Dishonored: Death of the Outsider

What Lurks in the Void.

Θεωρητικά, με το Death of the Outsider κλείνει η Kaldwin Era των παιχνιδιών Dishonored, που ξεκίνησε με τη δολοφονία της αυτοκράτειρας. Και η αλήθεια είναι ότι επιτυχώς η Arkane επέλεξε να δώσει μία ιστορία με άλλον πρωταγωνιστή και όχι την Emily ή τον Corvo, όπως είχε κάνει και στο πρώτο παιχνίδι με τον Daud, τον αρχηγό των Whalers και δολοφόνο της αυτοκράτειρας. Στο παρόν DLC, πρωταγωνίστρια είναι

η Billie Lurk. Σαφώς και δεν υπάρχει λόγος να παιχτεί χωρίς κάποιος να έχει δει το Dishonored 2, οπότε δεν αποτελεί spoiler το ότι η καπετάνισσα του Dreadful Whale υπήρξε το δεξί χέρι του Daud τον καιρό της μηχανορραφίας του Hiram Burrows πριν αυτή προδώσει τον μέντορά της και χαθεί στις σκιές μέχρι να ξαναεμφανιστεί σαν Meagan Foster, για να βοηθήσει την Emily ή τον Corvo, επιχειρώντας να εξιλεωθεί για τις πράξεις της στο παρελθόν.

Στο DotO, η Billie βρίσκεται σε ένα ρημαγμένο Dreadful Whale αρκετό καιρό μετά την κατατρόπωση της Delilah και της αποκατάστασης (;) της τάξης στην Αυτοκρατορία των Νήσων. Έχοντας χάσει οποιοδήποτε δεσμό με τα πρόσωπα του Dishonored 2, ψάχνει τον παλιό της μέντορα, τον άνθρωπο που κάποτε την περιμάζεψε από τους δρόμους και τη μετέτρεψε σε δεύτερη τη τάξει δολοφόνο των Whalers, μεταδίδοντάς της κομμάτι της δύναμής του. Η Billie δε φέρει το Σημάδι του Outsider, αλλά ο Daud μπόρεσε να της διοχετεύσει ορισμένες ξεχωριστές δυνάμεις, τις οποίες η Billie διατηρεί μέχρι και τα γεγονότα του DotO.

H Billie εντοπίζει τον εξασθενημένο Daud κάπου στην Karnaca, σε μία γειτονιά που ελέγχεται από την μιαρή συμμορία των Eyeless, ειδικών σε ένα κάρο βρωμοδουλειών, μεταξύ των οποίων και το στήσιμο των αγώνων μέχρι τελικής πτώσης. Τον Duad τον κρατούν αιχμάλωτο καθώς ναι μεν τους είναι χρήσιμος ως μαχητής -καθότι κατατροπώνει τους πάντες- από την άλλη, όμως, γνωρίζουν ότι η ισχύς του είναι αδάμαστη αν δεν προσέξουν. Ο πρόλογος τελειώνει με τον Daud απελευθερωμένο αλλά υπερβολικά εξασθενημένο. Η Billie αντιλαμβάνεται ότι ο μέντοράς της διαβαίνει τα τελευταία του βήματα προς το θάνατο και επιχειρεί προς εξιλέωσή της να του πραγματοποιήσει την τελευταία επιθυμία του: να εξολοθρεύεσει τον υπεύθυνο (κατά τον Daud) του χάους που επικρατεί στο Serkonos και του χάους που χαρακτήρισε όλη του τη ζωή από τότε που απήχθη νεαρός: τον Outsider.

Η αναζήτηση του τρόπου εξολόθρευσης της θεότητας φέρνει την Billie σε δύο τρεις περιοχές της Karnaca (και εκτός αυτής), άλλες ολοκαίνουργιες και άλλες γνωστές (αν και αλλαγμένες) από το παρελθόν. Το Upper Cyria District όπου βρίσκεται η Τράπεζα της Dolores Michaels (η οποία και κρύβει το εργαλείο για τη δολοφονία του Outsider) είναι η πλούσια συνοικία της πόλης και είναι τυπικό παράδειγμα καλού Dishonored σχεδιασμού, με πολύ ψάξιμο, μεγάλα υπο-τμήματα που αφορούν δαιδαλώδεις εσωτερικούς χώρους (εσωτερικά κατοικιών, το Spector club των Eyeless και την ίδια την Τράπεζα) και την ευκαιρία της επίσκεψής της και κατά τη διάρκεια της νύχτας όπως επιτάσσει η τρίτη αποστολή.

Το Royal Conservatory στη γειτονιά Cyria Gardens είναι ελαφρώς αλλαγμένο αφού έχουν αφανιστεί οι Witches και οι Overseers, και οι Oracular Sisters έχουν αναλάβει τον «εξαγνισμό» του μέρους με αρκετά ακραία μέσα. Είναι μεν μία ασφαλής και ελαφρώς τεμπέλικη επιλογή, καθώς τα κύρια assets από το D2 ξαναχρησιμοποιούνται, αλλά το μέρος παραμένει υπόδειγμα σχεδιασμού και level design. Ακόμα και μετά από τρεις και τέσσερις επισκέψεις και ενδελεχή έρευνά του στο D2, παραμένει σε σημεία άλυτος γρίφος ιδίως με τις μετατροπές στους χώρους που εντοπίζονται στο DotO. Tέλος, η Billie μεταφέρεται σε μία περιοχή εκτός της Karnaca, την οποία θα διατηρήσουμε κρυφή καθώς είναι σημαντική για την αφηγηματική δομή του παιχνιδιού και περιέχει τα μεγάλα μυστικά για τη τελική κατάληξη όλης της σειράς.

