Χαφτάρ: Η σχέση με τον Καντάφι, ο ρόλος στο πραξικόπημα και οι φήμες για CIA

Ο Χαλίφα Χαφτάρ είναι ο ισχυρός άνδρας της Λιβύης, ο οποίος έφτασε εκτάκτως και κάτω από μεγάλη μυστικότητα στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Αθήνα.

Η έλευση του επικεφαλής του Λιβυκού Εθνικού Στρατού (LNA), Στρατάρχη Χάφταρ στην Αθήνα γίνεται μόλις δύο εικοσιτετράωρα πριν την διεθνή Διάσκεψη του Βερολίνου

για τη Λιβύη, στην οποία η Ελλάδα δεν θα συμμετέχει αφού δεν έλαβε σχετική πρόσκληση.

Σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει συνάντηση μαζί του, ενώ Νίκος Δένδιας είχε ιδιωτική συνάντηση με τον Χαλίφα Χάφταρ στο Ξενοδοχείο King George, αλλά και στο Υπουργείο Εξωτερικών

Από νωρίς το πρωί, πάνοπλοι αστυνομικοί έχουν αναπτυχθεί τόσο έξω από το ξενοδοχείο όπου μένει ο Χαλίφα Χάφταρ όσο και περιμετρικά.

Ποιος είναι όμως ο Χαλίφα Χάφταρ;

Ο 75χρονος σήμερα στρατάρχης ήταν αξιωματικός στο πραξικόπημα που έφερε τον Καντάφι στην εξουσία το 1969, αλλά έπεσε στην δυσμένεια του Λίβυου δικτάτορα στα τέλη της δεκαετίας του 1980 .

Ο Χάφταρ αυτοεξορίστηκε στις ΗΠΑ, όπου πήρε την αμερικανική υπηκοότητα, περιμένοντας την κατάλληλη ευκαιρία για να επιστρέψει.

Ο στρατιωτικός ξαναγύρισε στη Λιβύη το 2011, για να συμμετάσχει στον εμφύλιο πόλεμο που υποστηρίχθηκε από το ΝΑΤΟ και ο οποίος τερμάτισε την 42ετή κυριαρχία του Καντάφι.

Ο Χάφταρ γεννήθηκε στην Αϊδαμπίγια της Λιβύης. Υπηρέτησε στον στρατό υπό τον Μουαμάρ Καντάφι, ήταν το δεξί του χέρι και τελικά πήρε μέρος στο πραξικόπημα που έφερε τον Καντάφι στην εξουσία το 1969. Συμμετείχε στο λιβυκό στρατό κατά του Ισραήλ στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ του 1973. Το 1987 έγινε στρατιωτικός αιχμάλωτος κατά τη διάρκεια του πολέμου ενάντια στο Τσαντ. Στις μάχες ενάντια στο Τσαντ είχε πιαστεί αιχμάλωτος πολέμου μαζί με ακόμη 600 άνδρες του.

Μετά τον πόλεμο έχασε τη στήριξη του Καντάφι, πιθανότατα γιατί φοβήθηκε πως ο Χάφταρ θα μπορούσε να τον αποδυναμώσει αξιώνοντας περισσότερες εξουσίες στο καθεστώς του.

Στα τέλη του 1987 ο Χάφταρ συμμάχησε με τον NFSL, μια στρατιωτική ομάδα που είχε τη στήριξη των ΗΠΑ. Τον Ιούνιο του 1988 ανακοίνωσε την ίδρυση του Libyan National Army. Μετά τη συνεργασία του με τις ΗΠΑ και τις φήμες ότι ήταν πράκτορας της CIA, έφυγε για τις Ηνωμένες Πολιτείες όπου έζησε σχεδόν δύο δεκαετίες διατηρώντας στενές επαφές με τη λιβυκή αντιπολίτευση.

Πολλοί στρατιωτικοί του ανατολικού τμήματος της χώρας εντάχθηκαν στον Λιβυκό Εθνικό Στρατό και ο Χάφταρ εδραίωσε σταδιακά τη δύναμή του

Μετά την πτώση του Καντάφι την οποία στήριξαν μεταξύ άλλων η τότε γαλλική κυβέρνηση και οι ΗΠΑ, επικράτησε χάος. Οι ομάδες που πρόσκεινται μεταξύ άλλων στη Μουσουλμανική αδελφότητα εκτόπισαν αρχικα τη Βουλή των Αντιπροσώπων στο Τομπρούκ της Ανατολικής Λιβύης. Έτσι, δημιουργήθηκαν δύο κέντρα εξουσίας. Στη μεν πρωτεύουσα, Τρίπολη, βρίσκεται η κυβέρνηση υπό τον αλ-Σάρατζ που υπέγραψε συμφωνία με την Τουρκία, και από την άλλη αυτή του Τομπρούκ η οποία έχει ως στρατιωτικό της βραχιονα τον Χαλίφα Χαφταρ.

Να σημειωθεί πως η κυβέρνηση του Σάρατζ η οποία διαθέτει την λεγόμενη διεθνή αναγνώριση, όμως ελέγχει μόλις το 20% των εδαφών.