Τιλί: «Πρέπει να αποδείξω την αξία μου»

Ο Κιμ Τιλί δηλώνει ότι θέλει να βοηθήσει τον Ολυμπιακό στους μήνες που απομένουν για το τέλος της σεζόν, ώστε να κερδίσει την παραμονή του στον Πειραιά.

Ο Γάλλος διεθνής, μίλησε στην ιστοσελίδα της πατρίδας του bebasket, αναφερόμενος μεταξύ αλλων στο πώς κατέληξε στους «ερυθρόλευκους», στον τραυματισμό που τον έχει αφήσει εκτός μέχρι τώρα, την ζωή του στην Ελλάδα και ένα ...ευτράπελο με έναν φίλο του Παναθηναϊκού.

Αναλυτικά:

Για την μετακόμιση στον Ολυμπιακό: «Ήμουν ελεύθερος από την Μπασκόνια, ύστερα από τρία χρόνια συμβόλαιο. Για να είμαι ειλικρινής ήμουν λίγο αγχωμένος, καθώς το καλοκαίρι ήταν μακρύ λόγω της Ευρωλίγκας και μέχρι τα μέσα Ιουλίου δεν είχαν γίνει πολλές μεταγραφές. Παρ’ όλα αυτά, παρέμενα αισιόδοξος και υπομονετικός. Η πρόταση του Ολυμπιακού ήταν η πρώτη που μου έγινε. Υπήρξαν και άλλες προτάσεις από την Ισπανία, αλλά και την υπόλοιπη Ευρώπη (σ.σ. από τη Χίμκι), αλλά η πρώτη ήταν από τον Ολυμπιακό. Ήταν λίγο βιαστικοί να υπογράψουν παίκτη και θυμάμαι ότι δέχθηκα την πρόταση και την επόμενη μέρα μίλησα με τον κόουτς Σφαιρόπουλο. Εκείνος, μου εξήγησε το πλάνο της ομάδας και μου είπε ότι είχα δύο ημέρες για να αποφασίσω. Πήρα πίσω, ύστερα από 24 ώρες και του είπα ότι μου άρεσε το πλάνο. Ήξερα ότι θα είχα τον ίδιο ρόλο που είχα και στην Μπασκόνια, παίζοντας πίσω από τον Πρίντεζη αυτή τη φορά. Ήξερα ήδη την αποστολή που θα είχα: Να δίνω ενέργεια, να παίζω άμυνα, να σουτάρω όταν θα είμαι ελεύθερος, σχεδόν δηλαδή ότι έκανα στη Βιτόρια. Με μεγάλη χαρά, λοιπόν, αποδέχθηκα την πρόταση μίας από τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης, που έχει μία από τις πιο όμορφες ιστορίες στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και είναι σε μία πανέμορφη πόλη. Ήταν σίγουρα ένα επόμενο βήμα στην καριέρα μου και ένα όνειρο».

Για τον τραυματισμό του: «Ήταν ένα ατύχημα, καθώς δεν μου δόθηκε η ευκαιρία. Δεν είχα ποτέ πρόβλημα στον προσαγωγό και τραυματίστηκα κατά τη διάρκεια της προθέρμανσης κόντρα στην Μπασκόνια. Νομίζω ότι αυτό προήλθε από την υπερφόρτωση. Δεν είχα τραυματισμό τα τελευταία έξι χρόνια, αλλά δεν είχα χρόνο για να ξεκουραστώ. Ξεκίνησα τις προπονήσεις ύστερα από πέντε με έξι εβδομάδες. Στην αρχή, μου είχαν πει ότι θα έλειπα για τέσσερις με έξι μήνες και τώρα είμαστε στους 3,5 μήνες. Έχω προχωρήσει αρκετά, καθώς δούλεψα πολύ στην αποθεραπεία. Ελπίζω να επιστρέψω πιο δυνατός από πριν και στόχος μου είναι να επιστρέψω στο 100%, το συντομότερο δυνατό, καθώς θέλω να βοηθήσω την ομάδα μου σε μία απαιτητική φάση της σεζόν. Κάναμε καλό ξεκίνημα στη χρονιά, όμως το τελευταίο διάστημα ήταν λίγο δύσκολο, με κάποιες ήττες εκτός έδρας. Παρ’ όλα αυτά, είμαστε δεύτεροι στην Ευρωλίγκα και ελπίζω να βοηθήσω την ομάδα. Έχουμε υψηλούς στόχους, καθώς διαθέτουμε μία ομάδα που θέλει να πάει μέχρι τέλους και αυτό θέλουμε να το δείξουμε στο παρκέ. Ήδη, έχουμε την ευκαιρία να πάρουμε τον πρώτο τίτλο της σεζόν κόντρα στην ΑΕΚ, στον τελικό του Κυπέλλου. Δεν ξέρω αν θα είμαι έτοιμος, θα δούμε».

