«Η πόλη του νερού» του Χρήστου Ν. Τσιρώνη

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020 π.Χ.

Άρχισε να κρυώνει
φυσάει από ώρα
στην υγρή, κρύα, θολή περίμετρό της
αγριολέμονο στον αέρα
(να είναι αυτή η λεπτή ιδέα του νερού
στο μέτωπο των εργατών, των πολιτευτών, των αμνών, των φονιάδων;)
λαδώνει το σώμα, τις πέτρες,
τα γόνατά της
καθώς κοιμάται πάνω στο νερό
η πόλη.

{loadmodule mod_adsence-inarticle-makri} {loadposition adsence-inarticle-makri}

ΓΥΡΩ ΤΗΣ

Ανοίγει τα μάτια
γύρω μόνο το ασθενικό ξημέρωμα
πάνω στους τοίχους
δυο φωτογραφίες με πρόσωπα ξένα
τα στέφανα

αυτά τα θυμάται
άλλοτε σωσίβια, άλλοτε θηλιές
αξίζουν δεν αξίζουν όσο μια σούπα
στην Ολυμπιάδος.
Έξω ο αέρας φέρνει φύλλα και σκόρπιες
λέξεις στο μπαλκόνι.
Θα βγει σε λίγο να τα σκουπίσει.

ΒΡΟΧΗ

Ομπρέλες περπατούν στον δρόμο
μαύροι κύκνοι
η κουρτίνα ανασαίνει αργά
λαθραίος αέρας πάνω της
γλυκιά μυρωδιά απλωμένη σαν αρνί
με τον χαλκό στο λαρύγγι πάνω στην άσφαλτο.

ΘΡΟΜΒΟΣ, 20.11.2020

Πέφτουν τα γένια του στο πρόσωπο
νερό που κατατρώει το προσόψι
στα ρημάδια της Κασσάνδρου.
Δεν είναι πολυκατοικίες αυτές
είναι η χρονιά που ερήμωσαν
μόνα τους τα πρόσωπα.

Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

δεν φτάνει σε μας
υγρασία που ξέπλυνε
τα πρόσωπα απ’ τους δρόμους
πόσο χώμα αφήνει πίσω του ο χρόνος.
Η σκηνή περιμένει
με τα έπιπλα σε τέλεια τακτοποίηση
και αυτή η δύναμη
που σπρώχνει τα πάντα στον χαμό

αν ο χαμός μοιάζει με μέρες που περνούν
χωρίς νόημα.

[Από την υπό διαμόρφωση ποιητική συλλογή Κρύπτες]

Ο Χ.Ν. Τσιρώνης γεννήθηκε και ζει στη Θεσ/νίκη και είναι αν. καθηγητής στο Α.Π.Θ. Έχει δημοσιεύσει μελέτες, δοκίμια, διηγήματα και ποίηση, καθώς και μεταφράσεις από την αγγλόφωνη και γερμανόφωνη ποίηση. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές: Ο χρόνος, η πενία, η προσμονή, το φως (Εκδόσεις Μπαρμπουνάκη, 2015, β’ εκδοση 2021), Στον Νότο, νύχτα (Εκδόσεις Σαιξπηρικόν, 2020).