Τα λάθη που διέλυσαν την τουρκική δυναστεία

Τις μέρες που στο Βελιγράδι η Εφές ανέβαινε στο θρόνο της για δεύτερη σερί φορά και δημιουργούσε την ψευδαίσθηση ότι είχε δημιουργήσει μια δυναστεία μακράς διάρκειας κρινόταν και η….τύχη της για τα επόμενα χρόνια! Λίγο πριν το θριαμβευτικό φάιναλ φορ είχε αποφασιστεί από το κεντρικό συμβούλιο διευθυντών της εταιρείας που ελέγχει την ομάδα (Efes holding) η δραστική μείωση του μπάτζετ. Ο τρόπος διοίκησης της ομάδας είναι ιδιόρρυθμος αφού παρά την ύπαρξη του πάμπλουτου ιδιοκτήτη της ομάδας τουντσάι Οζιλχάν το ετήσιο μπάτζετ αποφασίζεται

από τους διευθύνοντες συμβούλους των ουκ ολίγων εταιρειών που απαρτίζουν τον όμιλο Εφες, ένα από τους μεγαλύτερους, αν όχι μεγαλύτερος, της Τουρκίας. Η κατάκτηση του τίτλου και η τεράστια δωρεάν διαφήμιση του ομίλου σε όλη την Ευρώπη μετάπεισε το συμβούλιο που αποφάσισε να κρατήσει το μπάτζετ στα ίδια επίπεδα. Αυτή η απόφαση οδήγησε στην καταστροφική, όπως αποδείχθηκε, απόκτηση του Γουίλ Κλάιμπερν. Μια πανάκριβη μεταγραφή που δημιούργησε άλλη μια ψευδαίσθηση: Η Εφές με δύο σούπερ σταρ στη μηχανή της ήδη, δημιουργούσε μια ακτύπητη Big-3 και η κατάκτηση ενός τρίτου σερί τίτλου έμοιαζε πολύ πιθανή.

Μόνο που η άφιξη του Κλάιμπερν άλλαξε όλες τις εσωτερικές ισορροπίες της ομάδας και κατέληξε μπούμερανγκ που γύρισε στο πρόσωπο του Αταμάν! Ο Τούρκος κόουτς βάσισε τα πάντα σε μια απλή αρχή: Ζήσε με τους σούπερ σταρ σου. Για μια διετία είχε δώσει ελευθέρας σε Λάρκιν και Μίτσιτς, έκτισε ένα οικοδόμημα ελεύθερου μπάσκετ με τους δύο σούπερ σταρ να έχουν απεριόριστες αγωνιστικές πρωτοβουλίες κάτι που ήταν αποδεκτό από όλους τους υπόλοιπους. Η συνταγή του Αταμάν λειτούργησε μέχρι την τελευταία –κυριολεκτικά- στιγμή. Στο τελευταίο τάιμ άουτ του ημιτελικού με τον Ολυμπιακό στο Βελιγράδι έδωσε την πιο απλή εντολή: ‘’Προσέξτε να μην κάνει κάποιος επιθετικό φάουλ. Τη μπάλα θα την πάρει ο Μίτσιτς και στα 8 δευτερόλεπτα πριν το τέλος (Σ.Σ. η Εφές είχε επίθεση 16 δευτερολέπτων) θα αποφασίσει τι θα κάνει’’. Τόσο απλά. Ο ευτυχισμένος σούπερ σταρ βρήκε τον τρόπο να ξεπληρώσει με ένα εύστοχο τρίποντο την εμπιστοσύνη του Τούρκου κόουτς. Κάπως έτσι κτίστηκε μια εύθραυστη ισορροπία την οποία δεν διέλυσε απλά η άφιξη του Κλάιμπερν αλλά και η φυγή του Κρούνοσλαβ Σίμον. Ο Κροάτης μαζί με τον αρχηγό της ομάδας τον Μπράιαν Ντάνστον ήταν οι σταθερές φωνές στα αποδυτήρια. Λόγω ηλικίας έχαιραν απόλυτου σεβασμού από όλη την υπόλοιπη ομάδα και λειτουργούσαν ως κυματοθραύστες. Παράλληλα ο Σίμον ήταν για χρόνια ο σταθερός συγκάτοικος του Μίτσιτς στα ταξίδια και είχε μια πολύ καλή φιλική σχέση με τον Σέρβο και μεγάλη επίδραση πάνω του. Ο Σίμον αποφάσισε μάλλον ξαφνικά να φύγει από την Πόλη για να παίξει μια τελευταία σεζόν στην Τσιμπόνα. Κάποια στιγμή, αργότερα, άλλαξε γνώμη, είπε όχι στην Τσιμπόνα και ζήτησε να επιστρέψει στην Εφές. Ήδη, όμως είχε αποκτηθεί ο Κλάιμπερν και ούτε θέση, ούτε χρήματα υπήρχαν. Ο Σίμον κατέληξε στην Τσεντεβίτα και η Εφές έχασε ένα παίκτη που ήταν και αποδείχθηκε πολύ πιο πολύτιμος από τη στατιστική και τους αριθμούς. Ακόμη και αγωνιστικά ο Σίμον ήταν ο ενδιάμεσος κρίκος που συνέδεε τους δύο σταρ της περιφέρειας με τη γραμμή ψηλών και δημιουργούσε τεράστιες ισορροπίες μέσα στο παρκέ. Ισορροπίες που διαλύθηκαν σχεδόν αυτόματα με την άφιξη του Κλάιμπερν. Ο Αμερικάνος πήγε με συμβόλαιο και στάτους σούπερ σταρ στην Πόλη. Ενας τρίτος MVP δίπλα στους δύο υπάρχοντες. Ο Αταμάν είχε βρει τον τρόπο να κρατάει ευτυχισμένους τους δύο σταρ του αλλά όταν στην εξίσωση μπήκε τρίτος δεν υπήρχαν άλλα κόλπα και τρικ. Οι σχέσεις του Κλάιμπερν με τον Μίτσιτς κυρίως χάλασαν πολύ γρήγορα, οι καβγάδες ήταν κοινός τόπος και ακούστηκαν ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα που διέλυσαν ολοκληρωτικά το κλίμα. Κάπως έτσι, η ΕΦές όλη την Ευρωπαϊκή σεζόν βρέθηκε να κυνηγάει τα πλέι οφ, άλλοτε με το ένα πόδι στην οκτάδα και άλλοτε έξω και με τα δύο, όπως τελικά κατέληξε.

Ο Εργκιν Αταμάν αποτελεί κατ΄ ουσία παρελθόν. Το αν θα καταφέρει να φύγει με το κεφάλι ψηλά κατακτώντας τον τίτλο του πρωταθλητή στην Τουρκία είναι μια άλλη ιστορία που αυτή τη στιγμή δεν παίζει μεγάλο ρόλο. Η αλήθεια είναι ότι παρά την αποτυχημένη Ευρωπαϊκή χρονιά δεν ήθελε να εγκαταλείψει τον πάγκο της Εφές. Αλλά κατάλαβε το αυτονόητο: Οι τρεις ακριβοπληρωμένοι σταρ έχουν συμβόλαια και για του χρόνου με μοναδική πιθανότητα αλλαγής σκηνικού την περίπτωση ο Μίτσιτς να ενδώσει στις σειρήνες του ΝΒΑ. Θα βρισκόταν πάλι σε μια ευάλωτη θέση και το πιθανότερο είναι ότι θα έβλεπε κάποια στιγμή την πόρτα της εξόδου χάνοντας ένα πολύ μεγάλο μέρος της τωρινής διαπραγματευτικής του δύναμης με ομάδες που τον θέλουν όπως ο Παναθηναϊκός.

Η Εφές προχωράει στην επόμενη μέρα. Πρώτος και στην ουσία μοναδικός υποψήφιος είναι ο Πάμπλο Λάσο. Αν δεν υπήρχε ο αστερίσκος με το θέμα υγείας που επικαλέστηκε η Ρεάλ και τον απέλυσε πριν ένα χρόνο η Εφές θα τον είχε ήδη κλείσει. Εφόσον οι άνθρωποι της πειστούν ότι το θέμα υγείας του Λάσο είναι ανύπαρκτο και πρόφαση της Ρεάλ ή ήσσονος σημασίας θα είναι αυτός που θα αναλάβει την αναδιοργάνωση της ομάδας. Σε διαφορετική περίπτωση στη δεύτερη θέση της ατζέντας υπάρχει το όνομα του Τσάβι Πασκουάλ.