Για το μέλλον του στον Πειραιά: «Έχω συμβόλαιο για 1+! χρόνια, η δεύτερη σεζόν είναι οψιόν του συλλόγου. Είναι πρόβλημα με τον τραυματισμό μου γιατί η δεύτερη σεζόν δεν είναι εγγυημένη. Πρέπει να παίξω καλά τους τελευταίους μήνες για να μείνω άλλον έναν χρόνο. Το να είσαι στον Ολυμπιακό είναι ένα όνειρο. Είναι τερατώδες, πρόκειται ουσιαστικά για τον σύλλογο με την μεγαλύτερη ιστορία στην Ευρώπη. Το να παίζεις δίπλα σε παίκτες όπως ο Σπανούλης και ο Πρίντεζης σε ανταμοίβει. Έχουν τεράστια ιστορία στην Ευρώπη, τρεις Ευρωλίγκες ο Σπανούλης, δύο ο Πρίντεζης. Έχουν τεράστια εμπειρία και την μεταδίδουν στα αποδυτήρια στους άλλους παίκτες. Ειδικά ο Σπανούλης, που είναι πραγματικός ηγέτης, μιλάει πολύ πριν από τα παιχνίδια, κατά την διάρκεια του αγώνα και στο ημίχρονο. Έχουμε να μάθουμε πολλά απ' αυτούς και αυτό κάνω. Ο στόχος μου είναι να συνεχίσω στηνν Euroleague, ειδικά τώρα που γίνεται κλειστό πρωτάθλημα. Πριν από αυτό όμως θέλω να μείνω άλλη μία χρονιά στην Ελλάδα. Είμαι πολύ ευτυχισμένος στην Αθήνα αλλά πρέπει να αποδείξω την αξία μου και θα δούμε μετά τι θα γίνει».

Για την αντιπαλότητα με τον Παναθηναϊκό: «Είναι ιστορική αντιπαλότητα. Στην Αθήνα από μικρό παιδί μεγαλώνεις με μία ομάδα, είτε την μία είτε την άλλη. Μισούν πραγματικά ο ένας τον άλλον. Είναι ουσιώδες να κερδίζεις αυτά τα ματς, υπάρχει τρελή ατμόσφαιρα. Ήμουν στην αποστολή στο τελευταίο ντέρμπι, δυστυχώς χάσαμε, αλλά η ατμόσφαιρα ήταν πραγματικά απίστευτη. Η τρέλα για το μπάσκετ είναι εντυπωσιακή. Με το που πηγαίνω κάπου, ο κόσμος με αναγνωρίζει ακόμα και αν δεν έχω παίξει ούτε ένα ματς. Ξέρουν ότι είμαι τραυματίας, με ενθαρρύνουν, είναι πραγματικά ευγενικοί. Λαμβάνω πολλά μηνήματα ενθάρρυνσης και αυτό μου δίνει ακόμα μεγαλύτερο κίνητρο να επιστρέψω δυνατότερος και να βοηθήσω την ομάδα. Ακόμα και οι φίλοι του Παναθηναϊκού με αναγνωρίζουν και με προσβάλλουν γελώντας. Τις προάλλες πήγα σε έναν κλειδαρά για να βγάλω ένα κλειδί. Με βλέπει να μπαίνω με την φόρμα του Ολυμπιακού, με ρωτάει τι είμαι και του λέω ότι παίζω στην ομάδα. Οπότε με κοιτάει και μου λέει ''άντε γ...'' (σ.σ.: γελάει). Τελικά δεν αντιμετώπισα πρόβλημα αλλά ήταν αστείο».