Ο Βασιλιάς που δεν ήθελε κανείς και στο τέλος αγαπήθηκε

Το χέρι έτρεμε την ώρα που ορκιζόταν Βασιλιάς των Ελλήνων. Αναπάντεχα βρέθηκε σε αυτή τη θέση. Δεν το ήθελε ούτε ο ίδιος, ούτε ο λαός. Τον διάλεξαν οι σύμμαχοι ως… λύση ανάγκης. Ακόμα και ίδια του οικογένεια τον θεωρούσε ως παρένθεση για να συνεχιστεί ο θεσμός.
Λεγόταν Αλέξανδρος, αλλά δεν έμοιαζε σε τίποτα με τον Μακεδόνα στρατηλάτη. Δεν του άρεσε ο Στρατός, ως διοικητής μονάδας έδινε διαρκώς άδειες στους φαντάρους, είχε πάθος τα αυτοκίνητα

και τις γυναίκες. Δεν περνούσε από το μυαλό του ότι θα φορούσε κάποτε το ελληνικό στέμμα. Κι αυτό έγινε πριν γίνει 24 χρόνων.
Βρισκόμαστε στα 1917, μια εποχή που η Ελλάδα έχει χωριστεί στα δύο. Στη Θεσσαλονίκη υπάρχει το κράτος του Βενιζέλου, στην Αθήνα του Κωνσταντίνου.
Στις 11 Ιουνίου, με το δυτικό ημερολόγιο, από πρωτοβουλία των Γάλλων εκθρονίζεται ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος. Ο Γάλλος γερουσιαστής Κάρολος Ζονάρ έχει δώσει τελεσίγραφο στην κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη. Στο Συμβούλιο του Στέμματος πολλοί συμβουλεύουν τον Κωνσταντίνο να αντισταθεί. Τους απογοητεύει. Παραιτείται.
Διάδοχος του ελληνικού θρόνου είναι ο πρωτότοκος γιος του Κωνσταντίνου, ο Γεώργιος. Για τους Γάλλους έχει ένα… φριχτό ελάττωμα. Έχει σπουδάσει στη Σχολή Πολέμου στη Γερμανία, άρα είναι γερμανόφιλος. Η ειρωνεία είναι ότι 23 χρόνια αργότερα θα ηγηθεί του πολέμου κατά των Ιταλών και Γερμανών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και θα μείνει στην ιστορία για την προσήλωσή του στου Συμμάχους και ειδικά τους Άγγλους .
Δεύτερος στη σειρά διαδοχής είναι ο Αλέξανδρος και τρίτος ο ανήλικος Παύλος που επίσης απορρίφθηκε λόγω ηλικίας αφού θα έπρεπε να υπάρχει και αντιβασιλέας. Κι αυτός δεκαετίες μετά ανέβηκε στον ελληνικό θρόνο.

Ο Αλέξανδρος δεν ασχολείται με την πολιτική. Λόγω οικογενειακής παράδοσης όμως αντιπαθεί τον Βενιζέλο. Μία επιθυμία έχει: Να παντρευτεί την κοινή θνητή, την Ασπασία Μάνου με την οποία έχει δεσμό τα δύο τελευταία χρόνια και της έχει υποσχεθεί να την παντρευτεί . Ως πρίγκιπας θα αντιμετώπιζε κάποιες δυσκολίες. Ως Βασιλιάς όμως;
Την ώρα που γίνεται βασιλιάς δεν έχει κανένα να τον χειροκροτήσει. Ούτε καν την αγαπημένη του η οποία έχοντας πολιτικό ένστικτο καταλαβαίνει ότι ο γάμος θα είναι ακόμα δυσκολότερος, ενώ ο πατέρας της, αξιωματικός Πέτρος Μάνος ακολουθεί στην εξορία τον Κωνσταντίνο!
*Η οικογένειά του τον θεωρεί προσωρινό, τουλάχιστον με την παρουσία του διατηρείται ο θεσμός μέχρι να επιστρέψει ο νόμιμος κάτοχός του, ο πατέρας του Κωνσταντίνος. Ακόμα και η μητέρα του Σοφία σε όσα γράμματα του έστειλε από την εξορία τον αποκαλεί πρίγκιπα κι όχι βασιλιά.
*Οι φιλοβασιλικοί δηλώνουν πίστη στον Κωνσταντίνο που σε λίγες μέρες θα πάρει τον δρόμο για την Ελβετία μαζί με όλη την οικογένειά του.
*Οι βενιζελικοί στην πλειοψηφία τους είναι εναντίον του θεσμού. Οι ακραίοι τον αποκαλούν απλά «γιο του προδότη», οι υπόλοιποι τον… ανέχονται απλά επειδή τον θέλει ο αρχηγτός τους που κάτι θα ξέρει παραπάνω.

Διαβάζοντας τις φιλο – βασιλικές εφημερίδες της εποχής η αναρρίχησή του στον θρόνο δεν πανηγυρίστηκε. Οι σελίδες τους είναι γεμάτες με κείμενα υπέρ του Κωνσταντίνου. Τον Αλέξανδρο τον… προσπερνούν!

Ουδέτερη στάση τηρούν οι φιλο – βενιζελικές

Κι όμως στη διάρκεια της βασιλείας του είδε την Ελλάδα να μεγαλώνει. Απέκτησε περιοχές που έδιναν σάρκα και οστά στη Μεγάλη Ιδέα με την οποία είχε ανατραφεί αυτός, η οικογένειά του, αλλά κι ο ίδιος ο λαός.

Μπορεί να μη συμμετείχε ενεργά στις πολιτικές αποφάσεις, αλλά με τον καιρό γνώριζε την αποδοχή και την αγάπη του λαού. Ήταν απλός, δεν έδινε σημασία στο πρωτόκολλο και ως αποκορύφωμα της δημοφιλίας του σε μια επίσκεψή του στο Δεδεαγάτς στον Έβρο άκουσε τον δήμαρχο Μανώλη Αλταναλμάλη και τον Μητροπολίτη να του ανακοινώνουν λίγο πριν μπει στο αυτοκίνητό του παρέα με τον σκύλο του ότι η πόλη θα πάρει το όνομά του. Θα λέγεται Αλεξανδρούπολη.
Δυστυχώς ο Αλέξανδρος δεν έζησε για να δει την υπόσχεση να υλοποιείται (το σχετικό διάταγμα κοινοποιήθηκε στις; 10 Σεπτεμβρίου 1921). Πέθανε στις 12 Οκτωβρίου 1920 από σηψεμία που του προκάλεσε δάγκωμα πιθήκου. Ήταν ένα αναπάντεχο γεγονός που προκάλεσε πολλές θεωρίες συνομωσίας. Άλλωστε οι πολιτικές εξελίξεις υπήρξαν ραγδαίες. Την 1η Νοεμβρίου ο Βενιζέλος χάνει τις εκλογές, ο Κωνσταντίνος επιστρέφει στον θρόνο του και ακολουθεί η Μικρασιατική καταστροφή.
Ο Αλέξανδρος είχε παντρευτεί σε μοργανατικό γάμο, δηλαδή δεν αναγνωρίζεται από τον βασιλικό οίκο, την Ασπασία Μάνου. Ήθελαν να κάνουν γιο και να τον ονομάσουν Φίλιππο, να αντιστρέψουν την ιστορία του Μακεδόνα βασιλιά. Προέκυψε κόρη που ονομάστηκε Αλεξάνδρα μια και ήξρε στη ζωή πέντε μήνες μετά το θάνατο του πατέρα της. Αργότερα παντρεύτηκε τον τελευταίο βασιλιά της Γιουγκοσλαβίας Πέτρο όταν ήταν εξόριστος στο Λονδίνο το 1944. Το όνομα Φίλιππος το έδωσε η πριγκίπισσά Αλίκη, η μοναδική φίλη της Μάνου από τη βασιλική οικογένεια στο πέμπτο της παιδί. Πρόκειται για τον σύζυγο της Ελισάβετ και πατέρα του σημερινού βασιλιά της Αγγλίας Κάρολου.

Διαβάσαμε πριν γράψουμε
Αλεξάνδρα Στεφανοπούλου: Κωνσταντίνος – Πάολο, 100 ερωτικές επιστολές, σελ. 440 – 443
Αλέξανδρος Ζαούσης: Αλέξανδρος και Ασπασία, σελ. 36-37, 81-94
Αλκμήνη Παλαιολόγου: Πριγκίπισσες της Ελλάδος, σελ. 251-274
Βασίλης Ραφαηλίδης: Ιστορία (κωμικοτραγική) του νεοελληνικού κράτους 1830-1974, σελ. 94-96
Εντουάρ Ντριό: Η Ελλάδα και ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, σελ. 251-278
Εφημερίδες (Μάιος -Ιούνιος 1917 και Ιούνιος-Οκτώβριος 1920): Ελεύθερος Τύπος, Εμπρός, Εσπερινόν Άστυ, Μακεδονία, Πατρίς, Σκριπ

Διαβάστε περισσότερα Ο Βασιλιάς που δεν ήθελε κανείς και στο τέλος αγαπήθηκε