Σα να ξεκινάει τώρα...

Μετά από ένα συναρπαστικό, δύσκολο, άκρως απαιτητικό και συνάμα όμορφο δίμηνο, τα πάντα δίνουν την αίσθηση πως όλα ξεκινούν απόψε το βράδυ στις 20.30 στο γήπεδο της Τούμπας. Ο ΠΑΟΚ υποδέχεται την ΑΕΚ έχοντας τη δυνατότητα, εφόσον νικήσει να την προσπεράσει στη βαθμολογία αφήνοντας πίσω του οριστικά τους μείον δυο βαθμούς με τους οποίους ξεκίνησε το πρωτάθλημα και να μεταφέρει το άγχος και την πίεση στις υπόλοιπες ομάδες που βρίσκονται στις πρώτες θέσεις του σχετικού πίνακα. Ανάμεσα σ’ αυτές κι ο Ολυμπιακός, τον οποίο και θ’ αντιμετωπίσει ο «Δικέφαλος» την ερχόμενη Κυριακή στο «Γ. Καραϊσκάκης» κι ενώ αύριο θα δοκιμαστεί στη Νέα Σμύρνη κόντρα στον Πανιώνιο, στον αγώνα που θα ολοκληρώσει την τέταρτη αγωνιστική.

Η αίσθηση της νέας αφετηρίας προκύπτει για πολλούς λόγους. Κατ’ αρχάς έχουν προκύψει συγκεκριμένα δεδομένα σ’ ότι έχει να κάνει με τις ομάδες, τα πρόσωπα που τις απαρτίζουν, τις διοργανώσεις που μετέχουν, τις προτεραιότητες κι εν πολλοίς τη φετινή δυναμική τους. Η ξεκάθαρη δυναμική τους θα προκύψει στην πορεία, κυρίως από αγώνες σαν τον συγκεκριμένο, καθώς ο κάθε ένας εξ αυτών φαντάζει κι ως μια ευκαιρία για απαντήσεις. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου κι οι ποδοσφαιριστές του, έχουν αφήσει πίσω τους τα προκριματικά του Champions League, τους πρώτους αγώνες του πρωταθλήματος, στους οποίους κατέγραψαν μόνο νίκες παρά τις όποιες αντιξοότητες, την πρεμιέρα στους φετινούς ομίλους του Europa League κόντρα στο μεγαθήριο που ακούει στο όνομα Τσέλσι, κατάπιαν τον εγωϊσμό τους να διεκδικήσουν σ’ αυτό το ματς ότι καλύτερο μπορούσαν προκειμένου να είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση εν όψει αυτής της σειράς των τριών αγώνων, αρχής γενομένης του σημερινού, της Τετάρτης στο Κύπελλο με τον Αρη και της ερχόμενης Κυριακής.

Μπορεί να μην είναι αρεστό, αλλά σε διαφορετική περίπτωση είχε πολλά περισσότερα να χάσει και πολύ λιγότερα να κερδίσει, πέραν των εντυπώσεων και της αναγνώρισης μιας τίμιας προσπάθειας. Ναι, η ομάδα δημιουργήθηκε για να διεκδικήσει την είσοδό της στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, όμως αποδείχτηκε στην πράξη πως δεν ήταν απολύτως έτοιμη και ώριμη για να κάνει την υπέρβαση και μοιραία «άδειασε» - προσωρινά - ψυχολογικά. Πέραν όλων των άλλων είχε κι έχει ν’ αντιμετωπίσει και τα δικά της προβλήματα, με την ενσωμάτωση των πλέον πρόσφατων προσώπων με τα οποία ενισχύθηκε, Ακπομ – Βέρνμπλουμ – Τόσκα, με τον Καρέλη να βρίσκεται αποδεδειγμένα στην καλύτερη μοίρα όλων.

Η σκέψη για την καλύτερη τύχη που θα μπορούσε να είχε η ομάδα αν τα πράγματα εξελίσσονταν διαφορετικά πέρσι, η μη τιμωρία του απόλυτου υπευθύνου που ποτέ δεν εξήγησε τί έκανε και γιατί το έκανε, ούτε όταν τον κάλεσε η αθλητική δικαιοσύνη να το πράξει, αγνόησε προκλητικότατα τους πάντες κι η ζωή του συνεχίζεται ως είχε, την ίδια στιγμή που οι ζωές άλλων έχουν αλλάξει δραματικά, συμπεριλαμβανομένων κι άλλων διαφόρων προκλήσεων, που λόγω της - δικαιολογημένης - δυσπιστίας δεν επιτρέπουν να ερμηνευθούν ως απλά ... λάθη, συνθέτουν ένα εκρηκτικό μείγμα που βγαίνει ως τώρα ως εκνευρισμός, απολύτως εμφανής. Η όποια ενέργεια υπάρχει αυτή τη στιγμή σ’ αυτό το σύνολο, αυτήν τη μορφή είχε κι ο μόνος τρόπος ν’ αλλάξει είναι το αποτέλεσμα. Καλύτερα από όλους αυτό το γνωρίζουν οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές.

Βλέποντας τις δυο ομάδες να συναντώνται στο ίδιο μέρος όπου πριν από έξι μήνες κρίθηκε το πρωτάθλημα, δεν είναι εύκολο για τον καθένα να ξεπεράσει εκείνες τις θύμησες. Δεν είναι κάτι που ξεχνιέται ή θα ξεχαστεί εύκολα καλώς ή κακώς. Ούτε αυτό που συνέβη, ούτε το πώς συνέβη, ούτε οι συνέπειες που δεν υπήρξαν στους θεσμικούς πρωταγωνιστές της. Κι αν αυτό για κάποιους συνιστά «κόλλημα», γι’ αυτούς που το ζουν συνιστά βίωμα και τα βιώματα σμιλεύουν χαρακτήρες και σημαδεύουν ζωές. Από κοντά κι αυτοί που βρήκαν τα περιθώρια, που τόσα χρόνια ονειρεύονταν, για να (απο)δείξουν σ’ αυτούς που θέλουν να πουλήσουν εκδούλευση πως ορίζουν καταστάσεις παίρνοντας στον «λαιμό» τους ένα σωρό κοσμάκη, αδιαφορώντας για τις συνέπειες των πράξεών τους και τον αντίκτυπο στις ζωές των άλλων. Επώδυνη διαδικασία η «αποκαθήλωση» όμως το δις, τρις και πολλές ακόμη φορές εξαμαρτείν, ουκ ανδρών σοφών.

Μπορεί να μην αρέσει, μπορεί ούτε ο υπογράφων να μην είναι υποστηρικτής αυτής της αλήθειας, όμως το «καθαρό» μυαλό πάντα επικρατεί. Η ορθή διοχέτευση των συναισθημάτων σε δημιουργικότητα και μεθοδικότητα είναι αυτή που αποφέρει και τη μέγιστη αποτελεσματικότητα. Στην ομάδα, τη συγκεκριμένη ευθύνη την έχει ο προπονητής με τους συνεργάτες του. Αυτός οδήγησε άλλωστε μ’ επιτυχία το συγκεκριμένο «καράβι» μετά την περσινή φουρτούνα στο απάγειο λιμάνη της κατάκτησης του Κυπέλλου κι έχει κάθε δικαίωμα ν’ «ακουστεί», μετά τα όσα έχει καταφέρει στους δέκα τέσσερις μήνες που βρίσκεται στο τιμόνι της. Τη γνωρίζει πλέον σαν το εσωτερικό της παλάμης των χεριών του, μπορεί να κρίνει ποιό είναι το καλύτερο γι’ αυτήν. Ακόμη και λάθος να κάνει σε μια περίπτωση, νομοτελειακά εννιά στις δέκα θα έχει δίκιο, μέχρι αποδείξεως του εναντίου.

Η κόπωση είναι κοινός τόπος και για τις δυο ομάδες, με την ΑΕΚ να μετράει μια μέρα ξεκούρασης περισσότερη. Ομως όπως δήλωσε κι ο Αντρέ Βιεϊρίνια στο novasports.gr«το ιδιαίτερο κίνητρο αυτών των αγώνων σε βοηθά να ξεπεράσεις κάθε κούραση, κάθε πρόβλημα και να σκέφτεσαι μόνον το πώς θα νικήσεις». Καλή συνέχεια, καλή δύναμη