Νέα Δημοκρατία & ΣΥΡΙΖΑ οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος

Δύο από τους ζωτικούς πυλώνες επιβίωσης στη ζωή μας είναι το νερό και η κατοικία.

Είναι αξιοσημείωτο να δούμε την πολιτική που ακολούθησαν οι δύο τελευταίες κυβερνήσεις που ήταν στο τιμόνι της χώρας αυτής των ΣΥΡΖΑΝΕΛ και της Νέας Δημοκρατίας στο θέμα του νερού και της κατοικίας.

Ίδια η πολιτική Σύριζα & Νέας Δημοκρατίας στην Κύρια κατοικία

Το προεκλογικό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ, πριν τις εκλογές του 2015, όταν «είχαν αυταπάτες»

Όμως, είχε καταψηφίσει το νόμο 3869/2010 «Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων και άλλες διατάξεις» της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ του Γ. Παπανδρέου, που αφορούσε στην προστασία της Κύριας κατοικίας.

Σε ειδική εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε στο Περιστέρι, στις 4/4/2023, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κ.Τσίπρας παρουσίασε το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ για την προστασία της Πρώτης Κατοικίας, της Επαγγελματικής Στέγης, της αγροτικής γης και της ρύθμισης χρεών, εξαγγέλλοντας τώρα την αναστολή των πλειστηριασμών λες και ήμαστε δύσνοοι και αμνήμονες.

Οι παραπλανητικές υποσχέσεις και εξαγγελίες, οι αντιφάσεις και οι ασάφειες δεν έχουν καμία σχέση με τα έργα και τις ημέρες της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, 2015-2019, και του κ. Τσίπρα, καθότι:

· Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι αυτή που νομοθέτησε για να διευκολύνει τις τράπεζες να ξεφορτωθούν τα κόκκινα δάνεια πουλώντας τα όσο – όσο στα funds και στη συνέχεια για να διευκολύνει τα funds, νομοθέτησε τον ξαφνικό ηλεκτρονικό πλειστηριασμό με το νόμο 4472/2017.

· Κατέθεσε τροπολογία για αυτεπάγγελτη δίωξη και αυτόφωρη διαδικασία για όσους εμποδίζουν ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς τον Δεκέμβριο του 2017,

· Το Φεβρουάριο του 2019 κατάργησε την θεσμική προστασία της πρώτης κατοικίας.

· Μεταβίβασε τα δάνεια των τραπεζών στα funds, δίνοντας τους τη δυνατότητα να ασκήσουν αναγκαστικά μέτρα εκτέλεσης.

Με θράσος και χωρίς αιδώ, μας είπε, πρόσφατα, ο κ. Τσίπρας και μια «πικρή» αλήθεια ότι επί δικής του θητείας μόνο 23.000 πλειστηριασμοί έγιναν!!!

Η δε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας του κ. Μητσοτάκη, συνέχισε την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, με το νόμο 4738/2020 «Ρύθμιση οφειλών και παροχή δεύτερης ευκαιρίας και άλλες διατάξεις», με το νέο πτωχευτικό κώδικα, με τον οποίο καταργήθηκε οριζόντια η προστασία της Κύριας κατοικίας, οδηγώντας σε απελευθέρωση των πλειστηριασμών πρώτων κατοικιών των μεσαίων και οικονομικά αδυνάτων στρωμάτων. Ο νόμος 4738/20, συνόψισε την προπτωχευτική διαδικασία και για φυσικά πρόσωπα, στο εργαλείο του Εξωδικαστικού Μηχανισμού Ρύθμισης οφειλών και την πτωχευτική διαδικασία, στην Πτώχευση Μικρού Αντικειμένου, μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας.

Με τον Εξωδικαστικό μηχανισμό δεν προβλέφθηκε καμία δεσμευτικότητα συμμετοχής των πιστωτών, τραπεζών και funds, με αποτέλεσμα να μην ρυθμίζονται οι οφειλές των πολιτών.

Το σχέδιο «Ηρακλής», με βάση το οποίο οι μεταβιβάσεις των δανείων από τράπεζες σε funds συνδέθηκαν με τον νόμο 3156/2003, μια ενέργεια που αφενός απαλλάσσει από τη φορολογία τα funds για τις κάθε είδους πράξεις τους, αφετέρου δεν υποχρεώνει σε πρόταση ρύθμισης προς τον δανειολήπτη, πριν την όποια πράξη αναγκαστικής εκτέλεσης.

Το νερό είναι απαραίτητο συστατικό της ζωής.

Το νερό είναι πηγή ζωής και μέσο επιβίωσης.

Το νερό είναι απαραίτητο για να ζούμε, για να υπάρχει η ζωή.

Το ΣτΕ έχει εκδώσει τις 190-191/2022 αποφάσεις του, κατοχυρώνοντας τον δημόσιο έλεγχο στο νερό και με τις οποίες είχε κρίνει ως αντισυνταγματική τη μεταβίβαση της πλειοψηφίας του μετοχικού

κεφαλαίου των ΕΥΔΑΠ ΑΕ και ΕΥΑΘ ΑΕ στην Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας (Υπερταμείο) με τον νόμο 4389/2016 της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Ωστόσο η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ψήφισε στη συνέχεια το νόμο 4964/22 με τον οποίο όχι μόνο δεν συμμορφωνόταν με τις αποφάσεις του ΣτΕ, αλλά τις ακύρωσε και τις καταργούσε εντελώς.

