Την είδαν να τρέχει να προλάβει το τρένο μετά το σχολείο. Κέρδισε ένα χρυσό στους Ολυμπιακούς, μετά σχεδόν πέθανε και μετά ξανακέρδισε χρυσό στους Ολυμπιακούς.

00:21 4/6/2025 - Πηγή: Sportime

Ήταν καλοκαίρι του 1928 όταν μια 17χρονη μαθήτρια, η Μπέτι Ρόμπινσον, έτρεχε για να προλάβει το τρένο μετά το σχολείο της στο Ρίβερντεϊλ του Ιλινόι. Ένας καθηγητής βιολογίας την πρόσεξε. Ο τρόπος που έτρεχε, η ταχύτητα, η φυσική της άνεση… του θύμισαν αθλήτρια. Της ζήτησε να τρέξει και στον διάδρομο του σχολείου για να τη χρονομετρήσει. Ήταν ταχύτερη απ’ όσο μπορούσε να πιστέψει. Και τη δήλωσε αμέσως σε επίσημο αγώνα.

Χρειάστηκαν μόνο λίγες εβδομάδες για να σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ στα 100 μέτρα: 12 δευτερόλεπτα.

Και αυτό χωρίς καν να έχει ξεκινήσει προπονήσεις. Τη χρονιά εκείνη οι γυναίκες συμμετείχαν για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Άμστερνταμ. Η Μπέτι ταξίδεψε με την αποστολή των ΗΠΑ και μπήκε στον πρώτο της Ολυμπιακό τελικό. Ήταν μόλις η τέταρτη κούρσα της ζωής της. Και όμως, κέρδισε το χρυσό μετάλλιο.

Στο αεροδρόμιο την υποδέχτηκαν με τιμές. Η Νέα Υόρκη έκανε παρέλαση. Το Σικάγο την αποθέωσε. Οι συμπολίτες της μάζεψαν λεφτά και της χάρισαν ένα ρολόι με διαμάντια. Στα 17 της χρόνια, όλα έδειχναν πως είχε μόλις αρχίσει η χρυσή της πορεία.

Τρία χρόνια αργότερα, το καλοκαίρι του 1931, πετούσε με τον εξάδελφό της πάνω από το Σικάγο. Το διθέσιο αεροπλανάκι τους συνετρίβη. Οι διασώστες τη βρήκαν χωρίς αισθήσεις. Τη μετέφεραν στο νεκροτομείο. Ώσπου μια νοσοκόμα άκουσε έναν αχνό αναστεναγμό. Η Μπέτι δεν είχε πεθάνει. Ήταν σε κώμα.

Για επτά ολόκληρες εβδομάδες έδινε μάχη για να μείνει ζωντανή. Το κρανίο είχε υποστεί διάσειση, το ένα της χέρι ήταν πολτοποιημένο, το πόδι σπασμένο και τα γόνατα διαλυμένα. Κανείς δεν πίστευε πως θα ζήσει, και σίγουρα όχι πως θα ξαναπερπατήσει.

Χρειάστηκαν δύο χρόνια σε αναπηρικό καροτσάκι, αμέτρητες θεραπείες, ενέσεις, εγχειρήσεις και φυσικοθεραπείες. Η Μπέτι όμως ήθελε κάτι παραπάνω απ’ το να περπατήσει. Ήθελε να ξανατρέξει. Κι ας μην μπορούσε να λυγίσει πια το ένα της γόνατο. Δεν μπορούσε πια να ξεκινήσει από βατήρα.

Έτσι το 1936, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου, δεν πήρε μέρος στα ατομικά. Μπήκε στην ομάδα σκυταλοδρομίας 4×100 μέτρων. Σ’ αυτή την κούρσα δεν χρειάζεται να πέσεις στα γόνατα. Στέκεσαι όρθιος. Οι Γερμανοί ήταν το φαβορί. Αλλά η Μπέτι έτρεξε σαν να μην πέρασε ούτε μέρα. Και πήρε το δεύτερο της χρυσό.

Έκλεισε την καριέρα της εκεί. Έγινε κριτής, αργότερα παντρεύτηκε, έκανε δύο παιδιά, έζησε μια ήσυχη ζωή. Πέθανε το 1999 στο Ντένβερ, στα 87 της χρόνια. Είχαν περάσει 68 χρόνια από την ημέρα που τη θεώρησαν νεκρή.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords