Τι διαλέγει ο Νικ από Διαμαντίδη Ζήση Παπαλουκά και Σπανούλη

Ο Νικ Καλάθης μίλησε στην Ευρωλίγκα για τους τέσσερις κορυφαίους Έλληνες γκαρντ του ελληνικού μπάσκετ. Για τον Ζήση, τον Σπανούλη, τον Διαμαντίδη και τον Παπαλουκά. Αναφέρθηκε σε προσωπικές εμπειρίες μαζί τους, αλλά και ξεκαθάρισε τι θα "έκλεβε" αν μπορούσε από τον κάθε έναν ξεχωριστά.

Η συνέντευξή του:

«Είναι τιμή να συμπεριλαμβάνομαι σε λίδτα με τέτοιους παίκτες. Μακάρι να γίνω σαν αυτούς ακόμα και να τους ξεπεράσω. Τους θαυμάζω όλους ξεχωριστά. Είναι σπουδαίοι άνθρωποι και έχουν εκπροσωπήσει πολύ καλά το ελληνικό μπάσκετ, μέσα και έξω

από το γήπεδο. Ο Παπαλουκάς και ο Διαμαντίδης ασχολούνται με ακαδημίες μπάσκετ, ο Ζήσης και ο Σπανούλης κάνουν επίσης πράγματα για το ελληνικό μπάσκετ συνεχίζοντας να παίζουν. Θεωρούνται από τους κορυφαίους όλων των εποχών, και πέρα από αυτό είναι ακόμη καλύτεροι άνθρωποι και τους θαυμάζω».

Πότε άκουσε για τον Παπαλουκά; «Όταν η Ελλάδα νίκησε τις ΗΠΑ. Ήταν το μεγάλο αυτής της Εθνικλής και ήταν η πρώτη φορά που τον έμαθα».

Για τους Διαμαντίδη, Σπανούλη, Ζήση πως τους γνώρισε; «Έπαιξα μαζί με τον Διαμαντίδη τον Σπανούλη όταν ήμουν 20 ετών. Έπαιξα με τον Νίκο Ζήση στην Εθνική για αρκετά χρόνια και τον γνώρισα από κοντά. Όλους τους ξέρω καλά και διατηρούμε ακόμα επαφή».

Τι ξεχωρίζει στον Διαμαντίδη; «Ήταν φανταστικό να παίζεις μαζί του, γιατί δεν είναι καθόλου εγωιστής. Δεν χρειαζόταν καν να σουτάρει τη μπάλα για να καθοδηγήσει. Όλοι αγαπούσαν να παίζουν μαζί του. Στην άμυνα ήταν τρομερός και μπορούσε να εξουδετερώσει τον καλύτερο παίκτη της αντίπαλης ομάδας. Ήταν εξαιρετικός σε αυτό.

Ο Διαμαντίδης είχε μεγαλύτερη επιρροή στο παιχνίδι μου επειδή έπαιξα μαζί του για αρκετά χρόνια, προπονούμασταν μαζί κάθε μέρα. Με ενέπνευσε κι πήρα πολλά από αυτόν. Επίσης πήρα πολλά κι από τον Σπανούλη στην πρώτη μου χρονιά στον Παναθηναϊκό».

Για τους Σπανούλη και Ζήση: «Ο Ζήσης και ο Σπανούλης μιλούν για μπάσκετ 24 ώρες και 7 ημέρες την εβδομάδα, αυτό φυσικά τους κάνει και καλούς φίλους. Μπορείς να μιλάς όλη την μέρα μαζί τους και εγώ το έκανα αυτό πολύ. Αγαπόύν το μπάσκετ και κάθε είδος πρωταθλήματος, το ΝΒΑ, την Ευρώπη το κολέγιο. Τα ξέρουν όλα. Εξαρτάται από το τι άνθρωπος είσαι. Προφανώς και μου αρέσει το μπάσκετ, άρα όταν είμαι δίπλα τους, συζητώ κι ανταλλάσσω απόψεις για καθετί.

Ο "Μπιλ" είναι απίστευτα σκληρά εργατικός παίκτης και ένας από τους πιο σκληρούς που έχω δει ποτέ. Η νοοτροπία του του επιτρέπει να κάνει τόσα πράγματα, πάντα μπορείς να βασίζεσαι σε αυτόν όταν χρειάζεσαι ένα μεγάλο σουτ. Ξέρει πώς να κερδίσει και πώς να πάρει ένα παιχνίδι στο τέταρτο δεκάλεπτο. Και το κάνει να φαίνεται εύκολο».

Για τον Παπαλουκά: «Συνέβαλε στο να αλλάξει η ιδέα του πόιντ γκαρντ στην Ευρώπη, όντας τόσο ψηλός και με καλό έλεγχο της μπάλας. Οι ικανότητές του στην πάσα ήταν οι καλύτερες μπορούσες να βλέπεις στο γήπεδο. Έβλεπε γήπεδο και έτρεχε την ομάδα όπως λίγοι άλλοι. Έπαιξα εναντίον του αρκετές φορές και αγαπούσα να βλέπω πόσο έξυπνος ήταν και πόσο γνώριζε το παιχνίδι».

Για τη σεζόν 2009-10: «Ήταν δύσκολο, ειδικά την πρώτη μου χρονιά, να με μαρκάρουν τόσο ο Σπανούλης, όσο κι ο Διαμαντίδης, αλλά κι ο Γιασικεβίτσιους. Είχαμε μια απίστευτη ομάδα κι ήταν δύσκολα κάθε ημέρα στην προπόνηση. Με έκανε καλύτερο».

Τι θα διάλεγε από τον κάθε ένα ξεχωριστά:«Από τον Ζήση τα σουτ μέσης απόστασης μετά από ντρίπλα. Είναι ένας από τους καλύτερους σουτέρ. Από τον Διαμαντίδη θα επέλεγα την άμυνα, δυσκόλευε τον οποιονδήποτε μάρκαρε. Από τον Παπαλουκά τις πάσες του κι από τον Σπανούλη τα μεγάλα σουτ».