Greek2Speak: Interstellar Overdrive – Interstellar Overdrive

Αναζητάτε ένα μουσικό άλμπουμ με το οποίο θα κολλήσετε και μονομιάς θα ξεχάσετε τη γνωστή συνήθεια που σας στέλνει στην κατηγοριοποίηση και κατάταξη των ακουσμάτων σας; Αν η απάντησή σας είναι θετική, τότε το παρθενικό ηχογράφημα των Interstellar Overdrive που φέρει το όνομα τους, θα σας κατατοπίσει αναλόγως. Απ’ τα πρώτα του κιόλας λεπτά θα αντικρίσετε τον εαυτό σας να εντυπωσιάζεται απ’ το ευρύ υφολογικό υπόβαθρο αυτού. Και θα προσμετρήσετε κι άλλες εκπλήξεις μέχρι τον επίλογο του δίσκου, οκτώ κομμάτια μετά…

Το ομότιτλο άλμπουμ του αθηναϊκού σχήματος ανοίγει ένα δίαυλο επικοινωνίας που

Τελευταίο, μέχρι το επόμενο, σημείο δισκογραφικής ζωής δόθηκε με το καταπληκτικό Hibernation πίσω στο 2008. Μέσα στο προαναφερθέν, το γκρουπ κατέθεσε την πιο ομοιογενή ευρύτητα στον ήχο του μέχρι σήμερα. Απ’ την αυγή των zeroes, εντούτοις, οι Interstellar Overdrive παρέδωσαν ουσιώδη και ιδιαίτερα δείγματα καλλιτεχνικής ευστροφίας, επιχειρώντας το αντάμωμα ετερόκλητων ηχητικών συντεταγμένων. Τοποθέτησαν μανιασμένο progressive rock πλάι σε ανατολίτικα ηχοχρώματα goth υφής, ωδές ενός βιολιού γεμάτου από ευδαιμονία να ντύνουν κιθαριστικά ξεσπάσματα που πλαισιώνονται από ευάλωτες φωνητικές αρμονίες, οι οποίες με τη σειρά τους ακουμπούσαν σε μεσαιωνικά προσκείμενες προσεγγίσεις κλασικής και φολκ τεχνοτροπίας. Μερικοί δικαίως θα μιλήσουν και για κιθάρες και μπάσο που κρατούν απ’ το μελανόμορφο indie rock των 80s τόσο της βρετανικής όσο και της εξεγερμένης αμερικανικής γενιάς.

Η προσεδάφιση στα μέρη των Interstellar Overdrive γίνεται καταλυτικά με τον καθαρτήριο μελοδραματισμό του εναρκτήριου “In The Cycle”. Μέσα του σμίγεις με την αιθέρια χροιά της  Άρτεμις Μπόγρη, που σε καθένα απ’ τα τραγούδια του δίσκου διατρέχει τις μελωδίες με μια λυτρωτικά νοσταλγική πνοή. Σαν ο ερχομός του «αύριο» να μην την απασχολεί και να δίνεται ολοκληρωτικά στο «τώρα» κι ούτε καν στο «σήμερα». Παρακάτω, η περιστασιακή σύμπραξη της Πέπης Κοσμά των Weaver’s Daze, η οποία ξεσπά όπου κι όποτε πρέπει στο “Flattered”, παραδίδει υπέροχες πινελιές στο φροντισμένο κομψοτέχνημα του συγκροτήματος. Στο εν λόγω τραγούδι οι εμβατηριακές πομπές βιολιού και κρουστών συνοδεύονται από κιθαριστικές πρακτικές που απορρέουν απ’ την κοιτίδα των Sonic Youth και Smashing Pumpkins.

Το πενταμελές σύνολο αψηφά φόρμες, συμβάσεις και λοιπές συνταγές παρακινούμενο από μια συνθετική αντίληψη που ναι μεν αποτελεί στην πλειονότητά της κάτι το ρηξικέλευθο, αλλά δεν καταλήγει να προβάλει εξεζητημένη. Με επιστέγασμα κομμάτια που δεν στερούνται χαρακτηριστικών και κολλητικών στιγμών. Τέτοιες σχηματίζουν, οι παραληρηματικές δοξαριές του βιολιού και τα σόλο των κιθάρων στο “Hide Your Love”, το συμπαγές κιθαριστικό άρπισμα εν μέσω παραμόρφωσης του “Shade”, ο υπέροχος mid-tempo βηματισμός (“Its Golden Light”) με το οδηγό το ιδιόμορφο φαλτσέτο του Δημήτρη Ιωάννου εκ των προπατόρων της εγχώριας ανεξάρτητης ροκ πραγματικότητας Bokomolech. Από κοντά κι η μελωδική he