Kireru @ Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών

Το ζωντανό video clip μιας συναυλίας ή το live soundtrack μιας παράστασης χορού; Τίποτα από τα δύο και τα δύο μαζί. Αυτό είναι το “ξέσπασμα” των Rootless Root. Ξέσπασμα κυριολεκτικό μια που αυτό ακριβώς σημαίνει στα ιαπωνικά η λέξη Kireru που είναι ο τίτλος της παράστασης της ομάδας Rootless Root με την οποία

κάνει τη χοροθεατρική έναρξη του προγράμματός της η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών αλλά και ξέσπασμα στα αλήθεια αφού αυτό ακριβώς εκτυλίσσεται κινησιολογικά και μουσικά επί σκηνής κατά τη διάρκειά της.

Ανεξαρτήτως με την άποψη ή την αισθητική οποιοδήποτε παρακολουθήσει το Kireru, είτε γνωρίζει καλά από μουσική ή/ και χορό είτε όχι όλοι ανεξαιρέτως θα συμφωνήσουν πως πρόκειται για μια performance από την οποία δε λείπει η ένταση. Και αυτό, στα αλήθεια, είναι και η μεγαλύτερη γοητεία της. Μαζί, φυσικά, με τη συμμετοχή του θρυλικού John Parish, alter ego και σταθερό συνεργάτη της PJ Harvey, ο οποίος έχει συνθέσει την εκρηκτική μουσική και παίζει live με τους μουσικούς του επί σκηνής.

Το Kireru που κάνει πρεμιέρα στην Αθήνα για να παρουσιαστεί έπειτα σε θέατρα και σκηνές της Ευρώπης είναι μια ιδέα των RootlessRoot δηλαδή των Josef Fruček και Λίντα Καπετανέα που έχουν, επίσης, χορογραφήσει την παράσταση. Διαρκής οργή, σωματικές εκρήξεις, ένταση που συνοδεύεται από τη μουσική ή την υπογραμμίζει και ορισμένες πολύ δυνατές εικόνες, αρκετό χιούμορ και προσπάθεια σχολιασμού της κατάστασης του παρόντος είναι, περίπου, αυτά που θα δει και θα ακούσει ένας θεατής.

Οκτώ χορευτές, από πέντε διαφορετικές χώρες αφήνουν την οργή τους να ξεσπάσει σε μια διαρκή πάλη μεταξύ τους αλλά και με τον ίδιο του τον εαυτό ο καθένας επί σκηνής. Ονειρεύονται. Θυμώνουν. Μάχονται. Υποχωρούν. Επανέρχονται. Διεκδικούν την ελευθερία τους.

Οι ωραίες, δυνατές εικόνες, σε συνδυασμό με την -καθ’ όλη τη διάρκειά της- εξαιρετική μουσική του John Parish διαμορφώνουν αυτό το πολύ έντονο συναίσθημα που, και λόγω τίτλου μόνο, είναι σαφές πως ήταν η κυριότερη πρόθεση και ο βασικός στόχος της παράστασης.

Όμως, συνολικά, σε πολλές στιγμές, χάνεται η συνοχή καθώς ο χρόνος σπαταλιέται με μια σχεδόν ναρκισιστική αίσθηση σε αυτές τις ωραίες εικόνες και τραβιέται περισσότερο από όσο μπορεί να συνεπάρει το συναίσθημα με αποτέλεσμα να “κλωτσάει” το θεατή εκτός.

Λίγο editing, λίγο μάζεμα της διάρκειας και περισσότερη συνεκτικότητα των σκηνών θα οδηγούσε, κατά τη γνώμη μας, σε ένα ακόμα πιο εντυπωσιακό και άρτιο αποτέλεσμα. Παρόλα αυτά, επειδή ο χορός, στη συγκεκριμένη περίπτωση, και οι εικόνες δεν δρούν και επιδρούν από μόνα τους αλλά σε συνδυασμό με τη μουσική η παράσταση αποτελεί μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση, εν τέλει.

Ιδέα & Χορογραφία: RootlessRoot (Josef Fruček και Λίντα Καπετανέα)
Μουσική:  John Parish
Live μουσική ερμηνεία: John Parish & his band: John Parish (κιθάρα, τραγούδι), Jean-Marc Butty (ντραμς, πλήκτρα), Giovanni Ferrario (μπάσο, πλήκτρα, κιθάρα), Jeremy Hogg (κιθάρες, slide)
Κοστούμια: Isabelle Lhoas
Σκηνικά: Πάρις Μέξης & R