Η συνάντηση του Πέτρου Ξεκούκη με τον γέροντα στο Άγιο Όρος: «Εγώ και ο Παΐσιος»

Μπορεί φέτος να τον είδαμε στον ρόλο του Χότζα στην πολύ επιτυχημένη σειρά του Μανούσου Μανουσάκη «Το κόκκινο ποτάμι», ωστόσο ο Πέτρος Ξεκούκης μεγάλωσε μέσα σε μια οικογένεια που είχε ανεπτυγμένο το ορθόδοξο θρησκευτικό στοιχείο. Φέτος ο ηθοποιός συμπληρώνει 33 χρόνια στο θέατρο, έχοντας παίξει δίπλα σε σημαντικούς ανθρώπους. Σε μια από τις πρόβες της θεατρικής παράστασης «Δον Καμίλο» με την Ελένη Φιλίνη, τον Σταμάτη Τζελέπη, τον Γιώργο Ματαράγκα, τη Ρέα Τουτουνζή και τον Γιάννη Κρητικό, ο ηθοποιός βρήκε χρόνο και μίλησε

στην «Espresso» και τον Νίκο Νικόλιζα για τη γνωριμία του με τον άγιο Παΐσιο, για τον Νίκο Σταυρίδη, τη Μαίρη Χρονοπούλου, τον Κώστα Βουτσά αλλά και την απόφαση που είχε πάρει για να γίνει μοναχός!

Μεγαλώσατε στα Μέγαρα, κύριε Ξεκούκη. Πώς ήταν τα παιδικά σας χρόνια;

Ήμασταν μια πολύ αγαπημένη οικογένεια με αρχές και υπακοή. Κάθε Κυριακή πηγαίναμε όλοι μαζί στην εκκλησία και τρώγαμε όλοι μαζί. Μπορεί να ζήσαμε φτωχικά, ωστόσο μεγαλώσαμε με θαλπωρή. Εμείς μάθαμε ιστορία πρώτα από τους γονείς μας και μετά από το σχολείο.

Σε παράσταση με τον Βασίλη Τσιβιλίκα

Πόσα αδέλφια είστε;

Είμαστε τρία αδέλφια. Δύο αδελφές κι εγώ. Η μια αδελφή μου έχει αφοσιωθεί στον Θεό και έγινε μοναχή. Θυμάμαι, λοιπόν, τότε στα Μέγαρα υπήρχε μόνο ένας κινηματογράφος που πηγαίναμε και βλέπαμε ταινίες. Από εκεί εγώ λάτρεψα την ηθοποιία.

Πότε ξεκινήσατε το επάγγελμα του ηθοποιού;

Αρχικά είχα μπει στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Τελειώνοντας όμως το δεύτερο έτος, σταμάτησα, πήγα Στρατό και γυρίζοντας είχα την πρώτη τηλεοπτική πρόταση στην ΕΡΤ με τον Φαίδωνα Γεωργίτση. Προτού τελειώσω το Εθνικό, πήγα και γράφτηκα στη σχολή της Μαίρης Τράκα, όπου ολοκλήρωσα τις σπουδές, ενώ παράλληλα δούλευα.

Ποιος ήταν ο πρώτος μεγάλος πρωταγωνιστής που σας πίστεψε;

Ηταν ο Βασίλης Τσιβιλίκας, ο οποίος με έβαλε στο εμπορικό θέατρο. Ωστόσο, η πρώτη μου θεατρική δουλειά ήταν με τον Νίκο Σταυρίδη στο θέατρο «Σούπερ Σταρ», που σήμερα ονομάζεται «Κάτια Δανδουλάκη», με την παράσταση «Εισαγόμενος είσαι;».

Με τον Στάθη Ψάλτη στα καμαρίνια του Δελφινάριου

Πώς σας βρήκε ο Νίκος Σταυρίδης;

Είναι μια τρελή ιστορία. Είχα σχέση τότε με ένα μοντέλο και είχαμε πάει σε μια επίδειξη μόδας που ήταν καλεσμένοι ο Νίκος Σταυρίδης, η Τζένη Καρέζη και πολλοί άλλοι. Κάποια στιγμή με πλησιάζει ο Billy Bo, ο οποίος έκανε την επίδειξη, και αγχωμένος μου ζητάει να αντικαταστήσω εγώ έναν άντρα μοντέλο που είχε αρρωστήσει. Με πείθουν και ντύνομαι με τα ρούχα του μοντέλου και βγαίνω στη σκηνή. Εγώ από την ταραχή μου άρχισα να κάνω αστεία και μόλις με βλέπει ο Σταυρίδης, μου λέει «είσαι ηθοποιός;». Του απαντάω «όχι». Και μου λέει «θα γίνεις ηθοποιός». Και έτσι πήρα θάρρος και συνέχισα το επάγγελμα αυτό.

Και από εκεί σας βρίσκει ο Βασίλης Τσιβιλίκας…

Ναι. Και με έβαλε να παίξω δίπλα στον Κώστα Χατζηχρήστο, τη Μαίρη Χρονοπούλου και την Κατερίνα Γιουλάκη σε ένα έργο που σκηνοθετούσε ο ίδιος. Από το θεατρικό αυτό με είδε ο Κώστας Βουτσάς, ο Χάρρυ Κλυνν και ο Στάθης Ψάλτης και με έβαλαν να παίξω επιθεώρηση δίπλα τους.

Χαμογελαστός με τον Γιάννη Γκιωνάκη

Είπατε ποτέ «τα παρατάω»;

Δεν χρειάστηκε, γιατί είχα πάντα δουλειά. Φέτος έχω ήδη υπογράψει για το επόμενο καλοκαίρι. Οταν ο Μανούσος Μανουσάκης με κάλεσε για το «Κόκκινο ποτάμι», ήταν να κάνω έναν άλλον ρόλο που θα είχε πολύ περισσότερες σκηνές. Ομως, εγώ είχα θεατρικές υποχρεώσεις και έτσι μου δόθηκε ο ρόλος του Χότζα ως δεύτερη επιλογή.

Είχατε πρόταση για να παίξετε και στην κινηματογραφική υπερπαραγωγή που αφορά τη ζωή του αγίου Παΐσίου τον οποίο έχετε γνωρίσει…

Ναι, ωστόσο κάποιες άλλες θεατρικές υποχρεώσεις δεν μου το επέτρεψαν να παίξω. Τον άγιο Παΐσιο τον γνώρισα την περίοδο που ήθελα να γίνω ηθοποιός. Τότε, ο πατέρας μου δεν ήθελε να ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα. Πήγα, λοιπόν, στο μοναστήρι όπου είναι μοναχή η αδελφή μου και της ζήτησα να πείσει τον πατέρα μας για να με αφήσει να γίνω ηθοποιός. Τότε η αδελφή μου με συμβούλευσε να πάω στο Άγιον Όρος να συμβουλευτώ κάποιον γέροντα. Και αποφασίζω και πηγαίνω. Έτσι βρίσκω τον πατέρα Κύριλλο και μου δείχνει τον δρόμο να πάω στον γέροντα Παΐσιο. Τότε ο Παΐσιος ήταν απλά ένας φωτισμένος γέροντας. Όταν έφτασα στο καλυβάκι του, πριν προλάβω να του μιλήσω, μου λέει: «Ξέρεις τι σκέφτομαι; Την ημέρα της κρίσεως θα κρίνει ο Κύριος έκαστον κατά το επάγγελμα αυτού. Θα ρωτήσει ο Κύριος “όταν ήσουν στον μάταιο κόσμο, τι δουλειά έκανες;» και θα απαντήσει “ξυλουργός”, “άρα θα πας στον Παράδεισο” θα του πει ο Κύριος. “Μηχανικός” θα πει ο άλλος. “Και συ στον Παράδεισο θα πας” θα του πει ο Κύριος. Όταν θα του πει “ηθοποιός”, θα πει ο Κύριος “στην κόλαση”». Όταν το άκουσα αυτό, τρομοκρατήθηκα. Δεν μπορούσα να εξηγήσω πώς γνώριζε αυτό που θα του πω. Και καθώς τον κοίταζα αποσβολωμένος, μου λέει: «Κάνε όποιο επάγγελμα θες, παιδί μου, αρκεί να έχεις τον Χριστό μέσα σου. Όταν θα μιλάς στον κόσμο, να λες για τον Χριστό μας». Φεύγω από το Άγιον Όρος χαρούμενος, πηγαίνω στο μοναστήρι που ήταν μοναχή η αδελφή μου και της λέω: «Όχι μόνο μου είπε ότι θα γίνω ηθοποιός, αλλά θα γίνω και φίρμα». Και εκείνη μου απαντάει: «Τον κακό σου τον καιρό» (γέλια).

Εσείς που ήσασταν συνεχώς μέσα στην εκκλησία, πώς δεν γίνατε μοναχός;

Ήθελα να γίνω μοναχός. Ομως, σκεφτόμουν και τις αδυναμίες μου. Και γι’ αυτό και είπα «όχι». Το ράσο το έχουν τιμήσει άγιοι, μάρτυρες και ήρωες. Δεν μπορείς, λοιπόν, να το φορέσεις και μετά να το μετανιώσεις ή να το προσβάλεις.

Ανάμεσα στους Ψάλτη και Τσάκωνα στο «Σκάει νύφη… ΣΚΑΪ γαμπρός»

Οταν ο Μανουσάκης σάς έδωσε τον ρόλο του Χότζα, πώς τον αντιμετωπίσατε, δεδομένου ότι έχετε αδελφή ηγουμένη και είστε τόσο θρήσκος;

Στην αρχή δίστασα και του είπα: «Βρε Μανούσο, είναι δυνατόν να κάνω τον μουσουλμάνο ιερέα; Δεν γίνεται να μου δώσεις κάποιον άλλο ρόλο;». Και μου απάντησε: «Θέλω να τον βγάλεις ανθρώπινο και αγαπητό». Ο Χότζας ήταν ένα υπαρκτό πρόσωπο που είχε βοηθήσει πολλούς Ποντίους και δίδασκε την αγάπη μέσα από το Κοράνι.

Ο Μανούσος Μανουσάκης πιθανόν να γυρίσει το «1821». Σας έχει προτείνει να συμμετάσχετε;

Ναι, το γνωρίζω και μου είπε ότι και σε αυτή τη σειρά θα συνεργαστούμε.

Ποιος από τους θανάτους συναδέλφων σάς πόνεσε περισσότερο από όλους;

Ο θάνατος του Σωτήρη Μουστάκα. Ανέβηκε τον γολγοθά μόνος του. Δεν ήθελε να ξέρει κανείς τίποτα. Εν αντιθέσει με τον Κώστα Τσάκωνα, που έκανε πλάκες με τον θάνατο μέχρι την τελευταία στιγμή.

Σας λείπει κάποιος από τους ηθοποιούς που συνεργαστήκατε;

Όλοι μου λείπουν. Μου λείπει το χαμόγελο του Στάθη Ψάλτη. Μου λείπει η διδασκαλία του Χάρρυ Κλυνν. Δεν θα ξεχάσω το χιούμορ του Γκιωνάκη. Δεν θα ξεχάσω το «αντριλίκι» της Μαίρης Χρονοπούλου. Δεν θα ξεχάσω, όμως, και τα «καβούρια» που είχε στην τσέπη του ο Νίκος Ρίζος, ο οποίος πάντα με δίδασκε να κάνω οικονομία.

Mε τον Κώστα Βουτσά στο «Ο,τι πείτε, υπουργέ μου»

Οι περισσότεροι από αυτούς, όμως, πέθαναν στην ψάθα. Γιατί;

Ίσως ο τρόπος ζωής που έκαναν αλλά και η απλοχεριά τους. Ας πούμε, ο Κώστας Βουτσάς, που άφησε πίσω του και μεγάλη περιουσία, δεν υπήρχε περίπτωση να βγεις έξω μαζί του και να μην τα πληρώσει αυτός. Ολόκληρα τραπέζια με όλο τον θίασο και τα πλήρωνε όλα εκείνος.

Τελικά το επάγγελμά σας είναι… του Θεού ή του διαβόλου;

Όλα τα επαγγέλματα είναι ευλογημένα, αρκεί να τα αγαπάς και να είσαι στον σωστό δρόμο!

Η συνάντηση του Πέτρου Ξεκούκη με τον γέροντα στο Άγιο Όρος: «Εγώ και ο Παΐσιος» - newsbreak