Όταν ο Κράουτς γνώρισε τον Ρόι Κιν, έμεινε χωρίς αυτοκίνητο

14:20 13/7/2019 - Πηγή: Contra

Ο Πίτερ Κράουτς είναι με διαφορά, μια από τις πιο αγαπητές φυσιογνωμίες του βρετανικού ποδοσφαίρου. Ένας παίκτης που ποτέ δεν έκρυψε τις δυνατότητες και τις αδυναμίες του, ποτέ δεν έκρυψε ότι δεν ήταν φτιαγμένος από τα πιο ποιοτικά 'υλικά' του ποδοσφαίρου, αλλά κατάφερε να κερδίσει ένα FA Cup, να παίξει στον Τελικό του Champions League, να σκοράρει περισσότερα από 100 γκολ

στην Premier League με ομάδες όπως η Τότεναμ, η Λίβερπουλ και η Πόρτσμουθ και να καταγράψει 42 συμμετοχές με την Εθνική ομάδα της χώρας του.

O Κράουτς από την Παρασκευή 12 Ιουλίου, με ένα λιτό μήνυμα του στο Twitter ανακοίνωσε πως αποχωρεί από την ενεργό δράση, ύστερα από 19 σεζόν ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, έχοντας ολοκληρώσει την τρέχουσα σεζόν ως παίκτης της Μπέρνλι.

Ο δίμετρος Βρετανός που σπάνια έχανε το χαμόγελο του, πέρα από τα γκολ και τη σταθερή παρουσία του στο υψηλότερο επίπεδο της Premier League, θα μείνει στην ιστορία για το ρομαντισμό και την παιδική σχεδόν 'καφρίλα' με την οποία αντιμετώπιζε πάντα το ποδόσφαιρο.

Δεν είναι μόνο το 'robot dance', ο trademark πανηγυρισμός του που έγινε μια από τις πρώτες γνήσια 'viral' στιγμές του σύγχρονου ποδοσφαίρου, είναι ο χειμαρρώδης λόγος του, το αυτοσαρκαστικό του χιούμορ, το ταλέντο του να λέει ιστορίες, που τον έφερε στο BBC ως παρουσιαστή μιας επιτυχημένης εκπομπής podcast.

Εκτός από το 'The Peter Crouch Podcast', ο βετεράνος αθλητής έχει γράψει και ένα βιβλίο, με τίτλο 'How To Be A Footballer', το οποίο είναι μια ανθολογία από επικές, τρελές, σουρεαλιστικές κι όμως πραγματικές ιστορίες που έχει βιώσει. Μια από αυτές τις ιστορίες, είναι η παρακάτω, με πρωταγωνιστές τον ίδιο και τον Ρόι Κιν.

"Είδα το ποδόσφαιρο να αλλάζει μέσα στα τελευταία 20 χρόνια. Έπαιξα σε μεγάλες ομάδες, κέρδισα τρόπαια, πέρασα μήνες 'στεγνός' από σκοράρισμα', έπαιξα για την εθνική ομάδα, έγινα μεταγραφή, δανεικός, άκουσα να με αποκαλούν 'φρικιό'. Νομίζω πως έμαθα καλά πως λειτουργεί το σύγχρονο ποδόσφαιρο: οι τακτικές, οι μεταγραφές και τα βράδια, τα δοξασμένα βράδια μετά από ένα καλό αποτέλεσμα, ή οι εφιαλτικές βραδιές που ζεις συνεχώς εκείνη την ευκαιρία, που είχες τον τερματοφύλακα εκτός θέσης και δεν μπόρεσες να κάνεις ένα σωστό πλασέ. Ευτυχώς υπάρχουν αυτές οι στιγμές που όλα πάνε ιδανικά, που μπορείς να ζήσεις την τρέλα, το χαβαλέ και την εκκεντρικότητα του να είσαι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής."

