Χάρις Αλεξίου – Μάνος Χατζιδάκις: Μια απρόβλεπτη συνάντηση

Τον χειμώνα του 1987 η Χάρις Αλεξίου εμφανίζεται στον Σείριο, το παλιό Ζουμ της Πλάκας που στέγασε εκείνη τη σεζόν τα καλλιτεχνικά όνειρα του Μάνου Χατζιδάκι. Το αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας ήταν τα «Απρόβλεπτα Τραγούδια», μια άσκηση ισορροπίας ανάμεσα στο πληθωρικό ταμπεραμέντο της τραγουδίστριας και την δωρική αισθητική του συνθέτη.

Ο Μάνος Χατζιδάκις έφυγε από κοντά μας πριν από 26 χρόνια, στις 15 Ιουνίου του 1994. Έφυγε όπως ήρθε, απρόβλεπτα, διακριτικά,

χωρίς φανφάρες. Είκοσι έξι χρόνια μετά, η Χάρις Αλεξίου, ιδανική ερμηνεύτρια και των τραγουδιών του Χατζιδάκι, ανακοίνωσε ότι αποχαιρετά οριστικά το τραγούδι. Η φωνή της δεν ανταποκρίνεται πια στις προσδοκίες της και δεν επιθυμεί να «σκάψει» η ίδια τον μύθο της.

Και καλά κάνει. Όμως εμείς θα την έχουμε πάντα δίπλα μας με το πάτημα ενός κουμπιού, όπως την γνωρίσαμε μέσα από τις δεκάδες μεταμορφώσεις της: το λαϊκό κορίτσι, η μελαγχολική ερμηνεύτρια των «Κυριακών στην Κατερίνη», η μούσα των συνθετών, η «μεγάλη καλλιτέχνις» του Μάνου Χατζιδάκι που τον «αιχμαλώτησε» και την απήλαυσε όσο γινόταν πιο πολύ τις είκοσι ημέρες που τραγούδησε στον Σείριο.

Αυτή την Χάρις θα θυμηθούμε, όπως απαθανατίστηκε στα «Απρόβλεπτα Τραγούδια», τον μοναδικό δίσκο που ηχογράφησε με τον Μάνο Χατζιδάκι, με τραγούδια από την προσωπική μυθολογία των δύο καλλιτεχνών.
1. Μανούλα μου (Μ. Χατζιδάκι - Ι. Καμπανέλλη) (Από την «Οδό ονείρων»)
2. Η Μαριάνθη των ανέμων (Μ. Χατζιδάκι) (Από τις «Μπαλάντες της οδού Αθηνάς»)
3. Ο αμανές της καληνυχτιάς (Παραδοσιακό)
4. Οι ακροβάτες (Θ. Μικρούτσικου - Κ. Τριπολίτη)
5. Wa habibi (Χριστιανικός ύμνος του Λιβάνου)
6. Μ’ έμπλεξε ένας μόρτης (Γι’ αυτό φουμάρω κοκαΐνη) (Π. Τούντα)
7. Το τραγούδι της Ευρυδίκης (Μ. Χατζιδάκι) (Από την «Ευριδίκη» του Ανούιγ)
8. Canto per me (N. Rota) (Από το film «Η ιστορία του έρωτα και της αναρχίας»)
9. Η Τζένη των πειρατών (Κ. Βάιλ - Μ. Μπρεχτ) (Από την «Όπερα της πεντάρας»)
10. Θέατρο σκιών (Θ. Μικρούτσικου - Αλ. Αλκαίου)
11. Οι γερανοί (Λαϊκό ρώσικο τραγούδι - Στίχοι: Γ. Ρίτσου)
12. Όποια και να ‘σαι (Απ. Καλδάρα - Γ. Σαμολαδά)

Στο οπισθόφυλλο του δίσκου ο Μάνος Χατζιδάκις σημείωνε:
«Η Χάρις Αλεξίου μου φανερώθηκε στην απρόβλεπτη συνεργασία μας που έγινε στον Σείριο στην Πλάκα. Εκεί την άκουσα καλά και μπόρεσα να διαπιστώσω πως είναι φτιαγμένη από το υλικό που γίνονται οι μεγάλες τραγουδίστριες και που πολλές φορές το τραγούδι είναι μια αφορμή για να μας μεταφέρει προγονικά βιώματα, χωμένα μέσα της βαθειά από παλιούς καιρούς. Με αιχμαλώτισε και την απήλαυσα όσο γινόταν πιο πολύ, σχεδόν “ιδιωτικά”, είκοσι μέρες τραγουδώντας μες στον χώρο μου, τον φωτεινό Σείριο.
Μα και το υλικό της υπήρξε απρόβλεπτο. Από τον “Κοκαϊνοπότη” ως την “Τζένη των πειρατών” κι από τον Νίνο Ρότα ως τους ευρηματικούς “Ακροβάτες” του Μικρούτσικου, η Χάρις Αλεξίου ξεδίπλωσε ένα αστείρευτο ταλέντο.
Γι’ αυτό και θέλησα να την “διευθύνω” σ’ αυτό τον δίσκο. Είναι μια προσφορά φιλίας προς αυτήν, έστω κι αν κάποτε μας χώρισαν… σωματειακές δηλώσεις αντιθέτων παρατάξεων. Η Τέχνη της είναι πάνω από σωματεία και δηλώσεις. Κι εγώ δηλώνω πλέον φίλος της».

{https://youtu.be/9cFvh66nVpA}