Ποιος είναι ο πατέρας Αντώνιος – Πώς και γιατί ίδρυσε την «Κιβωτό του Κόσμου»

Κιβωτός του Κόσμου: Ο εμπνευστής και δημιουργός της «Κιβωτού» , ο πατήρ Αντώνιος Παπανικολάου, είναι πλέον στο επίκεντρο των καταγγελιών που έχουν δει το φως της δημοσιότητας σχετικά με υποθέσεις ασέλγειας και κακοποίησης στην Δομή.

Ο πατέρας Αντώνιος, ιδρυτής και εμπνευστής της «Κιβωτού του Κόσμου» , μιλώντας στο MEGA και τη Νίκη Λυμπεράκη την περασμένη Δευτέρα, είχε πει ότι στις δομές υπάρχουν πολλές ασφαλιστικές δικλείδες για την προστασία

των παιδιών.

Σήμερα, καθώς η «Κιβωτός» είναι στη δίνη της καταγγελίας τροφίμου της, το σοκ στο πανελλήνιο είναι μεγάλο.

Ο πατήρ Αντώνιος Παπανικολάου μέσα από τα «μάτια» της «Κιβωτού»

O ιερέας Αντώνιος Παπανικολάου υπηρέτησε ως  εφημέριος στον Άγιο Γεώργιο Ακαδημίας Πλάτωνος, στον Κολωνό.

Ξεκίνησε την ιερατική του δράση το 1998 σε μια από τις πιο υποβαθμισμένες τότε περιοχές, στον Κολωνό στην Αθήνα. Η περιοχή είναι, από τις πιο επικίνδυνες στην Αθήνα, αφού δρουν πολλές συμμορίες, ενώ σχεδόν σε κάθε γωνιά γίνεται εμπόριο ναρκωτικών.

Από την πρώτη στιγμή που εγκαταστάθηκε, ένιωσε την ανάγκη να αντιδράσει σε ότι συνέβαινε γύρω του.

Ο ίδιος, παρατηρούσε καθημερινά  παιδιά, που ενώ θα έπρεπε να ήταν στο σχολείο σύχναζαν σε πλατείες ή παιδιά που αποτελούσαν μέλη ομάδων υψηλού κινδύνου, ενώ πάντα τα ίδια και οι οικογένειές τους βρίσκονταν σε ανάγκη.

Σιγά σιγά, τα πλησίασε μέσω του μπάσκετ και της αποδοχής, ανθρώπινα, προσπαθώντας να μιλήσει μαζί τους  για τους προβληματισμούς τους, για την καθημερινότητά τους, προσπαθώντας να τους μιλήσει ως ίσος προς ίσον, χωρίς να τους κρίνει και χωρίς να τους νουθετεί και κυρίως να βρει τον τρόπο να σταθεί στο πλάι τους και να τα βοηθήσει στις ανάγκες τους.

Με τον καιρό κέρδισε την αποδοχή τους και σταδιακά και την εμπιστοσύνη τους.

«Κάθισα να ακούσω τα παιδιά, τα αποδέχτηκα έτσι ακριβώς όπως είναι. Μοιράστηκα το σπίτι τους, τη πλατεία και το γήπεδο.

Μέσα από τον αθλητισμό και τα πρωταθλήματα βγήκαν τα θετικά τους στοιχεία. Όταν κάποιος είναι τόσο απελπισμένος, όπως αυτά, τι να του πεις;  Ότι ο Χριστός σώζει;  Τα ακούει βερεσέ».

Σε αυτό του τον αγώνα, πάντα στο πλάι του η σύντροφος και αρωγός, η σύζυγός του Σταματία Γεωργαντή, με την οποία τότε, όπως και τώρα θυσιάζονται και μοιράζονται τις αγωνίες, τις δυσκολίες και φυσικά την ικανοποίηση του εγχειρήματος.

«Έτσι ξεκίνησα την Κιβωτό»

Όλα ξεκίνησαν έχει πει ο πατέρας Αντώνιος καθώς ο ίδιος έβλεπε από το παράθυρό του νέα παιδιά εγκαταλειμμένα, μπλεγμένα στα ναρκωτικά και την εξαθλίωση και αποφάσισε να τα βοηθήσει.

«Ο θεός δεν βλέπει αυτό που είμαστε, βλέπει αυτό που μπορούμε να γίνουμε».

Σήμερα η «Κιβωτός» έχει παραρτήματα στην Αθήνα, την Ήπειρο, τα νησιά του Αιγαίου, τον Βόλο, την Καλαμάτα.

