Όταν ο Νίκος Μπίστης...χορεύει με τον Δημήτρη Ρέππα!

Η απάντησή του, μέσω της στήλης του στο «Έθνος», στα όσα είπε ο πρώην υπουργός για KINAΛ και ΣΥΡΙΖΑ στο iEidiseis.

Διάλογο με τον Δημήτρη Ρέππα –και μάλιστα σε …συνέχειες- ανοίγει ο Νίκος Μπίστης , με αφορμή τα όσα δήλωσε στο iEidiseis την περασμένη Κυριακή το στέλεχος του ΚΙΝΑΛ.

Ο τίτλος του άρθρου του Ν. Μπίστη, μέσω της στήλης του στο «’Εθνος», έχει τίτλο «Χορεύοντας με τον Ρέππα Νο1», καθώς θα έχει και δεύτερο μέρος την ερχόμενη Κυριακή.

Γράφει χαρακτηριστικά

«Το ταγκό, ο πολιτικός διάλογος και οι συμμαχίες θέλουν τουλάχιστον δύο. Αυτό το γνωρίζει εκ πείρας ο Δημήτρης Ρέππας και το αποδεικνύει με την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη του στον ιστότοπο ieidiseis και τον δημοσιογράφο Βασίλη Σκουρή. Ας χορέψουμε λοιπόν , έστω εξ αποστάσεως. Ο συλλογισμός του Ρέππα , ο οποίος απευθύνεται ζητώντας απαντήσεις και στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΚΙΝΑΛ, εκκινεί από δύο αφετηρίες αξιωματικά διατυπωμένες. Ότι αργά η γρήγορα ο διάλογος ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ είναι αναπόφευκτος και ότι ενδεχόμενη συνεργασία ΚΙΝΑΛ -ΝΔ θα οδηγήσει σε πολιτικό αφανισμό του πρώτου γιατί « η ΝΔ διατηρεί τα χαρακτηριστικά που οδήγησαν την χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας». Οι διαχωριστικές γραμμές, λοιπόν, ανάμεσα στην πρόοδο και την συντήρηση οριοθετούν εξαρχής τις δύο παρατάξεις. Το γεγονός ότι μπορούν να εντοπιστούν προοδευτικές συμπεριφορές στον συντηρητικό χώρο και αναχρονιστικές στον προοδευτικό δεν αναιρεί την βασική διαχωριστική γραμμή την οποία καταργούν κάποιοι για να δικαιολογήσουν την δική τους μεταπήδηση. Από εκεί και πέρα είναι νόμιμο δικαίωμα του Ρέππα να αγωνίζεται όχι μόνο για την αυτονομία του ΚΙΝΑΛ αλλά και για την βελτίωση των συσχετισμών ανάμεσα στο κόμμα του και τον ΣΥΡΙΖΑ. Από την στιγμή που είμαστε μαζί στην από εδώ πλευρά είναι θεμιτός αυτός ο ανταγωνισμός γιατί δεν οδηγεί στο αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο αλλά «θα γίνεται καταλύτης στην ανασύνταξη του προοδευτικού χώρου». Εφόσον ο Ρέππας θεωρεί «χρήσιμες τις πρωτοβουλίες για την ανάδειξη μιας πρωταγωνιστικής – πλειοψηφικής εναλλακτικής στρατηγικής απέναντι στην συντηρητική παράταξη» συνεπάγεται ότι αναγκαστικά αυτές οι πρωτοβουλίες συμπεριλαμβάνουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλιώς αποκλείεται να είναι πλειοψηφικές. Η εναλλακτική στρατηγική είναι ζήτημα συζήτησης και προγραμματικής συμφωνίας.

Άξια προσοχής είναι η κριτική του προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Λέει : « Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του, οφείλει να αναγνωρίσει τη θετική παρουσία και προσφορά του ΠΑΣΟΚ στον μεταπολιτευτικό κύκλο και να αποδοκιμάσει την πολιτική επιλογή που έκανε να ενθαρρύνει την χρήση βίας, να σπιλώνει αντιπάλους φθάνοντας ακόμα και στο σημείο δικαστικής εξόντωσης τους. Πρόκληση μεγάλη για αυτόν παραμένει η υπέρβαση των ορίων εντός των οποίων κινήθηκε μέχρι τώρα…» Θα συμφωνούσα αν συμπλήρωνε την εικόνα με άλλα στοιχεία χωρίς τα οποία η μεγάλη εικόνα είναι ατελής και μονομερώς χρωματισμένη. Ο ΣΥΡΙΖΑ –Προοδευτική Συμμαχία έχει με τον πιο επίσημο τρόπο περιλάβει στην Διακήρυξη του ενόψει του Συνεδρίου του στις πιο λαμπρές παραδόσεις της Αριστεράς , δίπλα στο ΕΑΜ, το 114, την εξέγερση του Πολυτεχνείου, « την μεγάλη δημοκρατική έκρηξη του 81». Πριν 5 χρόνια αυτό θα ήταν αδιανόητο, σήμερα έγινε μετά από έντονες συζητήσεις κοινός τόπος και αποδεικνύει – μαζί με άλλα- ότι η διαδικασία βίαιης ωρίμανσης που αναζητά ο Ρέππας έχει προ πολλού ξεκινήσει. Δεν μπορεί να διαφεύγει της προσοχής του Ρέππα η μεγάλη διαιρετική τομή του 2015 που άνοιξε τον δρόμο για ένα κόμμα που δεν επαναπαύεται στον γενετικό ριζοσπαστισμό αλλά ενσωματώνει και την στρατηγική των προοδευτικών μεταρρυθμίσεων. Η συνεχής παρουσία του Τσίπρα στις συνόδους των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών δεν μπορεί να διέφυγε της προσοχής του ή να θεωρείται άνευ συμβολικής αλλά και πρακτικής σημασίας. Η στήριξη που έλαβε για την Συμφωνία των Πρεσπών επιβεβαιώνει και επιβραβεύει την κίνηση. Συνεχίζουμε τον χορό την άλλη Κυριακή.»