Παραιτούνταν μαζικά επειδή δεν τους άφηναν να έχουν μουστάκι, γένεια, τατουάζ, σκουλαρίκια και έντονο μακιγιάζ

10:53 8/6/2025 - Πηγή: Sportime

Όταν η Euro Disney άνοιξε στο Παρίσι το 1992, οι εργαζόμενοι ήρθαν αντιμέτωποι με κάτι που δεν περίμεναν ποτέ από μια αμερικανική εταιρεία στο κέντρο της Ευρώπης. Έναν αυστηρό κώδικα εμφάνισης, που απαγόρευε μουστάκια, γενειάδες, τατουάζ, σκουλαρίκια στους άνδρες και κάθε έντονη ή “εκκεντρική” προσωπική έκφραση. Στην καρδιά της Γαλλίας, όπου

η ατομικότητα και η προσωπική ελευθερία θεωρούνται αδιαπραγμάτευτες, αυτή η πολιτισμική εισβολή έμελλε να ξεσηκώσει επανάσταση.

Οι γαλλικές εργατικές ενώσεις, συνηθισμένες να υπερασπίζονται ακόμα και το πιο μικρό δικαίωμα, δεν άφησαν το θέμα να περάσει έτσι. Ο κώδικας εμφάνισης της Disney, γνωστός ως “Disney Look”, θεωρήθηκε παραβίαση των βασικών αρχών του γαλλικού εργατικού δικαίου. Στη Γαλλία, κανείς εργοδότης δεν μπορεί να επιβάλει περιορισμούς στην εξωτερική εμφάνιση, αν δεν αποδείξει ότι είναι απολύτως αναγκαίοι για την εργασία. Και στην περίπτωση του Mickey Mouse, ούτε ο πιο ελαφρύς μουστακάτος δεν φαινόταν να απειλεί την εμπειρία των επισκεπτών.

Η αντίδραση ήταν άμεση. Σύμφωνα με το Hollywood Reporter, μέσα στους πρώτους μήνες λειτουργίας, παραιτήθηκε έως και το 25% του προσωπικού, δηλαδή περίπου 3.000 άνθρωποι. Η Disney το υποβάθμισε, κάνοντας λόγο για “μόνο 1.000 παραιτήσεις”, αλλά οι εικόνες απεργιών και διαδηλώσεων έφτασαν μέχρι τα αμερικανικά δελτία ειδήσεων. Εφημερίδες όπως Le Figaro μιλούσαν για “πολιτιστική σύγκρουση” και “αμερικανικό αυταρχισμό με αυτιά ποντικιού”.

Το θέμα δεν ήταν μόνο αισθητικό. Για τους Γάλλους, το να επιβάλλει κανείς ομοιομορφία σε ανθρώπους που απευθύνονται στο κοινό σήμαινε επίθεση στην προσωπικότητα. Ορισμένοι εργαζόμενοι κατέφυγαν και στα δικαστήρια, επικαλούμενοι παραβίαση της ιδιωτικής ζωής και των ατομικών ελευθεριών. Η Disney, από την πλευρά της, δήλωνε ότι το “Disney Look” είναι απαραίτητο για να διατηρείται η φαντασία και η συνέπεια του brand, με τον τότε διευθυντή ανθρώπινου δυναμικού να λέει: “Χωρίς αυτό, δεν μπορούμε να παρουσιάζουμε το προϊόν που περιμένουν οι επισκέπτες μας”.

Η ένταση κράτησε χρόνια. Οι γαλλικές ενώσεις απαιτούσαν προσαρμογή στους ευρωπαϊκούς κανόνες, ενώ η Disney αρνιόταν να κάνει πίσω. Παρά την αρχική κατακραυγή, η Euro Disney τελικά αναγκάστηκε να κάνει μερικές παραχωρήσεις, επιτρέποντας σταδιακά ορισμένα στοιχεία εμφάνισης όπως διακριτικά μουστάκια ή μικρά σκουλαρίκια, πάντα με περιορισμούς.

Όμως το στίγμα έμεινε. Η σύγκρουση εκείνη έγινε σύμβολο της πολιτισμικής έντασης ανάμεσα στην ευρωπαϊκή αντίληψη περί ελευθερίας και στην αμερικανική ανάγκη για brand uniformity. Σήμερα, η Disneyland Paris είναι από τους μεγαλύτερους εργοδότες της Γαλλίας, αλλά η ιστορία εκείνων των πρώτων χρόνων υπενθυμίζει τι σημαίνει να φέρεις μια τόσο αυστηρή κουλτούρα σε μια χώρα όπου το μουστάκι είναι σχεδόν δικαίωμα.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords