Ελλάδα – Πορτογαλία μέρος πρώτο

Με καθυστέρηση ολίγων ημερών (αδιάφορο αφού δεν έχουμε αεροπορικά εισιτήρια) κι αφού τελικά άλλαξε η σύνθεση της παρέας, ξεκινήσαμε για Ισπανία -Πορτογαλία. Πρόγραμμα έχουμε μόνο στη δουλειά, εδώ ήταν καθαρά ελληνικό, του στιλ “πάμε και βλέπουμε”.
Μαζί μας πήραμε :
Ηλεκτρικά πατίνια
Φωτογραφική Canon – Nikon
Νavi (εκτός αυτό του αυτοκινήτου)
Βιντεοκάμερα Sony
Garmin Montana 750i
GoPro 8
Ipad
Nescafe, μιξεράκι, ζάχαρη, γάλα σε μερίδες, νερά 1 ½ lt.
Για τα κοινά έξοδα είχαμε προπληρωμένη κάρτα με 2.700

ευρώ (έξοδα καυσίμων, διοδίων, διανυκτερεύσεων, φαγητού) καθώς και μετρητά 300 ευρώ. Φυσικά είχαμε και τις δικές μας κάρτες και λίγα μετρητά. Σκοπός πέραν όλων ήταν να κρατηθεί και το κόστος χαμηλά, που σημαίνει κίνηση και σε επαρχιακούς χωρίς διόδια, διανυκτερεύσεις εκτός πόλεων, και φυσικά street food, το οποίο μας αρέσει και περισσότερο.
Ελλάδα
Φύγαμε από τη δουλειά το απόγευμα κατά τις 17:00, πράγμα σπάνιο τόσο νωρίς, με κατεύθυνση προς Ελευσίνα για να αποφύγουμε τα διόδια, το αυτοκίνητο είχε καύσιμα μέχρι τα σύνορα οπότε πήγαμε Θήβα, Λειβαδιά, Λαμία, Φάρσαλα, Λάρισα. Από τη Λάρισα μπήκαμε στην Εθνική Οδό κι ανέλαβε το κορίτσι, η κίνηση ανύπαρκτη οπότε η ταχύτητα κούμπωσε αρκετά ψηλά. Πληρώσαμε τα διόδια στα Μάλγαρα, κάναμε αριστερά προς Ευζώνους κι αργά το βράδυ φτάσαμε στο τελωνείο.
Ο έλεγχος τυπικός δείξαμε τις ταυτότητες, ο υπάλληλος μας ρώτησε πού πάμε, είπαμε Πορτογαλία, γέλασε και μας άφησε. Σταματήσαμε αριστερά στα Duty Free όπου πήρε το κορίτσι δύο αρώματα και φύγαμε για Β. Μακεδονία.
Β. Μακεδονία
Τυπικός έλεγχος όχι πάνω από 5 λεπτά. Περάσαμε τα καζίνο και σταματήσαμε στο πρατήριο της Lukoil. Πληρώσαμε με κάρτα. Στα διόδια μπορείς να πληρώνεις με ευρώ αλλά να μην είναι κέρματα 10-20 λεπτών. Παλαιότερα ήθελες περίπου 5.5 ευρώ, τώρα αυξήθηκαν και δώσαμε περίπου 8 για όλη την χώρα (το έμαθαν όλοι το κόλπο, κουβούκλιο, υπάλληλος, χρήματα, καλό δρόμο). Το οδόστρωμα είναι καλό κι η κίνηση ανύπαρκτη (σαν την Ιόνια Οδό φανταστείτε). Πριν βγούμε από τη χώρα γεμίσαμε πάλι σε Lukoil.
Σερβία

Στη Σερβία μπήκαμε κατά τις 03:00 το πρωί. Φτάσαμε στον πρώτο σταθμό διοδίων και πήραμε κάρτα (εμείς ακόμη το παλεύουμε). Κάναμε μια στάση στο Βελιγράδι σε βενζινάδικο, την ώρα που οι Σέρβοι μετακινούνταν προς τις εργασίες τους και τα λεωφορεία ήταν γεμάτα. Βελιγράδι έχουμε βρεθεί αρκετές φορές οπότε δεν είχε νόημα να το ξαναδούμε, αν θέλετε όμως μπορείτε να ανεβείτε προς την παλιά πόλη. Εμείς παρκάρουμε σε ένα εμπορικό κέντρο (Rajiceva ) στο υπόγειο, οπότε είναι κοντά το φρούριο το οποίο είναι πολύ καλό για επίσκεψη, διαφορετικά πάμε προς το κέντρο από τον πεζόδρομο. Συνήθως πάμε στο Boutique για καφέ όποτε βρεθούμε εκεί. Αλλάξαμε οδηγό και μπήκαμε…
Κροατία
Εδώ έχει διόδια οπότε τα γνωστά. Κάρτα στην είσοδο, πληρωμή σε ταμία στην έξοδο (είπαμε εμείς το παλεύουμε). Νόμισμα το Kuna, αλλά αν θέλεις μπορείς να πληρώσεις και με ευρώ μετρητά. Τα ρέστα όμως τα δίνουν σε Kuna, οπότε καλό είναι να έχετε ακριβώς τα χρήματα. Εμείς δώσαμε κάρτα.
Σλοβενία

