Jane Doe’s Revolution Diaries

Όχι ένα, αλλά δύο άλμπουμ θα ακούσουμε λίαν συντόμως από τους Θεσσαλονικείς Jane Doe, και αυτό από μόνο του είναι μια καλή αφορμή για κουβέντα με τον τραγουδιστή και στιχουργό της μπάντας Moss Doe.

Πριν από λίγο καιρό, πήραμε μια πρώτη γεύση από τους καινούριους Jane Doe, ακούγοντας το digital single “This Pain Is Real” / “Almost A Love Story”, που περιέχει δύο κομμάτια από τα δύο άλμπουμ που θα κυκλοφορήσουν από την Puzzlemusik σε διάστημα ενός μήνα και μόλις ένα χρόνο

Το τρίτο άλμπουμ των Jane Doe ονομάζεται Revolution Diaries και θα κυκλοφορήσει την προσεχή Τετάρτη σε cd, δίνοντας τη δυνατότητα σε όσους το αποκτήσουν σε αυτή τη φυσική του μορφή, να αποκτήσουν δωρεάν και το τέταρτο άλμπουμ του γκρουπ, Recipes for Refugees που θα κυκλοφορήσει σε ένα μήνα αποκλειστικά σε ψηφιακή μορφή.

Για το ενδιαφέρον και τολμηρό αυτό εγχείρημα της σχεδόν παράλληλης κυκλοφορίας δύο ολοκληρωμένων δίσκων και μάλιστα ένα μόλις χρόνο μετά το προηγούμενο, o άνθρωπος πίσω από τους στίχους και το μικρόφωνο των Jane Doe, μίλησε στο mixtape.gr.

Ας ξεκινήσουμε μιλώντας για το Revolution Diaries. Ο τίτλος και μόνο προδίδει κάτι που δουλεύεται (και δουλεύετε) καιρό. Η λέξη “diary” από μόνη της προδίδει μια συλλογή εμπειριών σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Από την άλλη, η λέξη “revolution” ταιριάζει αρκετά με τη φύση του άλμπουμ που είναι επιθετική και θυμωμένη, τουλάχιστον μουσικά, αν θεωρήσουμε ότι η οποιασδήποτε φύσεως επανάσταση για να είναι αποτελεσματική θα πρέπει να εμπεριέχει θυμό και επιθετικότητα.

Δε νομίζω πως είναι αναγκαίο η φύση μιας επανάστασης να είναι θορυβώδης. Θυμωμένη ναι, οργισμένη, επιθετική, αλλά για να μη χαθεί το παιχνίδι ανακαλώ τον στίχο των ΣΝ «… κάνε τους ποίηση ή μηχανήματα σπουδαία». Το συγκεκριμένο ημερολόγιο είναι προσωπικό, όπως προσωπικές θεωρώ τις πιο ουσιαστικές επαναστάσεις: η στιγμή που παραμένεις λογικός όταν όλοι οι άλλοι βυθίζονται στον παραλογισμό, η εντιμότητα να κρατήσεις ηθικούς κώδικες όταν η καταπάτηση τους απαιτείται για να επιβιώσεις, το σθένος και το θράσος να επιμένεις όταν θα ήταν πολύ πιο εύκολο και βολικό να τα παρατήσεις. Το Revolution Diaries είναι, όμως, και η καταγραφή των τελευταίων 5 χρόνων στην Ελλάδα. Κρύβονται γεγονότα συγκεκριμένα στις λέξεις του, η αποκτήνωση μιας ολόκληρης κοινωνίας, το μίσος. Προσπαθώ να καταλάβω πόσο κάθαρμα μπορεί να έγινα κι εγώ όλα αυτά τα χρόνια.

Down, Poverty, Crying, Lies, Rage, Shoot, Pain είναι μερικές από τις λέξεις που χρησιμοποιούνται στους τίτλους των κομματιών του Revolution Diaries. Λέξεις, που σίγουρα σχετίζονται με τα πράγματα που ζούμε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Είναι η πολιτικοκοινωνική κατάσταση στη χώρα η βασική πηγή έμπνευσης για το άλμπουμ, ή κάτι χάνω;

Χμ… θα μπορούσα να επαναλάβω την παραπάνω πρόταση. Προφανώς και δεν χάνεις κάτι. Το να μείνεις ανεπηρέαστος από όσα συμβαίνουν γύρω μας σημαίνει πως έχεις υποστεί λοβοτομή και αρμενίζεις πάνω σε ροζ σύννεφο με πανί από ζάχαρη. Μακριά από τη μιζέρια, μακριά από το μίσος και τη βία στις πράξεις ή τις εκφράσεις, θεωρώ πως έπρεπε να καταγραφούν αυτές οι μέρες, τουλάχιστον στα δικά μας κεφάλια, προς γνώση και μελλοντική συμμόρφωση.