Ο ίδιος ο πάτερ Αντώνιος θα εμφανιστεί συχνά σε βίντεο σε όλα τα παραρτήματα.

Οι δωρεές και τα έξοδα της «Κιβωτού»

Μεγάλο μέρος των αναγκών καλύπτεται με δωρεές που όμως δεν φτάνουν όπως όλα δείχνουν για να καλύψουν τις ανάγκες.

Οι δωρεές της «Κιβωτού»

Μισθοί παιδαγωγών και κοινωνικών λειτουργών:

Ανάγκη: 16.800€ (2/12/17)

Κάλυψη: 3.500€ (25/10/21)

ΔΕΚΟ

Ανάγκη: 5.000€ (1/12/17)

Κάλυψη: 1.100€ (6/10/21)

Ο πατέρας Αντώνιος σε συνέντευξή του θα δηλώσει περήφανος για το έργο της «Κιβωτού».

Η Κιβωτός έχει ενταχτεί στο Εθνικό Μητρώο Φορέων Ιδιωτικού Τομέα μη Κερδοσκοπικού Χαρακτήρα, που παρέχουν υπηρεσίες Κοινωνικής Φροντίδας και στο Ειδικό Μητρώο Εθελοντικών Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης στο Ειδικό Μητρώο Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων της Υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ-4 Δ/νση) του Υπουργείου Εξωτερικών και εχει Πιστοποίηση ως φορέας παροχής Κοινωνικής Φροντίδας μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα από το Υπουργείο Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

Η τρικυμία που έχει ξεσπάσει χτυπάει από παντού την «Κιβωτό» που κλυδωνίζεται πια επικίνδυνα.

Τραγική ειρωνεία, μια από τις τελευταίες εκδηλώσεις της ήταν στις 15 Ιανουαρίου στη Χίο που πραγματοποίησε ενημερωτικό σεμινάριο με θέμα την παιδική κακοποίηση και παραμέληση «Τα Αόρατα Τραύματα».

«Ο πάτερ Αντώνιος έβαζε το χέρι του μέσα στο μαγιό μου» – Kατάθεση-σοκ από 19χρονο

Την ίδια στιγμή, εξάλλου, καθοριστική για την υπόθεση θεωρείται η 7 σελίδων κατάθεση ενός 19χρονου πρώην φιλοξενούμενου στη δομή, η οποία ήταν αυτή που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου.

Ο 19χρονος βρέθηκε το πρωί της περασμένης Τετάρτης στον 8ο όροφο της ΓΑΔΑ καταγγέλλοντας ότι το καλοκαίρι του 2021 στη Χίο είχε πέσει θύμα ασελγών πράξεων από τον ιερέα και το σκηνικό το είδε ακόμα ένας νεαρός φιλοξενούμενος.

Οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. εντόπισαν τον νεαρό, που επιβεβαίωσε τα λεγόμενα του 19χρονου. Το πρώτο συμπέρασμα που έβγαλαν ήταν ότι τα λεγόμενά του καταγγέλλοντος ήταν σε μεγάλο βαθμό αξιόπιστα, με την καταγγελία να αξιολογείται ως άκρως σοβαρή.

Αφού παρουσιάζει την πρώτη γνωριμία με τον πατέρα Αντώνιο, κατά την οποία ο ιερέας του έλεγε ότι «θα με βοηθάει, θα βοηθούσε παραπάνω τη μητέρα μου, δίνοντάς της κάποιο επίδομα», σύμφωνα με την εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» της Κυριακής, υποστηρίζει ότι τους δύο πρώτους μήνες στον Βόλο ήταν απομονωμένος από τα υπόλοιπα παιδιά και έκανε το πρόγραμμά του, δηλαδή δουλειά και σχολείο «τότε άρχισα να έρχομαι πιο κοντά με τον πατέρα Αντώνιο. Όταν ερχόταν στον Βόλο με έπαιρνε στις βόλτες μαζί του και περνούσαμε πολύ χρόνο μαζί. Το καλοκαίρι με πήρε μαζί του στο παράρτημα τη Πωγωγιανής για ενάμιση μήνα και εκεί του είπα τα οικογενειακά μου προβλήματα μας βοηθούσε. Έβαλε τη μαμά μου να μείνει σε σπίτι της Κιβωτού μαζί με τον αδερφό μου, όπου μένουν μέχρι σήμερα. Μετά μου πρότεινε να αλλάξω δομή και να πάω στην Καλαμάτα γιατί η δομή εκεί ήταν καινούργια».