Με την πρόσφατη, στις 20/3/2023, απόφαση της Επιτροπής Συμμόρφωσης του ΣτΕ ουσιαστικά διατάσσει το Υπουργείο Οικονομικών να προβεί σε όλες τις απαιτούμενες ενέργειες, το αργότερο εντός εξαμήνου, για να επιστραφούν οι μετοχές των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ στο Δημόσιο.

Στις 28/3/2023, ψηφίστηκε από την Ελληνική Βουλή με τους ψήφους των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, το νομοσχέδιο με το οποίο έχουμε τη μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ.) σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ) και την ανάληψη από πλευράς της του ελέγχου των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης των αποβλήτων.

Πολλά και κρίσιμα τα ερωτήματα από τις επιλογές αυτές κι ανάμεσά τους η εύλογη απορία γιατί δεν ενισχύονται οργανωτικά και διοικητικά οι Δ.Ε.Υ.Α. που είναι κοινωφελείς, μη κερδοσκοπικές επιχειρήσεις που λειτουργούν με ανταποδοτικότητα;

Μεταφέρονται κρίσιμες αποφασιστικές, ελεγκτικές και κυρωτικές αρμοδιότητες στον τομέα των υδάτων σε μια Ρυθμιστική Αρχή, η οποία δεν υπάγεται στο Δημόσιο. Οι πράξεις της ΡΑΑΕΥ θα είναι άμεσα εκτελεστές και πλήρως ανέλεγκτες από τον αρμόδιο Υπουργό, και έτσι θα έχουμε από πλευράς του Δημοσίου, μια παραχώρηση εξουσίας και αρμοδιοτήτων του που αφορά το δημόσιο αγαθό του νερού.

Το ζήτημα της μεταφοράς αρμοδιοτήτων στη ΡΑΑΕΥ θεμάτων διαχείρισης υδάτινων πόρων και συγκαθορισμού της τιμολογιακής πολιτικής είναι μια αρνητική θεσμική εξέλιξη, άκρως προβληματική στην πρακτική της εφαρμογή και ενέχει μεγάλους κινδύνους για την αποτελεσματική αντιμετώπιση υπαρκτών δυσλειτουργιών και αδυναμιών των ΔΕΥΑ και θα φέρει αυξήσεις στην τιμή του νερού.

Με το νόμο αυτό έχουμε κατακερματισμό ευθυνών και αρμοδιοτήτων και διάσπαση του ενιαίου κύκλου του νερού. Μια τέτοια διάσπαση εγκυμονεί σοβαρότατους κινδύνους για την ασφαλή και ανεμπόδιστη παροχή ποιοτικού και φθηνού νερού σε όλους τους πολίτες. Το ζητούμενο είναι το ποιος ρυθμίζει την τιμολόγηση του νερού που πρέπει να είναι αποτέλεσμα εφαρμογής Δημόσιας πολιτικής.

Ο Συνήγορος του Πολίτη, με επιστολή που έστειλε στη Βουλή, αναρωτιέται: «Εάν η Κυβέρνηση δεν στοχεύει στην ιδιωτικοποίηση του νερού, όπως επανειλημμένα έχει τονίσει, η ανάθεση της ρύθμισης της αγοράς του νερού σε μια Ανεξάρτητη Αρχή δεν φαίνεται ποιον σκοπό εξυπηρετεί».

Αρμοδιότητα μιας Ρυθμιστικής Αρχής είναι να ρυθμίζει τους κανόνες λειτουργίας και ανταγωνισμού μιας αγοράς που έχει πολλούς ανταγωνιστές όπως στην ενέργεια.

Οι ΔΕΥΑ δεν είναι κλασικές κερδοσκοπικές επιχειρήσεις όπως στην Ενέργεια, τις Τηλεπικοινωνίες, τις Μεταφορές. Δεν λειτουργούν σε μια αγορά με την κλασσική έννοια του όρου και δεν αναπτύσσουν μεταξύ τους σχέσεις ανταγωνισμού.

Απαιτείται λοιπόν μια ενιαία δημόσια αρχή που θα εποπτεύει, θα ελέγχει, θα αξιολογεί, θα τιμολογεί, τις υπηρεσίες ύδρευσης, άρδευσης και διαχείρισης των λυμάτων που θα εφαρμόζει όσα επιτάσσει το Σύνταγμα, η Οδηγία 2000/60/ΕΚ και όλες οι αποφάσεις του ΣτΕ.

Το νερό είναι δημόσιο και κοινωνικό αγαθό και συνδέεται με την ίδια την ύπαρξη, την υγεία και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου και δεν είναι δυνατόν να γίνεται εκμεταλλεύσιμο οικονομικό προϊόν.

Οφείλουμε λοιπόν να αντιστεκόμαστε έμπρακτα σε οποιαδήποτε προσπάθεια εκμετάλλευσης των πρωταρχικών κοινωνικών αγαθών όπως είναι η Κύρια στέγη και το νερό και να υπερασπιζόμαστε τις αξίες που μας παρέδωσαν οι προηγούμενες γενιές.

*Γιάννης Διονυσόπουλος

Διδάκτωρ Οικονομικών Επιστημών

Αντιπρόεδρος Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας

Μέλος Γραμματείας Τομέα Επιστημόνων ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