Με δεδομένο ότι πρόκειται για expansion (αν και stand alone) το περιεχόμενο σε νέες τοποθεσίες κρίνεται ικανοποιητικό καθώς αυτές προσφέρουν έναν κλασικό, Dishonored σχεδιασμό, με πάμπολλα μυστικά, προσεκτικά και αριστοτεχνικά απιθωμένο lore και πολλές ευκαιρίες για πειραματισμούς επάνω στις διαδρομές, το gameplay, την εξέλιξη των αποστολών κτλ. Clockwork Mansion δε θα βρούμε εδώ (και στο κάτω κάτω και πού αλλού μπορούμε να βρούμε τέτοιο πράγμα;) αλλά για τα standards της σειράς το DotO σε αυτόν τον τομέα κρατάει γερά.

H Billie έχει λίγες δυνάμεις (καθώς δεν έχει το Mark of the Outsider αν και τρόπον τινά είναι σημαδεμένη με τα Void Artifacts του χεριού –Black Shard Arm- και του Ματιού της –Sliver of the Eye- τα οποία όπως θυμόμαστε λείπουν τελείως στο D2 – η Meagan δεν έχει δεξί χέρι και μάτι.) και μάλιστα διαφορετικές από αυτές που είχε ως Assassin των Whalers. Στο Death of the Outsider, εκτός του να συνομιλεί με τους αρουραίους και να αντλεί πολύτιμες πληροφορίες για τις αποστολές της, μπορεί να χρησιμοποιήσει το Foresight για να εντοπίζει εχθρούς και να σημαδεύει τα χρήσιμα αντικείμενα στο χώρο (loot, σημειώσεις, κλειδιά κτλ), το Semblance με το οποίο υποδύεται το θύμα της, αρκεί αυτό να παραμένει ζωντανό και κρυμμένο, και το Displace που θυμίζει το Blink αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως όπλο αφού η τηλεμεταφορά επάνω στο στόχο οδηγεί στην... ανατίναξη του θύματος (και στον τραυματισμό της Billie). Τέλος, υπάρχει και το μυστικό όπλο που η Billie βρίσκει βαθιά στα επτασφράγιστα χρηματοκιβώτια της Τράπεζας και που γίνεται ένα με το Black Shard Arm της.

Η όλη εμπειρία της χρήσης αυτών των δυνάμεων εμπλουτίζεται με τα (πολλά) bonecharms, που και πάλι χωρίζονται σε απλά, black και corrupted, αλλά η απουσία ρούνων, η απουσία εξέλιξης και αναβάθμισης των δυνάμεων προδίδει τεμπέλικη δουλειά σε αυτόν τον τομέα και επανατοποθετεί το DotO στην ευρεία κατηγορία των expansion που προσφέρουν κάτι ακόμα αλλά όχι αρκετά ώστε να δίνουν την ψευδαίσθηση πλήρους παιχνιδιού. Με δεδομένο ότι οι περιοχές είναι μεγάλες και γεμάτες εχθρούς (εκτός κι αν κάποιος πηγαίνει για Full Stealth-No Powers playthrough, οπότε δε χρειάζεται απολύτως τίποτα πέρα από κάποια bonecharms και ίσως ούτε κι αυτά) η χρήση όλως των γνωστών δυνάμεων της Billie (Thorns, Windblast κτλ) θα ήταν ευπρόσδεκτη. Είναι σωστή η λογική ότι η Billie δεν είναι ο παλιός της εαυτός και ότι οι παρούσες δυνάμεις της είναι ένα περίεργο τελευταίο δώρο του Outsider, αλλά αυτό το γεγονός κάνει το παιχνίδι να δείχνει πιο φτωχό.

Στο υπόλοιπο gameplay τα πάντα είναι γνωστά από το εκπληκτικό Dishonored 2. Αν ο παίκτης θέλει να βγάλει την κάθε αποστολή σε πέντε λεπτά, έχει την πολυτέλεια να το κάνει. Αν θέλει να βολοδέρνει με τις ώρες σε μία περιοχή ψάχνοντας τα πάντα, ρουφώντας γραμμή γραμμή το lore και προσέχοντας όλες τις λεπτομέρειες, επίσης μπορεί να το πράξει. Στο DotO δίνεται το πρόσθετο κίνητρο για περισσότερο gameplay με υποαποστολές που βρίσκει η Billie στo Black Market και που κινούνται στις παρυφές της βασικής πλοκής και έχουν να κάνουν κυρίως με το ότι η επαναφορά της Emily στο θρόνο δεν έχει επιφέρει και καμία σπουδαία αλλαγή στη χαώδη κατάσταση στην Αυτοκρατορία. Οι υποαποστολές αυτές δεν αποτελούν κάτι το ιδιαίτερο και η ολοκλήρωση κάποιων από αυτές σε Stealth mode απαιτούν ορισμένα exploits, αλλά οι completionists θα τις βρούν ικανοποιητικές. Και πάλι, για κάποιον που εξαντλεί κάθε επίπεδο και «καθαρίζει» μία περιοχή, η πραγματοποίηση των υποαποστολών είναι θέμα λεπτών στο τέλος της κύριας αποστολής. Από την άλλη, η επιπλέον πρόκληση που ορισμένες από αυτές προσθέτουν, είναι καλοδεχούμενη.

Η Α.Ι. του παιχνιδιού παραμένει σε πολύ υψηλά επίπεδα με τις ρουτίνες των εχθρών να έχουν γίνει ακόμα πιο περίπλοκες (αυτή η εντύπωση δίνεται τουλάχιστο) αλλά σε hard επίπεδο η «ευαισθησία» των αντιπάλων οδηγεί σε συνεχές trial and error. H αρχική υποψία του εχθρού (με το αντίστοιχο mark πάνω από το κεφάλι του) μετατρέπεται σε συναγερμό σε χρόνο dt, και χάνεται η έννοια και το περιεχόμενο του εν λόγω μηχανισμού. Συν το γεγονός ότι σε ορισμένες περιοχές παρα-έχει πολλούς εχθρούς. Ίσως και αδικαιολόγητα. Δεν παραπονούμαστε για τη δυσκολία και την πρόκληση, γιατί ο παίκτης του Dishonored 2 μόνος του ορίζει και καθορίζει την πρόκληση και το τι θέλει να επιτύχει. Δυσκολία δεν είναι να πέφτεις εύκολα στη μάχη σώμα με σώμα. Δυσκολία είναι να βγει το παιχνίδι με full stealth χωρίς τα άπειρα Quick Load του υπογράφοντος. Εδώ σε θέλω κάβουρα.

Η αισθητική, τα γραφικά, η μουσική και οι ερμηνείες κινούνται όλα στα υψηλά standards που έθεσε το Dishonored 2. Δεν εντοπίζεται κάποια ποιοτική απόκλιση, αν και ο ίδιος ο Daniel Licht (στον οποίο είναι και αφιερωμένο το παιχνίδι) λείπει. Ό,τι έχει γραφτεί σε αυτούς τους τομείς για το Dishonored 2 ισχύει κι εδώ. Απλά, θα τονίσουμε ακόμα μία φορά πόσο μοναδικό είναι το αισθητικό επίτευγμα της ξεχωριστής αρχιτεκτονικής σε συνδυασμό με τα ιδιαίτερα γραφικά, που θυμίζουν cartoon, και τους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους με τις εκατοντάδες προσεκτικά τοποθετημένες λεπτομέρειες. Πόσο γεμάτα και αληθοφανή είναι τα διαμερίσματα, πόσο έντονο είναι το πέρασμα της παρακμής ακόμα και σε πλούσιες γειτονιές της Karnaca και πόσο ανεξιχνίαστο αρχαίο είναι το παρελθόν της Αυτοκρατορίας των Νήσων.

Το DotO είναι μία μικρή δόση της Dishonored εμπειρίας και μπορεί να αξιολογηθεί μόνο ως τμήμα τους συνόλου που είναι όλα τα παιχνίδια της Kaldwin Era μαζί. Η Arkane, κατάφερε σχεδόν από το πουθενά να δημιουργήσει μία σειρά (ελπίζουμε να συνεχιστεί) που ως όλον αυτή τη στιγμή είναι από τα πιο σημαντικά κεφάλαια της gaming ιστορίας τα τελευταία χρόνια. Η υψηλής ποιότητας εμπειρία (σε όλους τους τομείς) δεν ολοκληρώνεται ιδανικά με το DotO, διότι το παιχνίδι δίνει την αίσθηση του περιορισμένου. Αλλά από την άλλη, μία σειρά σαν το Dishonored πολύ δύσκολα θα ολοκληρωνόταν με τυμπανοκρουσίες. Και είναι τόσο πλήρης η μέχρι τώρα πορεία μέσα από το Dishonored και τα expansion του και το Dishonored 2 που, κακά τα ψέματα, οτιδήποτε κι αν έβγαινε που δεν ήταν πλήρης τίτλος, λειψό θα φάνταζε.

Το παιχνίδι εννοείται ότι προτείνεται εάν και εφόσον έχει προηγηθεί εκτενής ενασχόληση με όλη τη Dishonored Saga. Σαν πακέτο δε, με την επανέκδοση του πρώτου και το 2, είναι απαράμιλλης αξίας. Το κακό είναι ότι από μόνο του δημιουργεί λίγες γυμνές στάλες μελαγχολίας μαζί με την αμφιβολία (λόγω της βιομηχανίας) για το μέλλον της σειράς.

Το review βασίστηκε στην PS4 έκδοση του παιχνιδιού.

pcps4xbox one