίπου ώρες. Πέραν λοιπόν του μικρού περιεχόμενου, το όποιο replayability μπορούσε να έχει, χάνεται ταυτόχρονα με την ανακάλυψη και επίλυση του εκάστοτε γρίφου. Γνωρίζοντας τι πρέπει να κάνεις, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο μπορείς να το επιτύχεις, δύσκολα κάποιος θα απολαύσει δεύτερη φορά το ίδιο σημείο του παιχνιδιού.

Κλείνοντας λοιπόν, καταλήγουμε σε δύο μεγάλα “έπρεπε”. Το Snipperclips θα έπρεπε να έχει τον ρόλο του 1-2 Switch για την Nintendo, και το Snipperclips, θα έπρεπε να προσφέρεται δωρεάν με την κονσόλα. Επειδή, όμως, ζούμε στο σήμερα, όπου τα πάντα έρχονται με το αντίτιμο τους, ας επικεντρωθούμε στο ποιοτικό μέρος του τίτλου και όχι στο εμπορικό. Στο ότι το Snipperclips δηλαδή, είναι αυτό που θα έπρεπε να είναι ένας σωστός launch τίτλος. Ένα άκρως απολαυστικό παιχνίδι, που “διαφημίζει” τις ιδιότητες της νέας κονσόλας βάζοντας τον παίκτη στη διαδικασία να δοκιμάσει τα joy-cons και τον διαφορετικό τρόπο παιξίματος, ενώ ταυτόχρονα, αποπνέει έντονα την αύρα της εταιρείας. Αλλά, από την άλλη, δεν παύει να είναι ένα μικρό σε διάρκεια και περιεχόμενο παιχνίδι.

switch