Ο πελώριος βράχος που πίστευαν ότι είναι ζωντανός και αλλάζει χρώμα μπροστά στα μάτια σου

11:12 8/6/2025 - Πηγή: Sportime

Βρίσκεται στην καρδιά της Αυστραλίας, 335 χιλιόμετρα από την κοντινότερη πόλη. Έχει ύψος όσο ένας ουρανοξύστης, αλλά το μεγαλύτερο μέρος του είναι κρυμμένο κάτω από τη γη. Οι Αβορίγινες τον αποκαλούν Ουλουρού και δεν τον βλέπουν σαν πέτρα. Τον βλέπουν σαν πρόγονο. Σαν πνεύμα. Και ποτέ δεν τον ονομάζουν χωρίς σεβασμό.

Το Ουλουρού είναι μονόλιθος από ψαμμίτη, με περίμετρο 9,4 χιλιομέτρων και ηλικία εκατοντάδων εκατομμυρίων ετών. Ανήκει στην ομάδα των ίσελμπεργκ – τα «νησιά της ερήμου». Βρίσκεται στο Εθνικό Πάρκο Ουλουρού–Κάτα Τιούτα και είναι Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

Το πιο εντυπωσιακό του χαρακτηριστικό; Αλλάζει χρώμα. Από βαθύ καφέ το μεσημέρι, σε πυρακτωμένο κόκκινο στο ηλιοβασίλεμα, και ροζ-μωβ την αυγή. Κάθε ώρα είναι μια άλλη μορφή.

Οι Ανάνγκου, οι παραδοσιακοί κάτοικοι της περιοχής, δεν το θεωρούν φυσικό φαινόμενο. Λένε ότι το Ουλουρού ζει. Κάθε σκιά, κάθε αυλάκι, κάθε επιφάνεια είναι μέρος από μια ιστορία που ξεκίνησε στην Εποχή των Ονείρων – την ιερή μυθική εποχή δημιουργίας. Ορισμένες σπηλιές του απαγορεύεται να τις φωτογραφίσεις ή να τις κοιτάξεις από κοντά. Ανήκουν σε πνεύματα, και τα σχέδια στους τοίχους είναι αποτυπώματα αρχαίων όντων.

Μέχρι το 2019, πολλοί τουρίστες ανέβαιναν στην κορυφή του Ουλουρού, παρά τις εκκλήσεις των Ανάνγκου. Το σημείο θεωρείται ιερό, σαν να πατάς πάνω στο σώμα κάποιου ζωντανού. Μετά από χρόνια πίεσης, η ανάβαση απαγορεύτηκε. Πλέον, οι επισκέπτες περιηγούνται γύρω του, ακούν ιστορίες από τους ντόπιους και κοιτούν το χρώμα να αλλάζει χωρίς να χρειαστεί να το αγγίξουν.

Η γεωλογική σύσταση του Ουλουρού είναι τόσο συμπαγής και ομοιογενής που έχει αντισταθεί στη διάβρωση για αιώνες, ενώ όλα γύρω του εξαφανίστηκαν. Δεν έχει στρώματα. Δεν έχει σπασίματα. Είναι σαν ένας συμπαγής οργανισμός. Ορισμένοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι είναι ένας από τους παλαιότερους σχηματισμούς της Γης που παραμένουν όρθιοι και ορατοί.

Το όνομά του δόθηκε το 1873 από τον Ευρωπαίο εξερευνητή William Gosse ως “Ayers Rock”, χωρίς να ρωτήσει κανέναν από τους ντόπιους. Μόλις το 1993 άρχισε να χρησιμοποιείται επίσημα η διπλή ονομασία “Uluru / Ayers Rock”. Το 2002, έπειτα από αίτημα της κοινότητας του Άλις Σπρινγκς, το Ουλουρού πήρε πρώτο τη θέση που του ανήκει.

Για τους Ανάνγκου, το Ουλουρού δεν είναι μνημείο, δεν είναι τουριστικό αξιοθέατο. Είναι μέλος της οικογένειας. Και η πιο δυνατή του στιγμή δεν είναι όταν το φωτογραφίζεις, αλλά όταν το κοιτάς σιωπηλά, την ώρα που αλλάζει χρώμα και σε κοιτάζει κι αυτό πίσω.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords