Η κυρά του Υπουργείου

Φυσάει.

Βραδιάζει γρήγορα.\

Την είδα ξανά σε ένα στενό που ανηφορίζει από την Αγίου Δημητρίου.

Στο ίδιο τοιχάκι, με τα ίδια ρούχα, το ίδιο μαύρο μαντήλι για τα άσπρα της μαλλιά, το ίδιο ακριβώς βλέμμα και ίσως, λίγες περισσότερες ρυτίδες. Η κυρά του Υπουργείου.

Έξι χρόνια την βλέπω κάθε φορά που τυχαίνει να αντικρύζω το ψυχρό Διοικητήριο. Συνήθως σκουπίζει το πεζοδρόμιο.

Όσο της επιτρέπουν

τα φώτα του δρόμου, ξαποσταίνει εκεί, στα «περίχωρα» του κτιρίου. Τα βράδια, οι φήμες λένε, πως κουρνιάζει σε ένα εγκαταλειμμένο κτίσμα, δυο δρόμους πιο κάτω.

Άλλοι λένε πως τη βρίσκει το ξημέρωμα, στο ίδιο τοιχάκι που ξεκουράζεται, όταν τελειώνει τη «δουλειά» της.

Εγώ αναρωτιέμαι, πως είναι δυνατόν να εργάζονταν τόσες δεκάδες λαμόγια