Electric Litany, Tango With Lions @ Gagarin 205

Οι Electric Litany επέστρεψαν στη χώρα μας για τη δεύτερη headline συναυλία τους στο Gagarin 205, καθιστόντας σαφές πως αυτή η βαλίτσα θα πάει μακριά…

Αρκετός ήταν ο κόσμος που βρέθηκε το βράδυ της Πέμπτης για να ακούσει –και ενίοτε να αποθεώσει- την πολυεθνική παρέα του Αλέξανδρου Μιάρη. Οι Electric Litany έχουν καταφέρει να φτιάξουν ένα δυνατό πυρήνα φίλων, ο οποίος θα συνεχίσει να αυξάνεται αν η ποιότητα της μουσικής και των ζωντανών εμφανίσεων τους συνεχίσει να ανεβαίνει με τους ρυθμούς

Οι Tango with Lions ανέλαβαν το ρόλο του opening act και τον έφεραν εις πέρας με επιτυχία, παρουσιάζοντας τα κομμάτια του πρώτου τους άλμπουμ Verba Time αλλά και κάποια που θα περιέχονται στο επόμενο.

Η Κατερίνα Παπαχρήστου μου άρεσε σαν τραγουδίστρια, κυρίως ως προς την εξαιρετική της αγγλική προφορά, στοιχείο που σαφώς προσθέτει πολλά στη γενικότερη εμφάνισή της ως frontwoman των Tango With Lions. Πολύ καλοί και οι υπόλοιποι μουσικοί, όπως και πολύ έξυπνη η προσθήκη του τρομπονιού σαν έξτρα στοιχείο σε σχέση με τις στούντιο ηχογραφήσεις.

Τις εντυπώσεις κέρδισε όπως είναι φυσικό, το House of Fire, ενώ και ο πιο κιθαριστικός προσανατολισμός των νέων τους συνθέσεων φαίνεται να λειτουργεί πολύ καλά, τουλάχιστον από όσα διαπιστώσαμε στη ζωντανή τους εκτέλεση.

Λίγα λεπτά μετά τις 23:00, οι τέσσερις γενειοφόροι Electric Litany έκαναν την εμφάνισή τους και από τις πρώτες νότες του Enemy, το σκηνικό μετατράπηκε σε σκοτεινό, μελαγχολικό αλλά ταυτόχρονα λυρικό και γοητευτικό για να υποδεχτεί τις συνθέσεις τους. Στη διαμόρφωση της σωστής ατμόσφαιρας που απαιτούσε το συγκεκριμένο live βοήθησαν και τα προσεγμένα visuals, σε συνδυασμό με τον καπνό και τον κατάλληλο φωτισμό.

To σχεδόν δίωρο σετ των Electric Litany, περιελάμβανε σχεδόν όλα τα κομμάτια από το πρώτο τους άλμπουμ αλλά και αρκετά από τα καινούρια που αναμένεται να κυκλοφορήσουν μέσα στη χρονιά. Τα Home και The Dunes που παίχτηκαν διαδοχικά στην αρχή του σετ αποτέλεσαν προσωπικό highlight, ενώ και κάποιες νέες συνθέσεις όπως το Betrayal of the Lamenting Circles, που έχουμε ακούσει ήδη ως b-side στο Enemy, έχουν τη δυναμική να κάνουν πολύ μεγάλο γκελ μελλοντικά.

Το εξαιρετικό καινούριο κομμάτι Feather of Ecstasy έκλεισε το κανονικό σετ για να ακολουθήσει ένα encore με τρία κομμάτια, μεταξύ αυτών το αναμενόμενο Tear αλλά και μια το κλείσιμο της βραδιάς με το A Time, σε μια αρκετά μελαγχολική εκτέλεση.

Οι Electric Litany σου δίνουν την εντύπωση πως σηκώνουν ένα ηχητικό, αλλά και επικοινωνιακό, τείχος πίσω από το οποίο χτίζουν σιγά σιγά το λυρικό τους οικοδόμημα. Ο πολύ καλός ήχος σε συνδυασμό με την εκτελεστική αρτιότητα και την επιβλητικά ανέκφραστη σκηνική παρουσία των μελών του συγκροτήματος μας καθήλωσε, αφήνοντας τη δυναμική των συνθέσεων να κατευθύνουν το live και όχι τους θεατρινισμούς και την πόζα που συναντάμε συχνά πυκνά σε πλήθος μουσικών. Δεν είναι λίγες οι φορές που μου έφεραν στο μυαλό 80’s ήρωες τύπου Cure και Bauh