Ένα χρόνο μετά το Enormous Head of King Splendid, αποφασίσατε να κυκλοφορήσετε μαζί δύο άλμπουμ. Είναι λίγο ριψοκίνδυνο αυτό, λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι θα κυκλοφορήσουν σχεδόν μαζί πολλά νέα κομμάτια.

Ριψοκίνδυνο για ποιο λόγο; Αυτό που μας ήρθε στο μυαλό, αυτό κάναμε. Μετά από τα χρόνια που χρειάστηκε για να τελειώσει το The Enormous Head of King Splendid, θελήσαμε να μην αφεθούμε. Ήμασταν σχεδόν κάθε μέρα στο στούντιο δοκιμάζοντας πράγματα και ιδέες και δεν θέλαμε τίποτα περισσότερο από το να προχωρήσουμε. Να πάμε όσο πιο μακριά γίνεται από την προηγούμενη δουλειά μας… και πιστεύω πως το καταφέραμε σε ένα ποσοστό.

Ενώ το Revolution Diaries είναι ένα “σκληρό” άλμπουμ, το πρώτο δείγμα του Recipes For Refugees, το Almost A Love Story, είναι αρκετά πιο πράο, πιο μελωδικό και διαφορετικό ως προς την ατμόσφαιρα κομμάτι. Θα είναι όλο το άλμπουμ έτσι;

Στη συντριπτική του πλειοψηφία, ναι. Ήταν ένας άλλος δρόμος που θέλαμε να πάρουμε. Ακουστικές κιθάρες, πιάνο, ηλεκτρονικές ενέσεις. Περίεργο album και στη δημιουργία και στην ακρόαση, κυρίως για εμάς τους ίδιους. Κι η αλήθεια είναι πως θα θέλαμε να κάνουμε κάτι ακόμα πιο λιτό. Θα το δούμε στο μέλλον.

Τι είναι κατά τη γνώμη σου αυτό που διαφοροποιεί τα δύο έργα; Θα μπορούσαν υπό κάποιες συνθήκες να κυκλοφορήσουν σαν ένα άλμπουμ;

Υποθέτω θα μπορούσαν. Κάτι σαν το Bringing it all back home του Dylan που έχει μία ηλεκτρική και μία ακουστική πλευρά. Περισσότερο σαν πείραμα θα έμοιαζε και θα μπέρδευε (όπως συνέβη με το “The Enormous Head…”), που δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό, απλά δεν έγινε. Έμοιαζε πιο εντυπωσιακό το «δύο δίσκοι». Η διαφοροποίηση, αν εξαιρέσεις το προφανές (στον ένα η ένταση είναι στο 11 και στον άλλον στο 3), βρίσκεται στον στίχο. Αν στο Revolution Diaries ξεκινάω από μέσα μου για να βρεθώ με άλλους, στο Recipes for Refugees κυλάω ακόμα βαθιά στα πράγματα που αγάπησα (ανθρώπους, μουσικές, ταινίες, κόμικ και βιβλία). Είναι τόσο ακραία «δικό μου», μου έχω μεγάλη περιέργεια να δω αν κάποιος θα βρει κοινούς τόπους. Είναι βαθιά εγωιστικός δίσκος στιχουργικά και ζητάω συγνώμη αλλά δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς.

