Alec Empire / Atari Teenage Riot

Ο Alec Empire είναι από τους μουσικούς με άποψη που έχουν να πουν πολλά και η επερχόμενη εμφάνιση των Atari Teenage Riot στο Gagarin 205 την Παρασκευή 30 Μαρτίου ήταν μια καλή αφορμή για να επικοινωνήσουμε μαζί του.

Πολύ ομιλητικός και ευχάριστος στην τηλεφωνική κουβέντα μας, ο Βερολινέζος μουσικός, dj, παραγωγός και έντονα ακτιβιστής  Alec Empire μας μίλησε για τους Atari Teenage Riot,

Πού σε βρίσκουμε αυτές τις μέρες;

Βρίσκομαι στο studio αυτή την περίοδο και δουλεύω και να σου πω την αλήθεια είναι πολύ ευχάριστο. Εδώ και ένα χρόνο είμαστε σε περιοδεία  οπότε το να έχω χρόνο επιτέλους να κάτσω στο στούντιο με την ησυχία μου και να γράψω νέα τραγούδια και να πειραματιστώ με νέους ήχους είναι ευτυχία. Κάθε φορά όταν είμαι σε περιοδεία μου έρχονται ιδέες και πάντα ανυπομονώ  να γυρίσω πίσω στο στούντιο και να τις καταγράψω και να δω αν βγαίνει κάτι καινούργιο.

Δεν είναι και τόσο σκληρή δουλειά το να περιοδεύεις βέβαια. Απλά απαιτεί διαφορετικού τύπου ενέργεια. Στην ουσία, λόγω του είδους της μουσικής που παίζουμε που είναι κυρίως ηλεκτρονική, κάθε περιοδεία ουσιαστικά δουλεύεται εντατικά από πριν αφού μέρος της μουσικής που παίζουμε πρέπει να προηχογραφηθεί, να προγραμματιστεί, να προγραμματίσουμε τα μηχανήματα… φυσικά στην πορεία της κάθε περιοδείας αλλάζουμε πολλά πράγματα και αυτό είναι πάντα συναρπαστικό,  αλλά ταυτόχρονα πρέπει να σεβόμαστε κάποιες αρχές που έχουμε θέσει. Οι ATR όμως πιστεύω ότι έχουν μία πολύ διαφορετική ενέργεια live από τις περισσότερες ηλεκτρονικές μπάντες. Είμαστε πολύ πιο αυθόρμητοι και ζωντανοί – δεν είμαστε από τις μπάντες που καθόμαστε ακίνητοι πίσω από τα laptops πατώντας απλά κουμπιά. Παρουσιάζουμε ένα πολύ πιο «φυσικό» show. Και στην ουσία το πιο συναρπαστικό στοιχείο των ζωντανών εμφανίσεών μας για εμάς τους ίδιους είναι το πώς βγάλουμε από το κλουβί και θα ξαμολήσουμε κάθε βράδυ σε έναν διαφορετικό χώρο με διαφορετικούς ανθρώπους όλη αυτή την ενέργεια που έχουμε και πως θα την προσαρμόσουμε στις εκάστοτε συνθήκες.

Προσωπικά είμαι από τους τυχερούς που είχαν την χαρά να δουν τους Atari Teenage Riot ζωντανά πίσω στο 1999 στην περιοδεία του «60 Second Wipe Out». Πως σας αντιμετωπίζει το κοινό σας 13 χρόνια μετά;

Είναι εντυπωσιακό πάντα όταν πλέον παίζουμε και συνειδητοποιούμε ότι η μουσική των ATR σημαίνει τόσα πολλά τόσα χρόνια μετά σε όλους αυτούς τους ανθρώπους. Είναι συγκινητικό πολλές φορές. Και ποτέ δεν περίμενα επίσης ότι θα βρισκόμασταν το 2011 και το 2012 να παίζουμε για νέα παιδιά, ένα νέο ακροατήριο, που δεν κατάφεραν ποτέ να μας δουν live στα ‘90s ή δεν μας ήξεραν καν τότε. Αυτό είναι κάτι που όταν αποφασίσουμε να επιστρέψουμε δεν ήταν στο πλάνο μας, δεν το φανταζόμασταν. Για παράδειγμα βρεθήκαμε τον περασμένο Νοέμβρη στην Ιαπωνία και βρεθ