Τίτλοι τέλους και δάκρυα το 2022

Ήταν μια χρονιά την οποία δύσκολα θα ξεχάσουν όχι μόνο οι φίλοι του τένις, αλλά γενικότερα οι φίλοι του αθλητισμού.

Η βραδιά του Σεπτεμβρίου στο Λονδίνο, που έφερε μαζί τους κορυφαίους τενίστες που έχει δει ο πλανήτης στην εποχή των Οπεν, ήταν άνευ προηγουμένου.

Ήταν φτιαγμένη από τη χρυσόσκονη των παραμυθιών και τα δάκρυα των αληθινών ιστοριών. Ο κόσμος αποχαιρέτησε το Ρότζερ Φέντερερ, που είχε δίπλα του το μεγάλο του αντίπαλο και καλύτερο του φίλο Ράφαελ Ναδάλ, αλλά κι εκείνον που του στέρησε το τρόπαιο στους τελευταίους δύο τελικούς του στο αγαπημένο του Wimbledon,

Η αποχώρηση του Ρότζερ Φέντερερ δεδομένα αποτελεί την πιο ηχηρή της χρονιάς κι εκείνη που κέρδισε το μεγαλύτερο μερίδιο δημοσιότητας.

Συγκλονιστικά συναισθηματική όμως ήταν κι εκείνη του Τζο Βίλφριντ Τσονγκά στο κοκκινόχωμα του Roland Garros. Ο Γάλλος που έφτασε μέχρι το νούμερο 5 της κατάταξης, έδωσε τέλος στη 18χρονη καριέρα του, που τον κατοχύρωσε ως έναν από τους σημαντικότερους της γενιάς του έχοντας νικήσει τους Φέντερερ, Τζόκοβιτς, Ναδάλ ενώ ήταν στο νούμερο 1 της κατάταξης, ενώ έχει καταγάγει θριάμβους εις βάρος και των τριών σε Majors.

Ο Χουάν Μαρτίν  ντελ Πότρο είδε την καριέρα του να ταλαιπωρείται από διαρκείς τραυματισμούς, οι οποίοι όμως δεν τον εμπόδισαν να μετατραπεί σε μια από τις πλέον εμβληματικές προσωπικότητες του αθλήματος. Η συγκλονιστική κατάκτηση του Αμερικανικού Όπεν το 2009 με την οποία είχε σταματήσει την πενταετή κυριαρχία του Ρότζερ Φέντερερ αποτελεί την πιο λαμπρή στιγμή της καριέρας του.

Άλλος ένας τενίστας που ανέβηκε μέχρι το νούμερο 5 της ΑΤΡ και δύο φορές φιναλίστ σε Grand Slam, o Κέβιν Άντερσον περιλαμβάνεται μεταξύ εκείνων που έριξαν τίτλους τέλους και θα τους θυμόμαστε με νοσταλγία καθώς ήταν πάντα από τις περιπτώσεις που σε προσκαλούσαν να περιμένεις κάτι ιδιαίτερο στα παιχνίδια τους.

Σε αυτή την κατηγορία ο Αντρέας Σέπι, ο Τόμι Ρομπρέδο που έφτασε τα 40 για να σταματήσει, ο Ζιλ Σιμόν και ο Σέρχι Σταχόφσκι ο οποίος από τον περασμένο Ιανουάριο αποσύρθηκε και ζώστηκε με όπλα για να υπηρετήσει την πατρίδα του. Ο Ουκρανός είχε γίνει γνωστός το 2013 όταν στο Wimbledon όντας νούμερο 116, είχε αποκλείσει τον υπερασπιζόμενο τον τίτλο Ρότζερ Φέντερερ.