Η ταινία που έσπασε το ρεκόρ του Μεθύστακα, έβαλε τη Βλαχοπούλου στην κορυφή και έκανε μόδα το μιούζικαλ

11:24 10/5/2025 - Πηγή: Sportime

Το 1964, ο ελληνικός κινηματογράφος άλλαξε για πάντα. Μια ταινία έσπασε όλα τα ταμεία, καταρρίπτοντας ρεκόρ που κρατούσαν από τη δεκαετία του ’50. Ήταν το «Κάτι να καίει» του Γιάννη Δαλιανίδη. Όχι μόνο έγινε η πιο εμπορική της χρονιάς, αλλά κατάφερε κάτι πολύ σπάνιο: να μεταμορφώσει την ίδια τη μορφή του ελληνικού σινεμά. Ήταν η πρώτη ελληνική ταινία μεγάλου μήκους που γυρίστηκε σε σινεμασκόπ και έγχρωμη, με γυρίσματα σε Θεσσαλονίκη, Τέμπη και Αθήνα.

Το

φιλμ ήρθε να αντικαταστήσει τη μελαγχολία του «Μεθύστακα» με χορό, τραγούδι, και χιούμορ. Έκανε πάνω από 660.000 εισιτήρια και έφερε στο προσκήνιο έναν θίασο από αστέρες που έμελλε να γίνουν εμβληματικοί. Ο Ντίνος Ηλιόπουλος, η Ρένα Βλαχοπούλου, η Μάρθα Καραγιάννη, ο Κώστας Βουτσάς, η νεοφερμένη Έλενα Ναθαναήλ, όλοι τους μετατράπηκαν σε πρόσωπα που θα αγαπηθούν από γενιές θεατών. Η Ρένα Βλαχοπούλου, ειδικά, μπήκε οριστικά στο πάνθεον του ελληνικού σινεμά, ισάξια της Αλίκης και της Ζωής.

Η ταινία δεν ήταν απλώς μουσικοχορευτική. Ήταν ένα καλειδοσκόπιο λαϊκού πολιτισμού, γεμάτο σπιρτάδα, σκηνές σε θέατρα, τραγούδια με μπουζούκι και ντουμπλαρισμένα ντουέτα, μια Αθήνα που χαμογελούσε και μια Θεσσαλονίκη που έλαμπε. Στο πλευρό των πρωταγωνιστών εμφανίστηκε και ο Γιώργος Ζαμπέτας, παίζοντας μπουζούκι και τραγουδώντας επί σκηνής, φέρνοντας τον ήχο του δρόμου στο σαλόνι του σινεμά.

Από την ταινία αυτή, έμειναν φράσεις όπως το αθάνατο «Φσσστ Μπόινγκ» του Βουτσά, που μετατράπηκε σε φράση-σήμα κατατεθέν μιας εποχής. Το σενάριο ισορροπούσε ανάμεσα στην κωμωδία και τη σάτιρα, φέρνοντας την Ελλάδα της δεκαετίας του ’60 μπροστά στην κάμερα με γοητεία και χιούμορ. Η ιστορία είχε τα πάντα: έρωτες, παρεξηγήσεις, κληρονομιές, θέατρα και ανατροπές.

Το «Κάτι να καίει» δεν ήταν απλώς η μεγαλύτερη επιτυχία του Δαλιανίδη — ήταν το έργο που καθιέρωσε το ελληνικό μιούζικαλ ως λατρεμένο είδος. Οι επιρροές από το West Side Story και την επιθεώρηση ήταν εμφανείς, αλλά με έναν καθαρά ελληνικό τρόπο, γεμάτο μπουζούκια, λατέρνες και μεσογειακό πάθος. Η τεχνική αρτιότητα και το φρέσκο μοντάζ συνέβαλαν στο να θεωρείται ακόμα και σήμερα ως μια από τις πιο καλοδουλεμένες παραγωγές της Φίνος Φιλμ.

Πολλά χρόνια μετά, η ταινία κυκλοφόρησε σε DVD, αναβιώνοντας τη μαγεία της για μια νέα γενιά θεατών. Μα κάθε φορά που παίζεται στην τηλεόραση ή ανεβαίνει σε θεματικά αφιερώματα, είναι σαν να επιστρέφουμε σε μια Ελλάδα που ήθελε να τραγουδάει. Και αυτό το κατάφερε πρώτη μια γυναίκα που έλεγε τις ατάκες της με μάτια που γελούσαν: η Ρένα.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords