Μισέλ Φάις: «Το περίεργο μαξιλάρι»

Αρκετοί συγγραφείς βιβλίων για ενήλικες έχουν γράψει ιστορίες για παιδιά και μας έχουν χαρίσει βιβλία με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Αναφέρω ενδεικτικά τις θρασύτατες Συμβουλές για μικρά κορίτσια του Μαρκ Τουέιν, τον παιχνιδιάρικο Λόγο της αρκούδας του Χούλιο Κορτάσαρ, το αντιπολεμικό Η βόμβα και ο στρατηγός του Ουμπέρτο Έκο, την παιδική ανάμνηση Η σιωπή του νερού του Ζοζέ Σαραμάγκου, το μαγικό Το φως

είναι σαν το νερό του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Σε όλες αυτές τις ιστορίες μάς τυλίγει η αύρα, η ουσία της γραφής των δημιουργών τους. Νιώθουμε ότι υιοθετούν τη φωνή του παιδιού μέσα τους, χωρίς να απαρνιούνται τον ενήλικο εαυτό τους. Είναι σαν να εστιάζουν στη φωτεινή πλευρά του κόσμου, στο αξίωμα πως η ζωή είναι ωραία, χωρίς όμως να αφήνουν έξω τις σκιές.

Με ένα θεμελιώδες ερώτημα ξεκινάει το πρώτο βιβλίο για παιδιά, Το περίεργο μαξιλάρι, του γνωστού συγγραφέα Μισέλ Φάις: «Πού πάνε τα όνειρα όταν ξυπνάμε;» αναρωτιέται η μικρή ηρωίδα. Όπως αναρωτιούνται πολλά παιδιά: «Γιατί το νερό είναι διάφανο και η θάλασσα μπλε; Γιατί τα γατάκια γεννιούνται με κλειστά μάτια;»… Και το ερώτημα επαναλαμβάνεται σε κάθε σαλόνι:«Πού πάνε τα όνειρα όταν ξυπνάμε;». Μ’ αυτόν τον τρόπο ο συγγραφέας μάς δίνει την ευκαιρία να περιηγηθούμε και να γνωρίσουμε τον κόσμο του κοριτσιού – τον γάτο της, τον αρκούδο της, το ποδήλατό της, τον κολλητό της, την ξύλινη καρέκλα του γραφείου της, το παιχνίδι-ρομπότ, τον δάσκαλο του τζούντο και τη δασκάλα του πιάνου, την…

{jb_quote}Ένα βιβλίο ευφάνταστο και ευφρόσυνο, που διαβάζουμε και ξαναδιαβάζουμε και πάντα κάτι καινούργιο ανακαλύπτουμε.{/jb_quote}

Και η διαδρομή αυτή με τα εικαστικά σχόλια της εικονογράφου, Ντανιέλας Σταματιάδη, μας οδηγεί σ’ ένα απρόβλεπτο ταξίδι από το εσωτερικό, το σπίτι και το δωμάτιο της ηρωίδας, έξω, στον δρόμο, και σε όσα βλέπει και συναντά – από την κυρία που τους βοηθάει στις δουλειές μέχρι τον άστεγο της γειτονιάς, τη γλωσσομαθή, ονειρολάτρη ξεναγό θεία, τον Μιχάλη, την αδερφή της τη Δώρα. Τα χαρούμενα αλλά και τα δύσκολα του κόσμου ερμηνεύονται με τρόπο απλό και ποιητικό, όπως η εξήγηση του φίλου της ηρωίδας για το σπίτι του Κανένα ή η ντροπή της ηρωίδας μπροστά στο σπίτι από χαρτόκουτα του άστεγου.

Με χιούμορ, με γλώσσα απλή αλλά και υπαινικτική, όταν το κρίνει απαραίτητο, ο Μισέλ Φάις αφουγκράζεται το λαίμαργο παιδί μέσα του και μας χαρίζει ένα βιβλίο ευφάνταστο και ευφρόσυνο, που διαβάζουμε και ξαναδιαβάζουμε και πάντα κάτι καινούργιο ανακαλύπτουμε.

Οι εικόνες της Ντανιέλας Σταματιάδη ένα τραγούδι στη χαρά· έντονα κίτρινα, ροζ και φούξια, μπλε, κόκκινα. Η κατάξανθη ηρωίδα με τα μακριά μαλλιά, μια μικρή ξανθομαλλούσα χωρίς τις τρεις αρκούδες, γλιστράει από σελίδα σε σελίδα με τη χάρη, το κέφι και την ατζαμοσύνη των παιδιών. Στοιχεία εικαστικά που χορεύουν στη σελίδα γύρω από τις κύριες εικόνες, doodle, μοτίβα παιδικά, όλα μαζί συμπληρώνουν απόλυτα ταιριαστά την εξέλιξη της ιστορίας, δημιουργώντας ένα πολύ όμορφο βιβλίο, που θα μπορούσε να γίνει και βιβλίο καληνύχτας.

[Η Αργυρώ Πιπίνη είναι συγγραφέας και μεταφράστρια.]

Το περίεργο μαξιλάρι
Μισέλ Φάις
εικονογράφηση: Ντανιέλα Σταματιάδη
Εκδόσεις Πατάκη
σ. 32
ISBN: 978-618-07-0737-3
Τιμή: 12,20€