Lamplight City

Ένα "προσγειωμένο" detective, adventure game.

Πλούσια περίοδος αυτή που διανύουμε για τα παραδοσιακά adventure games. Μόλις πριν λίγες εβδομάδες είχαμε τη χαρά να δούμε το νέο πόνημα του Dave Gilbert και της Wadjet Eye μέσω του πολύ καλού Unavowed, και εκεί που λέγαμε πως τώρα θα περιμέναμε άλλο ένα εξάμηνο για να λάβουμε κάτι αξιόλογο, να που εμφανίστηκε

Η τόσο κοντινή κυκλοφορία του εν λόγω project δείχνει σχεδόν ύποπτη, ειδικά αν σκεφτούμε πως η Wadjet Eye ήταν publisher του Golden Wake για την Grundislav Games, αλλά και είχε τον Gonzalez υπό του δημιουργικού της team και παρέδωσε το επίσης πολύ ενδιαφέρον Shardlight. Χμμμ… είναι τυχαία η τόσο κοντινή κυκλοφορία; Ή μήπως είναι απλά το πρώτο βήμα για την διαγαλαξιακή κυριαρχία των παιχνιδιών φτιαγμένα με την AGS engine; Αυτό είναι το πρώτο από τα μυστήρια που θα κληθείτε να λύσετε στο Lamplight City, έναν τίτλο που ακροβατεί ανάμεσα στα κλασικά παιχνίδια Sherlock Holmes & The case of the serrated scalpel και Gabriel Knight, αλλά και με επιρροές από Telltale και Quantic Dream.

H ιστορία του παιχνιδιού μας λαμβάνει χώρα στα μέσα του 19ου αιώνα, σε έναν παράλληλο κόσμο με τον δικό μας, όπου η βιομηχανική επανάσταση έχει πάρει μια πιο έντονη νότα steampunk και οι εφευρέσεις και μηχανές που δουλεύουν με τον ατμό δείχνουν να έχουν μπει μέσα σε όλα τα επίπεδα της καθημερινότητας και να έχουν προχωρήσει μπροστά την ανθρωπότητα, σε μια περίοδο -τεχνολογικά- πιο κοντά στο δικό μας μέσο του 20ου αιώνα. Μία από τις πιο γνωστές και τρανές πόλεις αυτού του κόσμου είναι και η Lamplight City, μια steampunk Νέα Ορλεάνη, που είναι πρωτοπόρος στις εξελίξεις της εποχής -τεχνολογικές αλλά και πολιτικές. Πρωταγωνιστής μας σε αυτό το ταξίδι είναι ο Miles Fordham, ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ που παλεύει με την καθημερινότητά του, έχοντας εμπλακεί σε καταχρήσεις ουσιών για να σταματήσει να ακούει τη φωνή του πρώην συναδέλφου του.

Έχοντας παρατήσει τη παλιά δουλειά του στην LCPD, δουλεύει στα κρυφά ως εξωτερικός συνεργάτης, εξιχνιάζοντας δύσκολες υποθέσεις και ψάχνοντας ταυτόχρονα για το δολοφόνο του συνεργάτη του και την εξιλέωσή του. Το ταξίδι αυτό, θα σας οδηγήσει μέσα σε μια σειρά πέντε αρκετά διαφορετικών και έξυπνων υποθέσεων, που ξεφεύγουν από την τυπική νόρμα των μυστηρίων της δεκάρας, αλλά πραγματεύονται ορισμένα διαφορετικά θέματα, όπως ο ρατσισμός, η οικογενειακή ζήλια, η παράνοια και η πολιτική, κάνοντάς τις να ξεχωρίζουν.

Μπορεί να μην έχουν κάποια σχέση μεταξύ τους και να μοιάζουν σαν μια συλλογή περιπετειών, αλλά αποτελούν το δεκανίκι της διαπροσωπικής εξέλιξης του χαρακτήρα, τον οποίο βλέπουμε να ζορίζεται ολοένα και περισσότερο όσο περνάει ο καιρός, με τα αποτελέσματα να γίνονται πλέον εμφανή στην προσωπική του ζωή και καθημερινότητα. Πρόκειται για μια ήρεμη μα ωραία εξέλιξη χαρακτήρα, σε έναν πρωταγωνιστή πολύ πιο ανθρώπινο και εύθραυστο απ' ό,τι έχουμε συνηθίσει, που μας κάνουν -θέλοντας και μη- να τον συμπαθήσουμε, μαζί με όλο το ιδιαίτερο αλλά επίσης καλά προσγειωμένο περιφερειακό cast του.

Σε αυτό βοηθάει και το πολύ καλό voice acting των χαρακτήρων, αλλά και η γενικότερη ατμόσφαιρα του τίτλου, η οποία μεταφέρει όμορφα μια αρκετά υποβαθμισμένη και νωχελική Lamplight City, μέσα από μια πληθώρα διαφορετικών περιοχών. Με την ομάδα να είναι μικρότερη και λιγότερο έμπειρη, προφανώς το παιχνίδι δεν πλησιάζει τα τεχνικά επίπεδα της Wadjet Eye. Η μουσική, αν και ταιριάζει με το παιχνίδι, θα λέγαμε πως είναι απλά διαδικαστική ενώ ο τεχνικός τομέας είναι εμφανέστατα πίσω σε ό,τι αφορά το σχεδιασμό χαρακτήρων και το animation τους, σε σημείο που μας θύμισε adventures των αρχών της δεκαετίας του 1990 (αντί του ύφους των mid 90s που υιοθετεί η WE).

