Έφτιαξε ασανσέρ για να ανεβάζει τη μαντάμ του στα κρυφά χωρίς αν τη βλέπουν οι άλλοι

Ήταν η εποχή που οι βασιλιάδες δεν περπατούσαν, πετούσαν. Ο Λουδοβίκος ο 15ος, βασιλιάς της Γαλλίας, είχε πολλά πάθη, αλλά κανένα δεν ήταν τόσο παροιμιώδες όσο η εμμονή του με τη μαντάμ ντε Πομπαντούρ. Για χάρη της, παραβίασε κάθε κανόνα εθιμοτυπίας. Ακόμα και της βαρύτητας.

Το Παλάτι των Βερσαλλιών είχε χιλιάδες δωμάτια, μα εκείνος ήθελε μόνο δύο: το δικό του και αυτό της μαντάμ. Η απόσταση ανάμεσά τους ήταν

μικρή σε τετραγωνικά, τεράστια σε κουτσομπολιά. Κάθε επίσκεψη της ντε Πομπαντούρ γινόταν αντικείμενο σχολίων. Έπρεπε να βρεθεί λύση. Μυστική. Σιωπηλή. Κάθετη.

Ένας ειδικός μηχανικός, του οποίου το όνομα δεν σώζεται, ανέλαβε την αποστολή. Σχεδίασε έναν μηχανισμό με σκοινιά και αντίβαρα, κάτι ανάμεσα σε αναβατόριο και βασιλική πατέντα. Ένα μικρό κρυφό ασανσέρ γεννήθηκε. Το αποκαλούσαν “la chaise volante”, η ιπτάμενη καρέκλα.

Η καρέκλα δεν έκανε θόρυβο. Ήταν φτιαγμένη έτσι ώστε να μην κινείται απότομα. Το πάτωμα του δωματίου άνοιγε και η μαντάμ ανέβαινε αόρατη, σαν όραμα, στο υπνοδωμάτιο του Λουδοβίκου. Η αυλή δεν καταλάβαινε τίποτα. Μόνο το άρωμά της έμενε πίσω, να μαρτυρά το πέρασμά της.

Ο ασανσέρ αυτός δεν ήταν πρώτος στον κόσμο, ήταν όμως ο πρώτος με τόσο ξεκάθαρο σκοπό: να καλύπτει βασιλικές ερωτικές επισκέψεις. Δεν σχεδιάστηκε για το κοινό καλό, αλλά για την ιδιωτική απόλαυση ενός μονάρχη που δεν ήθελε να τον δει κανείς όταν έκανε το πιο ανθρώπινο πράγμα: να αγαπά.

Η ύπαρξη της καρέκλας έγινε γνωστή αργότερα, όταν περιηγητές και συγγραφείς ανέφεραν το περιστατικό σε απομνημονεύματά τους. Κανένα σχέδιο δεν σώζεται, αλλά η φήμη της επιβίωσε των αιώνων, όπως και η φήμη του ίδιου του Λουδοβίκου, που ήξερε πώς να κατεβάζει τον ήλιο αλλά να ανεβάζει τις μαντάμ.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα