Ξεβράκωτοι στο Δρόμο. Blame It On Me από το Bob Theatre Festival

Η τέχνη δεν είναι ντροπή. Η ντροπή όμως γίνεται τέχνη.

Η ομάδα Nothing To Declare ξεκινάει με αφορμή το Θεώρημα του Παζολίνι και στήνει ένα bar performance-ξεμπρόστιασμα που βγάζει στη φόρα όλες τις προσωπικές και εξευτελιστικές στιγμές, δικές τους προσωπικές  και συλλογικές γνώριμες όλων.

Ομοφυλοφιλία, coming out σε γονείς, η πρώτη φορά με κάποιον μεγαλύτερο, ο φόβος της απόδοσης.

H ταπείνωση από το άλλο φύλο, από τον σύντροφο, από την φορτική μάνα που σε σχολιάζει μπροστά στους φίλους σου.

H εμφάνιση

σου, το μαλλί σου, τα ρούχα σου, που δεν έχεις σχέση, δεν έχεις δουλειά, δεν έχεις ελπίδα.

Καταστάσεις που σε φέρνουν σε δύσκολη θέση, όπως να γυρίσει και να σου μιλήσει στο θέατρο ο άγνωστος διπλανός σου και να σε κοιτάζει επίμονα, άκακα, αλλά επίμονα. Να σε σηκώνει από την βολή σου, να σε τραβάει με την κάμερα χωρίς την έγκριση σου και να σε προβάλει μπροστά σε όλους πάνω στον άδειο τοίχο, την άβολη στάση σου, το αμήχανο βλέμμα σου. Σενάρια που από μόνα τους κουβαλάνε μεγάλη ταπείνωση εντός των τοιχών, τώρα γίνονται δημόσιο θέαμα.

Οι ηθοποιοί απογυμνώνονται δημόσια, εκτίθενται ψυχικά και σωματικά, εξωτερικεύοντας και μεταποιόντας σε θέαμα τις δικές τους φοβίες και ντροπιαστικές εμπειρίες, και τις πιο σκοτεινές και κατακριτέες τους φαντασιώσεις – πόσο για τα δεδομένα της κλειστής κοινωνίας της Κύπρου στην οποία παρουσιάστηκε πριν έρθει στην Αθήνα για μια ειδική βραδιά στα πλαίσια του Bob Theatre Festival το περασμένο σαββατοκύριακο.

Γραπώνουν αυτή την απίστευτη αίσθηση σαν γροθιά στο στομάχι όταν κατεβάζεις τα βρακιά σου μπροστά σε κόσμο. Οδυνηρά άβολη αλλά ταυτόχρονα και κάπως ανακουφιστική, σε λύνει να ομολογήσεις πράγματα που λόγω κοινωνικών φραγμών ποτέ δεν θα τολμήσεις να παραδεχτείς.  Το ότι αυτή η κίνηση γίνεται και κυριολεκτικά, και μάλιστα όχι σε μια σκηνή αλλά σε ένα μπαρ,  και μάλιστα σε ένα χώρο όπως ο μπροστινός του Bios, με ανοιχτές πελώριες τζαμαρίες στο πεζοδρόμιο και την πολυσύχναστη Πειραιώς έξω, δίνει το στίγμα της παράστασης. Ξεβράκωτος, ολόγυμνος, εκτεθειμένος σε  κοινό και φίλους και ακόμα και περαστικούς, σε όλο τον έξω κόσμο, χωρίς την προστασία που θα σου παρείχε αλλιώς ένας σκηνικός χώρος. Ελεύθερος.

Blame It On Me

Ιδέα/Σκηνοθεσία/Δραματουργική επεξεργασία: Αλέξης Βασιλείου

Κείμενα: Aλέξης Βασιλείου, Ανδρέας Μακρής, Άννα Μανουκιάν και Σωσώ Χατζημανώλη.

Eρμηνεύουν: Ανδρέας Μακρής,  Άννα Μανουκιάν και Σωσώ Χατζημανώλη

Σχεδιασμός φωτισμού: Kαρολίνα Σπύρου

Χειρισμός ζωντανού οπτικού υλικού/προβολών: Ευριπίδης Δίκαιος

Μουσική επιμέλεια: Πάνος Μπάρτζης

Επιμέλεια Κουστουμιών/αντικειμένων: Κύνθια Λιβανίου

Φωτογραφίες: Στέλιος Καλλινίκου

Παραγωγή: Nothing To Declare-PENINDAPLINENA GALLERY