Ήταν βαρόνοι, πρίγκιπες και ιππότες στην Πελοπόννησο. Και τους έδιωξαν γιατί έγιναν Έλληνες.

Μετά την κατάκτηση της Πελοποννήσου από τους Φράγκους Σταυροφόρους το 1205, οι νέοι άρχοντες μοίρασαν τη γη σε βαρονίες. Μία από αυτές, κοντά στην Πάτρα, πέρασε σε χέρια Γάλλων ιπποτών από τη Βουργουνδία. Ίδρυσαν κάστρα, έφεραν ευρωπαϊκή φεουδαρχία και ονόμασαν τα φέουδά τους όπως τις πατρίδες τους. Οι κάτοικοι τούς έβλεπαν ως κατακτητές.

Ο πρώτος βαρόνος της περιοχής ήταν ο Γκυ ντε Λα Τρεμουάιγ, εκπρόσωπος του βασιλιά της Σικελίας. Το κάστρο που

έχτισε έγινε σύμβολο εξουσίας. Η Αχαΐα ανήκε πλέον σε ένα σύστημα όπου τα ιπποτικά «δώρα» (δηλαδή κομμάτια γης) καθόριζαν την εξουσία. Ο καθένας διοικούσε με στρατιώτες, φεουδάρχες και δικαιώματα δικαστικά και οικονομικά.

Όμως μέσα από γάμους, προδοσίες και πολέμους διαδοχής, τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν. Οι Τρεμουάιγ παντρεύτηκαν Έλληνες και Ιταλούς, ενώ κάποιοι απόγονοί τους ασπάστηκαν τα ελληνικά ήθη, τη γλώσσα και τη θρησκεία. Οι Λατίνοι άρχοντες της εποχής το θεωρούσαν αυτό προδοσία. Αν κάποιος «έγινε Έλληνας», του έπαιρναν τη γη.

Ο Νικολά ντε Λα Τρεμουάιγ, τελευταίος βαρόνος του οίκου, είχε ενταχθεί πλήρως στον ελληνικό τρόπο ζωής. Όταν ο Φερδινάνδος της Μαγιόρκας ηττήθηκε το 1316 στη Μανωλάδα και έπεσε νεκρός, ο Νικολά θεωρήθηκε σύμμαχός του. Ήταν πλέον ανεπιθύμητος από τους δυτικούς συμμάχους και του αφαιρέθηκε το φέουδο γιατί είχε γίνει, όπως γράφει το Χρονικόν του Μορέως, «Έλληνας».

Το φέουδο πέρασε σε άλλους δυτικούς, μέχρι που αγοράστηκε από τον Μαρτίνο Ζαχαρία, γιο πειρατή από τη Χίο και άρχοντα του Αιγαίου. Η οικογένεια Ζαχαρία, αν και Λατίνοι, παντρεύτηκαν Βυζαντινές, βάφτισαν τα παιδιά τους με ελληνικά ονόματα και έγιναν κι αυτοί κομμάτι του ελλαδικού κόσμου. Ο Κεντυρίων Ζαχαρίας, τελευταίος βαρόνος της περιοχής, αναγκάστηκε να παραδώσει το κάστρο του το 1429 στον δεσπότη του Μυστρά Θωμά Παλαιολόγο.

Η πτώση των Λατίνων φεουδαρχών στην Πελοπόννησο δεν ήρθε από ξένη εισβολή. Ήρθε επειδή οι ίδιοι άλλαξαν. Έγιναν περισσότερο Έλληνες απ’ όσο τους επέτρεπε η καταγωγή τους. Έχασαν τις γαίες τους, τα κάστρα τους και τα προνόμιά τους – αλλά άφησαν πίσω τους μια παράξενη συγχώνευση πολιτισμών που δεν έσβησε ποτέ εντελώς.

Ακόμα και σήμερα, στην περιοχή κοντά στην Πάτρα, σώζονται ερείπια του πύργου που έκτισε ο Τρεμουλάς. Ένα βουβό απομεινάρι από την εποχή που στην Πελοπόννησο υπήρχαν βαρόνοι, πρίγκιπες και ιππότες – κι έπεσαν γιατί επέλεξαν να είναι πια Έλληνες.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα