Ο Ολυμπιακός φταίει…

Ας ξεκινήσουμε από το βασικό: Ο Ολυμπιακός φταίει που δεν νίκησε τον ΠΑΟΚ. Καθαρά από δική του αστοχία, ο Δικέφαλος έφυγε από το Γεώργιος Καραϊσκάκης με έναν βαθμό. Καθαρά από αστοχία, ατυχία, κακές επιλογές δεν πήρε τη νίκη που δικαιούνταν. Και το δικαιούνταν, γιατί το έδειξε μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Παρότι «πέταξε» ένα ημίχρονο. Παρότι βρέθηκε πίσω στο σκορ με ένα γκολ-δώρο. Παρότι φάνηκε από το πρώτο λεπτό, ότι απέναντί του είχε ένα σύστημα

Ο Ολυμπιακός δεν περιμένει τίποτε και από κανέναν. Γνωρίζει ότι στην Ελλάδα πρέπει να παλέψει κόντρα σε συγκεκριμένες «σκιές», για να πάρει αυτό που δικαιούται. Το βράδυ της Κυριακής το έκανε. Ισοπέδωσε τον ΠΑΟΚ. Τον εξέθεσε. Κι αν μην τον νίκησε, όπως δικαιούνταν.

Ο Ολυμπιακός παίζει ποδόσφαιρο σε ένα «σημαδεμένο» περιβάλλον. Ένα περιβάλλον που υπηρετεί συγκεκριμένους σκοπούς και αφέντες. Και είναι αμείλικτο, αδίστακτο, αποφασισμένο για όλα. Και μπροστά στον βωμό του να «γίνει η δουλειά», δεν το νοιάζει τίποτε. Δεν ασχολείται με τίποτε. Δεν ενδιαφέρεται για δικαστές, εισαγγελείς, αστυνομία, υπουργούς, υφυπουργούς, Κυβερνήσεις. Αδιαφορεί επιδεικτικά. Φτύνει τη νομιμότητα στα μούτρα.

Στη δικτατορίζουσα «δημοκρατία» του ποδοσφαίρου, κανείς δεν έχει δικαίωμα να αμφισβητεί και να στενοχωρεί το «αφεντικό». Από όπου κι αν προέρχεται. Όπως κι αν λέγεται. Οποιο παρελθόν κι αν κουβαλάει. Οπότε ο Ολυμπιακός θα πρέπει να βρει έναν τρόπο να υπερνικάει τέτοιου είδους εμπόδια. Μόνο έτσι θα κατακτήσει ένα πρωτάθλημα, που μόνο ο ίδιος θέλει να καταλήξει στον Πειραιά.

Ο ΠΑΟΚ έφυγε πανηγυρίζοντας από το Γεώργιος Καραϊσκάκης. Οι γραφικότητες του περί «στενοχώριας», είναι για λαϊκή κατανάλωση. Και για το επικοινωνιακό παιχνίδι. Και προέκυψαν μισή αρκετή ώρα μετά το τέλος του αγώνα, αφού τελείωσαν τα high five ικανοποίησης από τον Αμπελ Φερέιρα και τους παίκτες του. Ο Ολυμπιακός ισοπέδωσε τον Δικέφαλο στο δεύτερο ημίχρονο. Και αυτό, κόντρα σε έναν διαιτητή που αποτελεί εικόνα και ομοίωση αυτού που ονειρεύεται η εξυγίανση, ο Ιβάν Σαββίδης, ο Γιώργης και όλοι όσοι εμπλέκονται σε αυτό το μόρφωμα που βάφτισαν «εξυγίανση».

Ολοι αυτοί είναι λογικό να μην ικανοποιούνται από την τυχαία και τυχερή ισοπαλία που πήρε ο ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη. Εκαναν ό,τι μπορούσαν για να νικήσουν. Εριξαν όλα τα όπλα στη μάχη. Αλλά στο τέλος έμειναν με το «πάλι καλά που δεν χάσαμε». Θα πήγαινε στράφι μια τόσο μεγάλη επένδυση. Αλλά τουλάχιστον… διατηρήθηκε το «αήττητο»!

Σε ό,τι έχει να κάνει με τη διαιτησία και όσα συνέβησαν στο παιχνίδι, όλα ξεμπροστιάστηκαν στη φάση του 49ου λεπτού. Εχουμε γράψει και στο παρελθόν: Το VAR έχει αποβάλλει από τους διαιτητές το δικαίωμα, το άλλοθι του «ανθρώπινου λάθους». Σε κραυγαλέα εξόφθαλμες περιπτώσεις δεν υπάρχει ανθρώπινο λάθος. Υπάρχει πέναλτι ή όχι. Υπάρχει «θέλω να το δώσω» και «δεν θέλω να το δώσω». Αυτό που δεν έδωσε ο Ισπανός διαιτητής και το VAR στο γκρέμισμα του Ποντένσε από τον Ελ Καντουρί, αποτελεί φάση προς διερεύνηση. Φάση τόσο εξόφθαλμη, που δεν μπορεί να μην σε βάλει στη διαδικασία να σκεφτείς τη σκοπιμότητα.

ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ: Επαναλαμβάνουμε: Είναι αποκλειστικά ευθύνη του Ολυμπιακού, των παικτών και του Πέδρο Μαρτίνς που επέτρεψαν στον ΠΑΟΚ να φύγει από το Γεώργιος Καραϊσκάκης έστω και με αυτόν τον βαθμό. Τουλάχιστον, όμως, ας κατάλαβαν οι παίκτες ότι ακόμη και παίζοντας εναντίον όλων των παραγόντων ενός αγώνα, έδειξαν ότι είναι καλύτεροι από μια ομάδα που έχει μάθει να τα βρίσκει όλα εύκολα στο διάβα της. Ο Ολυμπιακός έδειξε ότι μπορεί να νικήσει και τις διάφορες καρμανιόλες που του ορίζουν τα golden boys. Αλλά, πλέον, πρέπει να πάψει να κάνει «δώρα». Πλέον, πρέπει να πάρει αυτό που αξίζει. Κόντρα στη χυδαιότητα της εποχής. Παραγοντική, διαιτητική, επικοινωνιακή.

ΥΓ. Δηλώνω σοκαρισμένος από την… είδηση ότι η FIFA σκέφτεται να αποσύρει την επιτροπεία από την Ελλάδα. Την επιτροπεία που έχει ανακοινώσει η ίδια η FIFA και η UEFA ότι λήγει σε 6 μήνες. Την ίδια επιτροπεία που στηρίζει τον Βίτορ Μέλο Περέιρα και τις μνημειώδεις επιλογές του. Την ίδια επιτροπεία, που για να επιβάλλει μνημόνιο στη ρημαγμένη οικονομικά ΕΠΟ, έπρεπε να στείλει ο Ολυμπιακός επιστολή με αποδείξεις και στοιχεία. Αυτό, ναι, είναι σοκ…