"Είμαι 24, μόλις έχω πάρει μεταγραφή στην Κυπελλούχο Πρωταθλητριών Λίβερπουλ και τρελαίνομαι από χαρά. Έχω αγοράσει μια Άστον Μάρτιν και οδηγώ στο Μάντσεστερ με τα παράθυρα κάτω, φορώντας τα μαύρα γυαλιά μου, κρατώντας το τιμόνι με δυο δάκτυλα, ακούγοντας ηλεκτρονική μουσική μέχρι να τρυπήσουν τα ηχεία. Δεν μπορώ να σου πω ότι μου άρεσε ιδιαίτερα η ηλεκτρονική μουσική ή ότι μου άρεσε η Άστον Μάρτιν. Μια φωνή μέσα μου λέει "Πίτερ δεν είσαι εσύ αυτό." αλλά μια πιο δυνατή φωνή μου λέει "είσαι ένας διεθνής ποδοσφαιριστής, που θα παίξει στη Λίβερπουλ, δεν χρειάζεσαι κανόνες."

"Και συνεχίζω να οδηγώ, προσπαθώντας να πείσω τον εαυτό μου ότι μοιάζω με τον Στιβ Μακουίν ή τον Ντάνιελ Κρέγκ, αγνοώντας τη φωνή που μου λέει να σταματήσω τα καραγκιοζιλίκια. Φτάνω σε ένα φανάρι και διαπιστώνω πως το διπλανό αυτοκίνητο οδηγεί ο Ρόι Κιν, αρχηγός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, κάτοχος πρωταθλημάτων, κυπέλλων, Champions League, ένας σπουδαίος παίκτη. Του κάνω νεύμα με τα μάτια, με αγνοεί, τον δείχνω με το δάκτυλο μου και κάνω τον ήχο του 'κλικ' με το στόμα μου, σαν να θέλω να του πω "κοίτα ρε συ Ρόι, είμαστε στο ίδιο επίπεδο, είμαστε οι καλύτεροι, έτσι δεν είναι;" Εκείνος με κοιτάει με αηδία στο πρόσωπο, κουνάει το κεφάλι περιφρονητικά και στρέφει το βλέμμα του αλλού. Όταν ανάβει πράσινο το φανάρι, πατάει γκάζι και δεν μου δίνει σημασία. Μένω παγωμένος, σε μια ηλίθια πόζα, με το χέρι καρφωμένο στο λεβιέ των ταχυτήτων. Ξαφνικά συνειδητοποιώ "ω θεέ μου έγινα ένας από αυτούς τους μαλάκες!"Την επόμενη μέρα κιόλας, είχα πουλήσει την Άστον Μάρτιν, με 25.000 λίρες. Όλα εξαιτίας του Ρόι Κιν. Ο Ροι έγινε η φωνή της συνείδησης μου, ο πνευματικός οδηγός του σύγχρονου ποδοσφαιριστή."

"Αν είχα κρατήσει το αμάξι, θα μισούσα τον εαυτό μου κάθε μέρα κι από λίγο. Δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο γρήγορα είχα φτάσει στην κορυφή του ποδοσφαίρου. Βλέπω κάτι ανάλογο σήμερα με τους νέους παίκτες, που πετυχαίνουν ένα χατ τρικ και την επόμενη μέρα έχουν κάνει tattoo στα χέρια, έχουν αγοράσει νέο σπορ αμάξι και κυκλοφορούν με Beats ακουστικά. Κι όμως, μέχρι να κάνεις την πρώτη σου πραγματική επιτυχία, πρέπει να μείνεις ταπεινός. Εμένα με προσγείωσε ο Ροι Κιν, ο οποίος μπορεί και να μην είχε καταλάβει καν ποιος ήμουν, μπορεί να σκεφτόταν "να, άλλο ένα κωλόπαιδο". Θα του είμαι ευγνώμων για πάντα."

Ο Πίτερ Κράουτς προτίμησε να βλέπει τον Κιν από απόσταση. Ίσως ήταν καλύτερα.

Keywords
Τυχαία Θέματα