Air Twister | Review

Tα on-rails shooters είναι μια ιδιαίτερη κατηγορία παιχνιδιών, η οποία δεν μας απασχολεί πλέον τόσο συχνά όσο στο παρελθόν. Ένα από τα πρώτα και γνωστότερα δείγματα του είδους ήταν το Space Harrier, του οποίου πνευματικός διάδοχος αποτελεί φανερά το Air Twister που θα παρουσιάσουμε παρακάτω. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι πίσω από το Air Twister βρίσκεται ο Yu Suzuki, δημιουργός όχι μόνο

Από την εποχή του Space Harrier έχουν περάσει πολλά χρόνια, και άλλα παιχνίδια του είδους, όπως τo Star Fox, τα Sin and Punishment και τα Panzer Dragoon, εμπνεύστηκαν από αυτό, αλλά ταυτόχρονα εξέλιξαν τους μηχανισμούς του. To Air Twister σε γενικές γραμμές αποτελεί ένα αξιόλογο on-rails shooter, αλλά παραδόξως είναι αρκετά προσκολλημένο στο παρελθόν και γι’αυτό το λόγο αδυνατεί να προσφέρει κάτι πραγματικά νέο. Από την άλλη, σαφώς μας διασκέδασε και μας πρόσφερε μια ωραία arcade εμπειρία.

Ίσως κάποια στοιχεία του παιχνιδιού που το κρατάνε πίσω να οφείλονται στις mobile καταβολές του, καθώς πρωτοκυκλοφόρησε στο Apple Arcade ένα χρόνο πριν τη μεταφορά του στις κονσόλες και τους υπολογιστές. Στο παιχνίδι θα πάρουμε το ρόλο μιας γυναίκας πολεμίστριας, ενός fantasy κόσμου που δέχεται εισβολή από εξωγήινες δυνάμεις. Ένα ιδιαίτερο στοιχείο του εικαστικού είναι τα υπερμεγέθη ζώα, τα οποία καβαλάμε όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τα bosses και τα οποία ποικίλλουν από κύκνους, ψάρια, ακόμα και ιπτάμενους ελέφαντες. Αυτό δεν διαφοροποιεί το gameplay, απλά προσθέτει μια ποικιλία στον οπτικό τομέα.

Γενικά, τα γραφικά του παιχνιδιού μάς ικανοποίησαν αρκετά. Ο κόσμος έχει όμορφα περιβάλλοντα, τα χρώματα ξεχωρίζουν και κάθε πίστα από τις 12 συνολικά του παιχνιδιού διαδραματίζεται σε διαφορετικό περιβάλλον, από δάση μέχρι ερήμους και από θάλασσες μέχρι το εξώτερο διάστημα. Δυστυχώς, πολλοί από τους απλούς εχθρούς είναι απλά γεωμετρικά σχήματα που ναι μεν ταιριάζουν με το lore και τις arcade καταβολές του παιχνιδιού, δεν εντυπωσιάζουν όμως καθόλου σχεδιαστικά.

Τα bosses από την άλλη είναι καλύτερα σχεδιασμένα, ενώ δεν λείπουν και οι εκπλήξεις σε αυτά. Τα γραφικά είναι λοιπόν ένας λόγος ενασχόλησης με το παιχνίδι, καθώς για arcade τίτλο είναι καλοσχεδιασμένα και φαντάζουν σίγουρα σύγχρονα στο μάτι.

Η μουσική επίσης ξεχωρίζει, αν μη τι άλλο γιατί επιλέχθηκε η συνεργασία με επαγγελματία μουσικό, τον Ολλανδό Valensia. Όσον αφορά το τελικό αποτέλεσμα, το γεγονός ότι η μουσική περιλαμβάνει πολλά τραγούδια με φωνητικά είναι μεν πρωτότυπο, αλλά ταυτόχρονα και αμφιλεγόμενο. Σε κάποιους θα αρέσει, άλλοι θα το βρουν αποπροσανατολιστικό να ακούν επαναλαμβανόμενα στίχους εν μέσω της δράσης. Τουλάχιστον η μουσική είναι κατά την άποψή μας μελωδική, καλογραμμένη και ταιριάζει στο sci-fi fantasy setting.

Ας περάσουμε τώρα στο ζουμί της υπόθεσης ενός arcade game, το ίδιο το gameplay. Όπως είναι φυσικό για on-rails shooter, η κάμερα είναι τοποθετημένη πίσω από την ηρωίδα και η κίνηση στο χώρο γίνεται αυτόματα. Πυροβολούμε με τις σκανδάλες, ενώ αν βρεθούμε απέναντι από ένα εχθρικό sprite, κλειδώνουμε τον στόχο σε αυτό, και μετά με ένα πάτημα του shoot πυροβολούμε ταυτόχρονα όλους τους κλειδωμένους στόχους. Αυτοί είναι αρχικά μέχρι τέσσερις.

Τα εχθρικά πυρά αποφεύγονται κι αυτά με την απλή μετακίνησή μας, οπότε εμείς μετακινούμαστε και ταυτόχρονα προσπαθούμε να κλειδώσουμε στόχους. Με άλλα λόγια, το απλό shooting χωρίς lock on έχει δευτερεύοντα ρόλο.

Εδώ δυστυχώς εντοπίζονται οι αναχρονισμοί του παιχνιδιού, χαρακτηριστικό που κάποιοι ίσως το δουν θετικά αλλά πιστεύουμε οι περισσότεροι αρνητικά. Όπως είπαμε, το είδος έχει εξελιχθεί από την εποχή του Space Harrier και κάποια στοιχεία του gameplay που πλέον θεωρούμε αυτονόητα, λάμπουν δια της απουσίας τους. Έτσι, δεν υπάρχει barrel roll ή κάτι ανάλογο για αποφυγή των πυρών, ενώ η κάμερα δεν αλλάζει όπως στο Panzer Dragoon.

Τα επίπεδα είναι επίσης τα ίδια σε κάθε run, οπότε μην περιμένετε διακλαδιζόμενα μονοπάτια όπως στο Starfox. Δεν νομίζουμε ότι το ρητό less is more έχει καλή εφαρμογή στην περίπτωση του Air Twister και θα θέλαμε κάποια στοιχεία που θα ανανέωναν το είδος ή τουλάχιστον θα έδιναν περισσότερο βάθος στο gameplay.

Άλλωστε, πρόκειται για μια σύντομη εμπειρία, με 12 επίπεδα που περιλαμβάνουν 2 bonus stages. Όλο το παιχνίδι διαρκεί περί τα 40 λεπτά, αν καταφέρουμε να το φτάσουμε μέχρι τέλους. Από τη μέση και μετά η δυσκολία αυξάνεται αρκετά, ενώ γενικά η δυσκολία είναι άνω του μετρίου.

Ένα άλλο στοιχείο που φανερώνει τις mobile καταβολές του παιχνιδιού, είναι η ενσωμάτωση ενός board map που μας βοηθάει να ενδυναμώσουμε τον χαρακτήρα μας με νέες δυνάμεις όπως slow time ή μια ασπίδα, ενώ μπορούμε να αυξήσουμε και το life bar μας ή τους maximum lock στόχους. Φυσικά, δεν λείπουν και τα πολλά cosmetics με τα οποία μπορούμε να αλλάξουμε τα ρούχα, τα μαλλιά και γενικά την εμφάνιση της ηρωίδας μας.

Στο board map ξοδεύουμε αστέρια που κερδίζουμε παίζοντας το παιχνίδι ή ολοκληρώνοντας ημερήσια challenges. Τα upgrades αυτά είναι μάλλον απαραίτητα για να ανταπεξέλθουμε στη δυσκολία, ενώ όπως είπαμε η ολοκλήρωση του map και τα challenges είναι κάτι που συναντάμε συχνά σε mobile games και αυξάνουν τη διάρκεια ζωής του τίτλου.

Αυτό είναι λοιπόν το Air Twister. Το εικαστικό του μας κέρδισε, ενώ το gameplay υπηρετεί μεν τους κανόνες του είδους, ένα είδος που μην ξεχνάμε ο ίδιος ο δημιουργός του παιχνιδιού οραματίστηκε και γέννησε. Θα θέλαμε όμως να ενσωμάτωνε και τους απαραίτητους νεωτερισμούς και να μην ήταν τόσο προσκολλημένο στο ένδοξο παρελθόν του Space Harrier.

Παρ’όλα αυτά, πρόκειται σίγουρα για ένα ποιοτικό arcade game, που μας θύμισε ευχάριστα τις καλές στιγμές της κατηγορίας και μπορεί να προσφέρει μια διασκεδαστική εμπειρία.

Το Air Twister κυκλοφορεί από τις 10/11/23 για PS5, PS4, PC, Switch, Xbox Series και Xbox One. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το Switch, με review code που λάβαμε από την ININ Games.

The post Air Twister | Review first appeared on GameOver.

The post Air Twister | Review appeared first on GameOver.