Πέταξαν όλους τους κρατούμενους στη ζούγκλα, οι μισοί πέθαναν και οι υπόλοιποι έζησαν την απόλυτη φρίκη

00:24 21/5/2025 - Πηγή: Sportime

Δεν υπήρχε φράχτης, ούτε πύργοι με φρουρούς. Μόνο ζούγκλα, λάσπη και θάνατος. Στις αρχές του 1924, η κυβέρνηση της Βραζιλίας αποφάσισε να εξορίσει σχεδόν 1.000 πολιτικούς κρατούμενους στο πιο αφιλόξενο σημείο του Αμαζονίου. Το μέρος λεγόταν Clevelândia do Norte. Στην πράξη, ήταν ένας μαζικός τάφος.

Οι περισσότεροι κρατούμενοι ήταν στρατιώτες και νεαροί ακτιβιστές που είχαν συμμετάσχει σε αντικυβερνητικές εξεγέρσεις. Δεν τους πήγαν σε φυλακή. Τους στοίβαξαν σε καράβια, τους πέταξαν σε ένα άγνωστο

σημείο μέσα στη ζούγκλα, και τους άφησαν εκεί. Χωρίς φάρμακα, χωρίς τροφή, χωρίς καμία υποδομή. Έπρεπε να φτιάξουν μόνοι τους τα πάντα, ανάμεσα σε κουνούπια, φίδια και τροπικές αρρώστιες.

Η ελονοσία και η δυσεντερία θέριζαν. Η αναγκαστική εργασία κάτω από τροπικό ήλιο τους εξαντλούσε. Δεν υπήρχε επιστροφή, δεν υπήρχε έλεος. Οι περισσότεροι πέθαναν μέσα στους πρώτους μήνες. Από όσους επέζησαν, κάποιοι έμειναν τυφλοί, ακρωτηριασμένοι, ή ψυχικά διαλυμένοι.

Η κυβέρνηση είχε απαγορεύσει στον Τύπο να γράψει οτιδήποτε. Για δύο χρόνια ο πληθυσμός της χώρας δεν ήξερε τίποτα για το τι συνέβαινε εκεί. Η Clevelândia ήταν απλώς ένα όνομα σ’ έναν χάρτη. Μόνο όταν επέστρεψαν λιγοστοί επιζώντες, σκελετωμένοι και βαριά άρρωστοι, άρχισαν να αποκαλύπτονται οι λεπτομέρειες.

Κάποιοι από τους κρατούμενους έγραψαν αργότερα απομνημονεύματα. Περιέγραψαν έναν τόπο που δεν έμοιαζε με στρατόπεδο αλλά με προθάλαμο θανάτου. Ο θάνατος δεν ερχόταν αμέσως. Ερχόταν σιγά, μέσα από τη λάσπη, τα έντερα και την απόγνωση. Οι φύλακες, λίγοι και ανεκπαίδευτοι, έβλεπαν και σιωπούσαν.

Η Clevelândia σήμερα είναι σχεδόν ξεχασμένη ακόμα και από τη Βραζιλία. Δεν υπάρχει μνημείο, ούτε αναγνώριση. Αλλά εκεί, μέσα στη ζούγκλα, βρίσκεται ένα από τα πιο σκοτεινά κεφάλαια της λατινοαμερικανικής Ιστορίας.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords