Eurovision Φωκάς Ευαγγελινός: "Παίρνω την ευθύνη 100% Και πέρυσι και πρόπερσι και πάντα σε ότι κάνω"

Έχει ακούσει πολλά όλα αυτά τα χρόνια ο Φωκάς Ευαγγελινός όσες φορές έχει υπογράψει τη σκηνική παρουσία της Ελλάδας στην Eurovision. Γιατί έχει υπογράψει στην πορεία των χρόνων και πολλές εμφανίσεις για δεκάδες άλλες χώρες. Με κάποια αδιαπραγμάτευτα προαπαιτούμενα. Να πιστεύει στο τραγούδι και να μπορεί να συνεργαστεί με τον καλλιτέχνη. Κάθετα και κατηγορηματικά.

Και ότι στήνει επί σκηνής το κάνει πάντα σε συνεννόηση με τον άνθρωπο που θα κλήθεί να

"Ρωτήστε ότι θέλετε, είμαι ανοιχτός σε όλα, ότι με ρωτήσετε θα απαντήσω...." ήταν τα πρώτα του λόγια όταν κάθισε στο τραπέζι απέναντί μας στο Press Event της ΕΡΤ λίγο πριν αναχωρήσουν για την Ελβετία και ριχτούν στη μάχη του Διαγωνισμού Τραγουδιού.

-20 χρόνια μετά το βραβείο. Σημαδιακή συμμετοχή;

"Ε, ναι... Εγώ πρέπει να πω ότι είναι πάρα πολύ όμορφο και το λέω, συγγνώμη για το εγώ, γιατί έχω πάει με αναθέσεις, αλλά φέτος η ΕΡΤ άνοιξε τις πόρτες. Όχι μόνο σε εταιρείες αλλά και σε νέα παιδιά που θέλουν να διαγωνιστούν και το αποτέλεσμα ήταν μαγικό γιατί ήταν φωνάρες όλοι δώδεκα τραγούδια άσχετα τι μας αρέσει τι δεν μας αρέσει κι εγώ έπρεπε να είμαι αντικειμενικός με όλους ώστε να μην υπάρχουν μετά γκρίνιες κι όλα αυτά.
Από όλα αυτά επέλεξε το κοινό που είναι σημαντικό και οι επιτροπές αλλά και το κοινό να πάει η κλαυδία και η "Αστερομάτα".

-Από όλη όμως αυτή τη δημιουργική παραγωγή δεν έχεις κουραστεί λιγάκι, δεν νιώθεις κάποιες στιγμές κορεσμό;

"Όχι γιατί η δουλειά μου είναι η αναζωογόνησή μου. Και όχι μόνο η δουλειά μου. Η επαφή μου με τα νέα παιδιά. Διδάσκω 25 χρόνια στο Εθνικό Θέατρο και αυτή τη στιγμή είναι τιμή που εκπροσωπώ τη χώρα μαζί με την Κλαυδία που είναι 22 χρονών. Η συνομιλία με την Κλαυδία εμένα με ανανεώνει. Η συνομιλία με ένα συνομήλικό μου δεν με ανανεώνει. Και δεν κουράζομαι εύκολα".

-Να σε πάω λίγο στα δύσκολα. Μετά τον Εθνικό Τελικό, ακούστηκαν και κάποια σχόλια οτι ίσως το θέαμα να μην ήταν αυτό που περιμέναμε

"Αλλά όταν κάνεις ένα εθνικό τελικό, Δεν μπορεί να έχεις την απαίτηση να δεις σε ένα τραγούδι, ενώ υπάρχουν άλλα 12, κάτι που θα συμβεί στην Eurovision, γιατί στην Eurovision υπάρχει υποδομή. Ενώ δεν την έχεις στον Εθνικό τελικό, σε σχέση με την υποδομή και τα μέσα που σου γίνονται στην Eurovision. Άρα, τα σχόλια, δηλαδή, για να καταλήξω, δεν θα έχει καμία σχέση η σκηνική παρουσία τότε με αυτό που θα συμβεί τώρα στην Eurovision.

Tο επίκεντρο είναι ο καλλιτέχνης. Δεν θα γίνει τίποτε που θα είναι πάνω από την Κλαυδία ή θα κάνει κακό στην Κλαυδία. Όλα θα ξεκινούν από την Κλαυδία και θα καταλήγουν σε εκείνη. Θα είναι σαν η Κλαυδία να σε παίρνει από το χέρι και να σου λέει μια ιστορία με αρχή μεση και τέλος".

-Σε αγχώνει η κριτική;

"Πάντα υπάρχει άγχος για το αποτέλεσμα. Δηλαδή, εγώ θα έχω άγχος μέχρι να πάω στην πρώτη μου πρόβα. και να δω ότι θα κάνουν τις διορθώσεις μου και θα λειτουργήσουν στην επόμενη πρόβα, που είναι με τρεις μέρες διαφορά, αλλά εγώ δεν θα πάω σε ένα πάρτι, θα προτιμήσω να κάτσω να σκέφτομαι τι θα συμβεί για να έχω τις κεραίες μου ανοιχτές για το τι πρέπει να διορθώσω.