«Αυτό που δεν μου άρεσε όμως, αφού πήγα στην Καλαμάτα, ήταν ότι όσο τον πλησίαζα και δενόμουν μαζί του, είχα αρχίσει στην ουσία να τον υπηρετώ, δηλαδή του έβαζα και του έβγαζα τα παπούτσια και του έβαζα της κάλτσες. Αυτά ήταν τα πρώτα περίεργα πράγματα».

Σύμφωνα με τον 19χρονο ο πατήρ Αντώνιος πηγαινοερχόταν στην Καλαμάτα, όπου «άρχισε να μου κάνει περίεργα πράγματα. Ας πούμε, όταν μιλάγαμε ή οποιαδήποτε άλλη στιγμή είμασταν μαζί και σηκωνόμουν να φύγω, καθώς έφευγα μου χτυπούσε τον ποπό με το χέρι. Αν και δεν μου άρεσε αυτή η κίνηση προσπαθούσα να τη δικαιολογήσω, γιατί και στο μπάσκετ αυτό έκανε. Αυτό γινόταν δύο με τρεις φορές την εβδομάδα στην αρχή, μετά πέντε φορές την εβδομάδα, μετά αρκετές φορές την ημέρα, μέχρι που έφτασε στο σημείο να γίνεται 15 φορές την ημέρα. Επίσης στην Καλαμάτα από το καλοκαίρι μέχρι και τον Νοέμβριο που κάναμε μπάνιο στη θάλασσα, στα παιχνίδια που κάναμε στο νερό, καθώς έκανε πως με έπνιγε, άρχιζε να βάζει το χέρι του μέσα στο μαγιό μου. Στην αρχή προσπάθησα να τον δικαιολογήσω με την αγάπη που του είχα και δεν έλεγα τίποτα.

Στην πορεία φοβόμουν και δεν ήξερα πως να τον αντιμετωπίσω. Κι αυτό στη θάλασσα όσο περνούσε ο καιρός το έκανε με μεγαλύτερη συχνότητα, μέχρι που έφτασε να μου το κάνει σε μια μέρα στη θάλασσα δέκα φορές. Εξ αιτίας αυτού δεν ήθελα να μπαίνω στη θάλασσα. Αυτός εκμεταλλευόταν το γεγονός ότι δεν μπορούσα να αντιδράσω. Επίσης, εκείνο το διάστημα στην Καλαμάτα μας πήγαινε εκδρομές. Σε μια από αυτές στη Μονεμβασιά, πριν τα Χριστούγεννα του 2020, τα βράδια πήγαινα στο δωμάτιό του να του κάνω παρέα. Καθώς βλέπαμε τηλεόραση ενώ αυτό ήταν ξαπλωμένος, μου χάιδευε το κεφάλι και κάποια στιγμή έβαλε το δάκτυλά του μέσα στα ρουθούνια μου. Φρίκαρα και τραβήχτηκα αμέσως και λέγοντας ότι νυστάζω έφυγα από το δωμάτιό του.

«Μετά τα Χριστούγεννα του 2020 έκανε ένα χειρουργείο και επειδή ήθελε ένα παιδί να τον βοηθάει, είπε να έρθω εγώ από την Καλαμάτα. Έτσι, ήρθα στην Αθήνα όπου κυριολεκτικά 24 ώρες το 24ωρο ήμουν μαζί του. Μόνο 2 ώρες έβγαινα έξω για να πάω τον σκύλο που τότε είχα βόλτα. Ούτε η μαμά μου δεν ήξερε ότι είχα γυρίσει στην Αθήνα, δεν της το είχα πει, γιατί ο πατήρ μου είχε πει ότι θα ήμουν συνέχεια μαζί του, οπότε δεν θα μπορούσα να πάω να την δω και θα ερχόμουν σε δύσκολη θέση. Αν και έμενα σε ξεχωριστό δωμάτιο, σχεδόν όλη μέρα ήμουν μαζί του για να τον φροντίζω (σ.σ αναφέρεται σε πράξεις και περιγραφές που δεν είναι δυνατόν να αναπαραχθούν).

Με τραβούσε κοντά του συνέχεια κι εγώ τραβιόμουν χωρίς να του πω κάτι και μου είπε ‘σήκω φύγε’. Την επόμενη μέρα που πήγα στο δωμάτιό του, άλλαξε η συμπεριφορά του, με έβριζε, μου συμπεριφερόταν υποτιμητικά με αγριοκοιτούσε, λέγοντάς με συνεχώς ‘βλάκα’ και ‘ηλίθιε’, ενώ με έστελνε για δουλειές στο υπόγειο».