Και ενώ μπορεί η ανάλυση στην απεικόνιση να είναι πάρα πολύ χαμηλή, εκεί που το παιχνίδι εξιλεώνεται είναι σίγουρα στο σχεδιασμό των περιοχών. Πέρα από πολλές, είναι όλες διαφορετικές, με το δικό τους χαρακτήρα, στυλ και μια όμορφη χορογραφία απόλυτου εποχιακού ρεαλισμού και έντονων steam punk στοιχείων με τόσο χαλαρό ρυθμό που του δίνουν ζωή από το πουθενά. Ουδέποτε προσπαθούν να σας "χτυπήσουν" στο πρόσωπο, "φωνάζοντας" ότι εδώ βλέπεις Steampunk, αλλά αντιθέτως το κάνουν απλά και οργανικά, σε σημείο που ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι τα παίρνεις όλα ως δεδομένα δίχως καν να το καταλάβεις. Από την άλλη, όλα παραμένουν σαν σκηνικά, που απλά περιμένουν να τα κοιτάξεις για να ξαναμπούν στην αποθήκη. Λείπει το ουσιαστικό δέσιμο με την Lamplight αλλά και τον κόσμο στον οποίο ανήκει ο πρωταγωνιστής, καθώς -με την εξαίρεση ορισμένων εφημερίδων- δε μαθαίνεις παρά ελάχιστα για αυτή την παράλληλη Γη.

Στα του gameplay τώρα, εκ πρώτης όψης το Lamplight City είναι ένα κλασικό, detective, adventure game. O χαρακτήρας θα κληθεί να ερευνήσει ορισμένα εγκλήματα, να μελετήσει στοιχεία, να συλλέξει πληροφορίες, να ανακρίνει υπόπτους και λοιπούς πολίτες και, εν τέλει, να καταλήξει στο ποιος είναι ο υπαίτιος πίσω από κάθε μυστήριο.

Όπως προείπαμε, τα μυστήρια αυτά είναι αρκετά καλογραμμένα και έχουν το ενδιαφέρον τους, και πάντα υπάρχουν διάφοροι πιθανοί ένοχοι που μπορείτε να κατηγορήσετε, αλλάζοντας την πορεία εξέλιξης του χαρακτήρα. Είναι όμορφη η αίσθηση το να μην είσαι σε ένα σεναριακό τρενάκι, αλλά να μπορείς πραγματικά να αλλάξεις τη ροή και το αποτέλεσμα μιας υπόθεσης. Και αν δεν είστε προσεκτικοί στην έρευνά σας ή δεν μιλήσετε σωστά σε έναν άνθρωπο, μπορεί να χάσετε ένα στοιχείο ή τη βοήθεια αυτού του ανθρώπου, με αποτέλεσμα να μη μπορέσετε ποτέ να λύσετε εντελώς / λίγο ή σωστά μια υπόθεση, και να πρέπει απλά να προχωρήσετε στην επόμενη. Σίγουρα δεν είναι ένα σύστημα που δεν έχουμε ξαναδεί, αλλά λόγω της πιο ρεαλιστικής φύσης του τίτλου, τον βοηθάει στο να ξεχωρίσει.

Ίσως για αυτό να είναι κρίμα που στις περισσότερες περιπτώσεις η δυσκολία είναι τόσο χαμηλή. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, καταφέραμε να τελειώσουμε το παιχνίδι σε 7-8 ώρες σε ρυθμούς fair play, έχοντας πετύχει με την πρώτη το best ending. Αυτό γιατί, με λίγο μεθοδικό ψάξιμο αλλά και προσεκτικές συνομιλίες, κάνει μπαμ ποιοι ύποπτοι είναι αθώοι και ποιοι ένοχοι. Εδώ θα περιμέναμε κάτι περισσότερο σε στυλ Sherlock Holmes, που αφήνει συχνά υπόνοιες ότι μπορεί ο ένοχος να είναι ένας από δύο διαφορετικά πρόσωπα, παρά το σχεδόν ξεκάθαρο distinction που γίνεται εδώ μόλις προχωρήσει κανείς λίγο παραπέρα από το βασικό, επιφανειακό σκάλισμα.

Σε γενικές γραμμές, λοιπόν, το Lamplight City είναι μια ενδιαφέρουσα περίπτωση. Ένα Gabriel Knight 1.5 -σε πιο προσγειωμένο και ρεαλιστικό σκηνικό- φαίνεται να είναι η βασική ιδέα πίσω από τον τίτλο, και σε έναν ικανοποιητικό βαθμό το πετυχαίνει. Ίσως είναι ελαφρώς πιο απλό απ' ό,τι θα έπρεπε, ενώ μάλλον του λείπει αυτό το κάτι διαφορετικό και ξεχωριστό για να γίνει διαχρονικό, αλλά για τους οπαδούς των noir μυστηρίων με ντετέκτιβ, ίντριγκα αλλά και "άγκυρα" στην πραγματικότητα, το Lamplight City αποτελεί μια αρκετά αξιόλογη προσπάθεια.