Αρετή Βάνα

To Retroland είναι η πρώτη μου μεταφραστική προσπάθεια. Για μένα η εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας δεν είναι μια στείρα γνώση, δεν είναι ταυτοποίηση λέξεων και ορισμοί. Είναι ο συσχετισμός με τη μητρική σου, είναι η αντίληψη της μεταφορικής και της κυριολεκτικής έννοιας, είναι ένα παιχνίδι με τουβλάκια. Και η μετάφραση δεν είναι ένα επάγγελμα, δεν είναι ώρες εργασίας που μπορείς να διαχωρίσεις από την προσωπική σου ζωή. Η μετάφραση

είναι εκεί όλες τις ώρες, γίνεται η ίδια σου η ζωή. Γίνεται τις στιγμές που διακόπτεις συζητήσεις με φίλους, για να σημειώσεις μια τυχαία λέξη που είπε κάποιος και σου ταιριάζει, γίνεται όταν βλέπεις στον ύπνο σου συνώνυμα, γίνεται όταν περπατάς και συναντάς σε πινακίδες, διαφημίσεις, πρωτοσέλιδα και βιτρίνες οτιδήποτε μπορεί να σου θυμίσει το βιβλίο που επεξεργάζεσαι. Έτσι, λοιπόν, είναι κομμάτι της καθημερινότητας. Και όταν αργότερα ανατρέξεις στις σελίδες που είναι έτοιμες, θα συναντήσεις τον εαυτό σου. Τη μέρα που μετέφραζα αυτή τη σελίδα, ανακοινώθηκε λοκντάουν. Αυτή την παράγραφο την άφησα μισοτελειωμένη, γιατί χτύπησε το τηλέφωνο και έμαθα ένα τόσο άσχημο νέο, που τα δάκρυα που μου έφερε με έκαναν να μη βλέπω για να συνεχίσω. Εκείνο το κεφάλαιο όμως βγήκε τόσο γρήγορα, εκείνες τις μέρες ήμουν χαρούμενη με αστείρευτη όρεξη και έμπνευση. Και όταν το βιβλίο τελικά είναι έτοιμο, δεν το νιώθεις απλά σαν παιδί σου, αλλά είναι ένα δικό σου σεντούκι αναμνήσεων της περιόδου που το δούλευες, με έναν δεσμό σχεδόν ανθρώπινο.

{loadmodule mod_adsence-inarticle-makri} {loadposition adsence-inarticle-makri}

Και ήταν ακριβώς όπως το περίμενα. Στάθηκα βέβαια πολύ τυχερή, καθώς, εκτός από την παρακίνηση και εμπιστοσύνη που μου έδειξε ο Δημήτρης Τσουκάτος και οι Εκδόσεις Λέμβος, η πρώτη μου προσπάθεια ήταν και ένα βιβλίο που μου άρεσε πάρα πολύ. Το Retroland είναι ένα δοκίμιο για τον τουρισμό, όχι όμως με την αυστηρή έννοια του όρου. Θα μπορούσε κανείς να το χαρακτηρίσει και «το ψυχογράφημα του τουρίστα». Ο Βάλεντιν Γκρέμπνερ, εκτός από τις ιστορικές αναδρομές, τις πληροφορίες για τα μέρη, τις θρησκευτικές, εθνογραφικές και πολιτιστικές γνώσεις που μεταδίδει, καταφέρνει μέσα από ένα πολύ ιδιαίτερο χιούμορ, μια συμπαθητική ειρωνεία, που πολλές φορές αγγίζει μια μηδενιστική αντίληψη και όψη των πραγμάτων, να ταξιδέψει στην ψυχή και στο μυαλό του κάθε ταξιδευτή.

{jb_quote} Είναι άραγε εφικτή η ισορροπία μεταξύ της αυθεντικότητας και του μαζικού τουρισμού; {/jb_quote}

Πώς εξηγείται η ανάγκη που έχουμε για διακοπές, τι σημαίνει για τον καθένα ξεχωριστά και, τελικά, υπάρχει αυτή η μοναδικότητα που νομίζει ο καθένας ότι έχει μέσα σε κάτι τόσο μαζικό; Διότι όλοι μας για κάποιον λόγο, και αυτό είναι που αναλύει και προσπαθεί να απαντήσει ο Βάλεντιν Γκρέμπνερ, θέλουμε να πάμε στα ίδια μέρη, να κάνουμε τα ίδια πράγματα με τους άλλους, αλλά ταυτόχρονα να νιώθουμε ότι είμαστε οι μόνοι, εκτός από μοναδικοί. Πολλές φορές έχουμε απορρίψει μέρη που θέλουμε να επισκεφτούμε, σκεπτόμενοι την πολυκοσμία και τη μαζικότητα, με μια αίσθηση ότι ο άνθρωπος ως τουρίστας δεν μπορεί να γευτεί το γνήσιο και το αυθεντικό του κάθε τόπου. Μπορεί όμως να νοσταλγήσει κάτι που δεν έχει ζήσει. Είναι άραγε εφικτή η ισορροπία μεταξύ της αυθεντικότητας και του μαζικού τουρισμού;

Ίσως η απάντηση σ’ αυτά τα ερωτήματα να βρίσκεται στην έννοια του χρόνου και ίσως τελικά αυτή η έννοια να εμπεριέχει μοναδικότητα, ανάλογα με το πώς τον αντιλαμβάνεται ο καθένας.

Retroland: Ιστορικός τουρισμός και η αναζήτηση για το αυθεντικό
Βάλεντιν Γκρέµπνερ
Μετάφραση: Αρετή Βάνα
Επιμέλεια: Ηλίας Τριανταφύλλου
Λέμβος
240 σελ.
ISBN 978-618-5413-08-8
Τιμή €14,84