Η αρνητική κριτική όχι δε με ενοχλεί και πολλές φορές τη μεταφράζω και σε κάτι θετικό, αρκεί να προέρχεται από σοβαρό άτομο. Να είναι τεκμηριωμένη. Γιατί καμιά φορά η αρνητική κριτική μπορεί σε ταρακουνήσει κι εσένα και να δεις κάτι. Το βλέπω θετικά δηλαδή. Κάτι αρνητικό μπορεί να με κάνει κι εμένα να εξελιχτώ. Αν όμως προέρχεται από κάτι τεκμηριωμένο και από κάποιο σοβαρό άτομο".

-Έχοντας επιμεληθεί πολλές εμφανίσεις και ξένων χωρών που αντιμετώπισες περισσότερη δυσπιστία, εδώ ή έξω;

"Νομίζω στη χώρα μας. Αλλά είναι φυσικό γιατί είμαστε ένας λαός παθιασμένος. Παθιαζόμαστε με κάτι. Φανταζόμαστε πράγματα. Ενώ έξω οι ειδικοί είναι ειδικοί. Και χρήζουν άλλου σεβασμού.

-Άρα θεωρείς ότι έχεις πέσει θύμα λίγο κακόβουλων σχολείων επειδή έχουμε υψηλές προσδοκίες από σένα;

"Όχι θύμα δεν θα έλεγα τη λέξη αυτή. Υπάρχουν προσδοκίες και είναι και θετικές. Τα αρνητικά σχόλια, αν είναι, να πούμε, πάλι ο Φωκάς θα πάει; Δεν τo αποφασίζω εγώ πρώτον. Δεύτερον, εγώ κάνω το καλύτερο που πρέπει σε σχέση με τον καλλιτέχνη μου και σε σχέση με το τραγούδι. Ο διαγωνισμός είναι τραγουδιού. Εγώ δεν έχω δει κανένα τραγούδι να βγαίνει πρώτο και να μην αξίζει. Φωνητικά. Άρα, η εικόνα είναι ισαξία, αλλά έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Είναι συμπληρωματική γιατί το άλφα και το ωμέγα είναι το τραγούδι. Έτσι πιστεύω".

-Παρ' όλα αυτά πολλά τραγούδια αναδεικνύονται με τη σκηνική παρουσία

"Μου έχει συμβεί κι εμένα. Ήμουν στα στοιχήματα 22ος και βγήκα δεύτερος, με το Αζερμπαϊτζάν. Σαφώς μια σκηνική παρουσία βοηθάει ένα τραγούδι, αλλά δεν θα είναι νικητήριο αν δεν είναι καλό τραγούδι"

-Από την εμπειρία σου πια όταν βλέπεις τις πρώτες πρόβες μπορείς να προβλέψεις σειρά κατάταξης; Πέφτεις μέσα;

"Τη σειρά όχι, αλλά θα σου πω ένα παράδειγμα. Ήμουν στις πρόβες μας και περνάω και υπάρχουν οθόνες που δείχνουν την πρόβα την εσωτερική. Αυτό που γινόταν μέσα. Σταματάω και βλέπω μια πρόβα και ήταν το Euphoria και λέω, είναι η νικήτρια. Δεν υπήρχε να δω κάποιο άλλο. Αλλά, τι τραγούδι είχε".

-Τώρα με την Κλαυδία πώς το στήσατε αυτό; Μαζί;

"Όλα γίνονται με μια συνομιλία. Εγώ δεν κάνω κάτι. Ό,τι και να κάνω το κάνω ανάλογα με τον καλλιτέχνη που έχω. Και επειδή στη σκηνή ο καλλιτέχνης θα εκτεθεί, αυτός πρέπει να φέρει εις πέρας αυτή την ιστορία που έχει να πει, δεν κάνω κάτι αν δεν το θέλει και ο καλλιτέχνης.

Με την Κλαυδία είχαμε απόλυτη συνομιλία. Είχαμε κοινούς στόχους και αυτό που της παρουσίασα, της άρεσε, αλλά ήταν και λίγο στο μυαλό της με ένα τρόπο. Άρα έχει μια διαδρομή και είναι αυτό που σας είπα, είναι σαν να σε παίρνει από το χέρι και να σου διηγείται μια ιστορία, φέρνοντας προς τιμή της γιατί είναι 22 χρονών όλες τις μνήμες που έχει ακούσει.