Εδώ έχει βινιέτα. Τη βγάζεις μόλις μπεις στην χώρα. Έχει στα δεξιά περίπτερα όπου δίνεις την άδεια του αυτοκινήτου, σε καταχωρεί και φεύγεις. Για μία εβδομάδα στοιχίζει 15 ευρώ και μπορείς να κινείσαι σε όλη την χώρα χωρίς άλλη χρέωση. Το αυτοκίνητο συνεχίζει ακλόνητο και μιας κι οι ταχύτητες δεν είναι υψηλές λόγω υπερβολικής βροχής, η κατανάλωση είναι χαμηλή, το καλό είναι ότι στη δική μας κατεύθυνση δεν είχε καθόλου κίνηση.
Ιταλία

Μπαίνοντας στην Ιταλία δεν υπάρχουν τελωνεία. Αλλάζεις χώρα και το καταλαβαίνεις από τις πινακίδες. Autostrada και βγαίνουμε πριν τη Βενετία. Οι επαρχιακοί δρόμοι της Ιταλίας έχουν χαμηλά όρια ταχύτητας, ενώ τα χωριά είναι πολύ κοντά το ένα στο άλλο, οπότε θα χρειαστείτε χρόνο. Έχουμε έρθει άλλες δύο φορές, αλλά παρκάραμε μιας και το κορίτσι ήθελε φωτογραφίες για το Instagram. Φυσικά είναι πολύ γραφική και καλό θα είναι κάποια στιγμή να την επισκεφθείτε, αλλά εξελίσσεται και σε μεγάλη τουριστοπαγίδα. Όλα είναι πανάκριβα και φυσικά εκμεταλλεύονται τα κανάλια στο έπακρο. Αν θέλετε να κάνετε απλά την βόλτα σας, καλύτερα πάρτε pizza στο χέρι ή καφέ, κι απολαύστε τη Βενετία από μια γέφυρα (πχ. Rialto). Υπολογίστε για βόλτα με γόνδολα περίπου 100 ευρώ. Σε όντως εξαιρετικό κατάστημα στην πλατεία μπορεί να μη σε φτάσει το δεκάευρο για έναν καφέ.

Εμείς από την άλλη σταματήσαμε εκτός Βενετίας σε ένα από τα πολλά κανάλια για φαγητό. Φεύγοντας από την περιοχή πήγαμε Βερόνα (το κορίτσι ήθελε να δει το σπίτι της Ιουλιέτας). Αν θέλεις να μπεις στο σπίτι έχει είσοδο, διαφορετικά φωτογραφίζεις το μπαλκόνι από την αυλή, όπως κάνουν οι περισσότεροι, μεταξύ μας δε λέει και πολλά αλλά είναι φοβερό πώς καταφέρνουν και πουλάνε τόσο καλά οι Ιταλοί την ιστορία. Ξανά στο αυτοκίνητο (το οποίο επιταχύνει εντυπωσιακά κι εάν χρειαστεί ακατάπαυστα, αφού το diesel είναι καλύτερης ποιότητας), βάλαμε Τορίνο στο navi και προς το βράδυ φτάσαμε στην πόλη. Πρώτη διανυκτέρευση θα γινόταν σε συμμαθητή από το Γυμνάσιο, ο οποίος έφυγε για να σπουδάσει Ιατρική στη Ιταλία, τελικά παντρεύτηκε κι έμεινε. Βάλαμε για φόρτιση τα πατίνια και πέσαμε για ύπνο. Μετά από 2.400 χιλιόμετρα, έσβησε και το αυτοκίνητο για 8-9 ώρες. Diesel rulezzzzz.

Συνεχίζεται…

(Αν θέλετε κι εσείς να παρουσιάσετε το ταξίδι σας, στείλτε μας στη διεύθυνση: [email protected])

The post Ελλάδα – Πορτογαλία μέρος πρώτο appeared first on CarTalk.gr.