Η κίνηση της κυκλοφορίας των δύο άλμπουμ, με αυτό τον τρόπο αλλάζει λίγο τους -όποιους- κανόνες της δισκογραφίας στην Ελλάδα, όπως τουλάχιστον έχουμε συνηθίσει. Σαν δημιουργούς, σας αρέσει να ψάχνετε νέους τρόπους για να φτάσει η μουσική σας σε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο ή είναι μια δουλειά που την αφήνετε στα labels;

Πολύ λίγο τους αλλάζει, αν το κάνει και αυτό. Ήταν μια καλή ιδέα, την προτείναμε στην εταιρία, τη δέχθηκε και όλα καλά. Και, ναι, ψάχνουμε τρόπους να πάει η μουσική μας σε περισσότερο κόσμο. Η επικοινωνία είναι ο σπουδαιότερος λόγος που κυκλοφορούμε τη μουσική μας (και, ως ένα σημείο, λόγος για να δημιουργήσεις μουσική), οπότε θέλουμε να πάει όσο πιο μακριά γίνεται. Άλλωστε, ας μη ξεχνάμε, πως ήμασταν το πρώτο συγκρότημα που έδωσε τον πρώτο του δίσκο δωρεάν για download πριν ακόμα το κάνουν οι Radiohead.

Και μιας που αναφερθήκαμε στη δισκογραφία και τον τρόπο διανομής της μουσικής, ποια είναι η γνώμη σου για τις υπηρεσίες τύπου Spotify οι οποίες έχουν αρχίσει να διαδίδονται με γοργούς ρυθμούς και στη χώρα μας.

Ακόμα προσπαθώ να αποκτήσω μια γνώμη. Από τη μία διαβάζω τις δηλώσεις του Reznor και του Yorke για το πώς η μουσική βιομηχανία βρήκε και πάλι τρόπο να εκμεταλλευτεί τη δουλειά των μουσικών, από την άλλη καταλαβαίνω την ανάγκη για αναδίπλωση όλου αυτού του οικοδομήματος που «τρέφεται» από τη μουσική (και προφανώς είναι και οι ίδιοι οι μουσικοί μέρος του) και προσπαθώ να βρω ποια είναι η αλήθεια. Αν υπάρχει, θα φανεί μετά από λίγα χρόνια.

Συναυλιακά θα αλλάξει κάτι στον τρόπο που οι Jane Doe αποδίδουν τα κομμάτια τους ζωντανά; Έχετε κάτι καινούριο στο μυαλό σας;

Οι συναυλίες μας αλλάζουν κάθε φορά. Έχουμε σταθεροποιήσει μια αισθητική (αν και υπάρχουν σκέψεις να τη βελτιώσουμε περισσότερο. Όσοι έχουν έρθει σε live μας γνωρίζουν για τι πράγμα μιλάω) και προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι στον τεχνικό τομέα. Κυρίως, θέλουμε να είμαστε τίμιοι απέναντι σε όσους μας κάνουν τη τιμή να έρχονται στα live μας και να είμαστε όσο καλύτεροι γίνεται και σε αυτό που ακούνε και σε αυτό που βλέπουν.

Πέραν της μουσικής, ασχολείσαι και με άλλα πράγματα, όπως η λογοτεχνία και μάλιστα είσαι ένας από τους υποψηφίους για το βραβείο νέου λογοτέχνη για το 2013 για το βιβλίο σου, “Μαύρο Χιόνι”. Θέλεις να μας πεις λίγα πράγματα για αυτή την παράλληλη δραστηριότητα σου;

Δεν είναι και κάτι σπουδαίο. Μου αρέσει να διαβάζω, μου αρέσει να γράφω και έχω και κάποιο ελεύθερο χρόνο. Είναι ένας καλός συνδυασμός όλα τα παραπάνω και απλά προέκυψε. Και χαίρομαι που άρεσε σε αρκετούς ανθρώπους. Είναι ένας διαφορετικός τρόπος έκφρασης και ένας καλός λόγος να μην ξεκουράζεται το μυαλό.

—————————————————————————————————————————————————

To Revolution Diaries κυκλοφορεί την Τετάρτη 14 Μαΐου σε cd και digital download από την Puzzlemusik. To Recipes For Refugees θα κυκλοφορήσει σε ένα μήνα περίπου, αποκλειστικά σε ψηφιακή μορφή και θα το λάβουν δωρεάν όσοι αποκτήσουν το Revolution Diaries σε cd, ενώ θα διατίθεται και ανεξάρτητα μέσω των γνωστότερων digital stores.

Η live παρουσίαση του Revolution Diaries θα γίνει στη Θεσσαλονίκη, την Τετάρτη 14 Μαΐου (ημέρα της κυκλοφορίας του) στο Rover Bar στη Θεσσαλονίκη. Οι πόρτες ανοίγουν στις 22.00, η είσοδος είναι ελεύθερη και το live των Jane Doe θα ανοίξουν οι Solar Music Library.