Γιατί, κατά ψέματα, εγώ εστιάζω στο ξεριζωμό, αλλά γύρω μας συμβαίνουν πράγματα και στον πλανήτη και στην γειτονιά μας που έχει ξεριζωμούς, μετακινήσεις....
Δεν μπορούμε να πάμε σε ένα πάρτι και να κάνουμε ότι δεν συμβαίνουν όλα αυτά. Άρα με ένα καλλιτεχνικό ή εικαστικό τρόπο, εγώ θέλω να τα τονίσω αυτά τα πράγματα. Τώρα τι θα είναι αυτό, θα το δούμε εκείνη τη στιγμή"

- Ο στίχος του τραγουδιού, που είναι ιδιαίτερος, ήταν για εσένα ένα όχημα για να το στήσεις αυτό;

"Δεν ήταν απλά ένα όχημα. Ο στίχος ειδικά και με τον τρόπο που το λέει η Κλαυδία, τραγουδάει με την ψυχή της και με την ψυχή της, δημιουργεί δόνηση. Αυτή η δόνηση που δημιουργεί ο ήχος ο ελληνικός είναι σχεδόν το τραγούδι για μένα υψηλή ποίηση. Η στίχοι του είναι ποιητικοί.

Λέει το ξέθωρο το σώμα μου. Δηλαδή λέει το ξέθωρο, λέει ποιητικούς στίχους. Αυτό εμένα με έκανε να μου γεννηθούν χιλιάδες εικόνες σε σημείο που να μην ξέρω τι θα αφαιρέσω και τι θα βγάλω και πού να καταλήξω. Μέχρι να καταλήξω".

-Πιστεύεις ότι θα πάμε καλά;

"Εγώ νιώθω ότι θα πάμε καλά και δεν πάω σε ένα διαγωνισμό ποτέ με ηττοπάθεια. Πιστεύω ότι αυτό το τραγούδι και αυτή η μουσική και αυτή η σκηνική παρουσία- ταπεινά το λέω- θα αγγίξει".

-Για να πεις το ναι, να αναλάβεις, πρέπει να το πιστεύεις στο τραγούδι;

"Ναι, πολύ. Δεν πηγαίνω. Για κανέναν άλλο λόγο δεν πάω. Δεν πάω για να πάω. Υπάρχουν φορές που δεν έχω πάει. Υπάρχουν φορές που μου έχουν κάνει προτάσεις πολύ συγκεκριμένες και σοβαρές χώρες και είπα όχι γιατί δεν μου άρεσε το τραγούδι".

-Άρα δεν είναι το οικονομικό το κίνητρο καθόλου

"Καθόλου. Μηδέν. Δηλαδή εννοώ οτι ποτέ δεν το έχω σκεφτεί. Αν μου δημιουργήσει κάτι το τραγούδι, η φωνή... η μουσική μου δημιουργήσει εικόνες και μέσα μου πω ναι...Τα παιδιά μου φέραν ένα παράδειγμα δίπλα που είχα πάει με μια χώρα η οποία το τραγούδι δεν ήταν και τόσο, αλλά έπρεπε να το κάνω και λέω θα το κάνω κωμικό. Θα σκεφτώ. και μου έφερε μια ιδέα που με έκανε να τα αγαπήσω πιο πολύ από ό,τι ήταν".

-Αυτό με τις πόρτες;

"Μπράβο. Η Μολδαβία. Λέω, τι θα κάνω εγώ. Κι όμως εδώ είναι ένα παράδειγμα που μια σκηνική παρουσία ενισχύει ένα τραγούδι που δεν είναι τόσο ισχυρό. Αλλά πρώτο δεν θα έβγαινε".

-Σου έχει τύχει ποτέ να πιστέψεις στο τραγούδι, να πιστέψεις στην ιδέα και να έχεις πρόβλημα συνεργασίας με τον καλλιτέχνη;

"Όχι, με τον καλλιτέχνη ποτέ. Γιατί αν υπάρχει πρόβλημα συνεργασίας φεύγω. Αλλά το ξέρω από πριν. Υπάρχει άλλη περίπτωση. Να πάω με τον καλλιτέχνη, να τον λατρεύω, να τον αγαπάω και να μην γίνεται αυτό που θέλω 100% Η ευθύνη όμως είναι δική μου. Γιατί έπρεπε να έχω αποχωρήσει".

-Εννοείς να μην μπορεί να το υπηρετήσει αυτό που δημιούργησες;

"Όχι, να μην μπορεί. Να μην το υπηρετεί 100%".

-Θα την κάνω την ερώτηση... Πέρισυ ήταν μια τέτοια περίπτωση;

Όχι, ήταν μια υπέροχη συνεργασία που δεν ολοκληρώθηκε η αλήθεια είναι σε σχέση με αυτό που είχα στο μυαλό μου. Σεβάστηκα τη Μαρίνα και τη στήριξα μέχρι τελευταία στιγμή γιατί δεν ήθελα να δημιουργηθεί τίποτα κακό εναντίον της σε σχέση με κάτι το οποίο θα μπορούσα να πάω, θα μπορούσα και να μην πάω. Ούτως ή άλλως εγώ μπήκα στην ομάδα πολύ πιο αργά".

-Οπότε φέτος, ό,τι δούμε, έχει 100% την υπογραφή σου

"Και την ευθύνη παίρνω πάντα 100% σε ό,τι κάνω. Παίρνω την ευθύνη και πέρυσι και πρόπερσι και πάντα".